Archief voor Bernard

Alles uit 2012

Alle belevenissen uit 2012

 

  Dit is de pagina van het nieuwe
seizoen 2012.

  Plannen zijn er
genoeg.

  We houden jullie op de
hoogte
Vandaag 17 april begin ik weer met het vullen van de website. Afgelopen weekend
heeft Bert Jan de website een beetje onderhanden genomen. Er zaten wat
technische zaken niet goed o.a. het fotoboek liep telkens vast. Dit werkt nu in
elk geval dus kan ik eindelijk wat meer foto’s op de site zetten.
Ook heb ik vanaf nu een assistente. Ze is nog wat jong maar dat hindert niet, ik
heb er het volste vertrouwen in.
Hieronder heb ik een foto geplaatst van assistente  SAAR.

 

Ze is pas 6,5 maand  oud, maar dat zal geen probleem zijn gezien de
achtergronden van haar vader en moeder.

Venlo 7 mei 2012

Hierboven schreven we al dat er voor 2012 plannen genoeg
zijn.
We zullen even kort schrijven wat er tot nu toe is gebeurd.
Onze boot ligt het gehele jaar in het water en moet er 1x per jaar uitgetakeld
worden om met name de onderkant schoon te maken, de schroef te 
inspecteren, de anodes te vervangen en het onderwaterschip opnieuw in de anti
fouling te zetten.
De buitenkant wassen en cleaneren en boenen. Binnen in het schip ook alles
seizoenklaar maken. al met al veel werk waar je wel een paar dagen mee zoet
bent.
Vorige week was binnen zo ver klaar en kon de boot uit het water.
Helaas werd Dora overvallen door een plotselinge oogaandoening en kon ik via een
avond en nacht en daaropvolgende morgen, via artsen en ziekenhuisbezoek aan het
buitenwerk beginnen. Dora moest wat rust houden en mocht absoluut niet
meewerken.
Er flink de vaart in gezet en donderdagavond was alles zover klaar.
Op onderstaande foto zien jullie het resultaat.

De werf zal de boot deze week weer in het water takelen en op de vaste ligplaats
in de haven leggen.

We hebben zelf wat weinig tijd want we gaan nu eerst 12 dagen met de auto naar
Frankrijk.
Morgenvroeg vertrekken we richting Macon.
Tijdelijk ruilen we onze boot om voor een iets ander vervoermiddel, namelijk 
onze "bluebridge" fietsen. Als we niet fietsen zullen in in Chambre
d’hotes verblijven.
Op de foto hieronder zien jullie onze alternatieven. Tot de volgende keer.   

 
 

FUISSE  (Fr)  8 mei
2012

Vanochtend iets na zevenen
vertrokken richting Frankrijk.
Alleen bij Maastricht hadden we wat oponthoud ivm het bouwen van de tunnel in de
A2.
Rond Luik was het ook wat drukker dan normaal maar dit was ook ivm
werkzaamheden. Voor de rest verliep de reis naar onze eerste pauze in Luxemburg
prima.
Direct  na de grenspassage  in Luxemburg eerst even tanken. Hier kent
men nog goedkope prijzen 1 liter euro95 kost hier  Euro 1,41  en dit
scheelt met de duurste prijs in Nederland meer dan 0,45 cent. Ik kon slechts 20
liter tanken want meer ging er niet in. Van het prijsverschil met Nederland
konden we makkelijk de koffie betalen.
Nu verder via Metz, Nacy richting Dijon. Het is tamelijk rustig op de weg bijna
geen vrachtverkeer. Wat blijkt het is vandaag een nationale feestdag in
Frankrijk een soort bevrijdingsdag zoals wij deze op 5 mei kennen.
Voor Dijon nog een tussenstop gemaakt en daarna weer verder richting Macon.
Bij Macon gingen we (Tol) autoweg af richting onze eindbestemming Fuisse.
Precies om 16.00 uur en 750 km van huis kwamen we aan op het afgesproken adres
namelijk: La Bergerie de Fuisse een oude maar heel mooi verbouwde smidse met in
totaal 5 gastenkamers en een aantal gezamenlijke ruimtes, zelfs een biljartzaal
waar gastheer Theo iedereen uitnodigt met hem te biljarten.
Onze gastvrouw Monique gaf ons een goede rondleiding door het gehele gebouw met
al zijn vertrekken, doorkijkjes, prachtige binnenplaats, tuin en heuse kippenren
(met de verse eitjes voor het ontbijt). Ook deed ze veel moeite om ons te
voorzien van plattegrondjes  en folders met betrekking tot de omgeving. Ook
werden in de buurt de diverse restaurantjes gebeld met de vraag of deze 
vandaag geopend waren. Helaas geen enkele. We rijden vanavond naar Macon om daar
wat te zoeken.
Alle informatie kun je ook vinden op hun website
www.bergerie-fuisse.com   

Eerst even een glaasje drinken, de kinderen SMS-sen, website uploaden en daarna
eten.
Op de foto zien jullie Dora vanuit onze kamer de kinderen een SMSje zenden.  

Woensdag 9-5
Vanmorgen, na een zeer goede nachtrust op tijd uit de veren, bijna
letterlijk want ze hebben hier een 15 tal kippen in de tuin rondlopen.
We genoten van een voortreffelijk ontbijt, uiteraard met een vers
kippeneitje.
Om 10 uur zijn we op weg naar Cluny, Een stadje 25 km verderop en te bereiken
via een fietsroute met maar kleine hoogteverschillen. Na 15 km komt er een
tunnel die onder een redelijk steile heuvel is gemaakt. Bij aankomst van de
tunnel bleek deze wegens werkzaamheden gesloten. Dat viel dus even tegen, dan
maar de omweg via de heuvel. Dit viel vooral voor Dora niet mee. Na de heuvel
volgden we het fietspad weer richting Cluny.
Cluny is een middeleeuws  stadje met als top bezienswaardigheid een grote
abdij. Deze hebben we dan ook als echte toerist zijnde bezocht. Het viel ietwat
tegen omdat meer dan 95% van de oorspronkelijke abdijkerk was verdwenen. Er was
wel een 3d film gemaakt waar de hele kerk was te zien en ook waren er genoeg
plattegronden en maquettes zodat men zich toch een beeld kon vormen hoe het er
vroeger uit gezien heeft. Tevens bouwt men heel  langzaam een gedeelte van de
kerk weer op.
Na wat gegeten te hebben en het stadje met onze fietsen doorkruist te hebben,
gingen we terug naar Fuisse. Dit viel zwaar tegen, De heuvels/bergjes leken nog
steiler en we moesten zelfs gedeeltes bergop lopen.
Moe maar voldaan bereikten we na bijna 60 km weer onze verblijfplaats.
 

Donderdag 10 mei

Gisteravond hebben we als beloning voor onze inspanningen ons
getrakteerd op een dinertje in een goed restaurant  ca 4 km verderop achter
een andere heuvel.
Vandaag hebben we een vlakke etappe van Macon naar het ca 20 km verderop gelegen
Fleurville. De weg of beter gezegd, goed  verzorgde fietsroute loopt pal langs
de rivier de Saone. Van heuveltjes is dus absoluut geen sprake. De Saone is een
redelijk brede rivier waar scheepvaart op mogelijk is. Maar absoluut niet druk
bevaren. We zagen geen enkel vrachtschip; alleen 2 motorjachten. Net buiten Macon
werd een heel grote jachthaven aangelegd een enorm project maar ook duur, de
inrichtingskosten waren alleen al meer dan 4 miljoen euro. Er was zeker plaats
voor 350 boten, er lagen er nu al een paar motorjachten  en zelfs een 3 tal
zeilboten.
We hadden een klein briesje in de rug en een stralend blauwe hemel. Ter hoogte
van Fleurville is een smalle brug over de rivier waarbij het verkeer via
verkeerslichten geregeld wordt, eerst de ene kant  en dan weer het verkeer
van de andere kant. Wij sloegen voor de brug af naar Fleurville. We zagen geen
dorpskern en vroegen aan een voorbijganger waar het centrum lag. Hij zei iets
verderop ligt de ecole en de mairie en dan heb je het gehad.
Geen winkeltjes of marktplein. Gelukkig was net aan de buitenkant van deze
hoofdtraat nabij de doorgaaande weg een bakkerij annex lunchroom annex pizza
zaak.
Hier hebben we heerlijk koffiegedronken met iets lekkers erbij.
Daarna gingen we weer hetzelfde fietspad terug richting Macon. Het was
ondertussen stralend mooi weer. de zon scheen fel en het was wel 30 graden.
Onderweg lekker op een bankje in de schaduw wat uitgerust.
Bij aankomst in Macon de stad per fiets verkend. Een mooie  stad met een
enorm stadscentrum, een aantal voetgangersgebieden en  andere gezellige
winkelstraatjes.
Met de auto weer terug naar ons verblijf in Fuisse.
Hier lekker geluierd in de zon in de prachtig aangelegde tuin>
In de avond in het wijndorp Solutre heerlijk gegeten ter afsluiting van ons
verblijf in de Bourgogne.


Vrijdag 11 mei
 

Vandaag hebben we weer een lange rit voor de boeg. Via Macon,
Lyon, St. Etienne richting Toulouse. naar ons einddoel Cordes sur ciel. Ruim 600 km 
op de warmste dag tot nu toe in 2012.
We rijden grotendeels over de "autoroute de peage" omdat gezien de afstand dit
de snelste manier is om ons doel te bereiken. Toch zijn we in totaal 8 uur
onderweg.
De route voort ons dwars door Lyon en dit is weer even wennen aan het enorm
drukke verkeer, rond St. Etienne is dit een stuk minder. We zien onderweg de Puy
de Dome en  en in de verte zien wel zelfs nog de besneeuwde hellingen van
de .Puy de Sancy.
Het landschap is heel mooi met dan weer flinke heuvels  (ca 900 mtr)  
en dan weer enorme glooiende akkers.
Om precies 18.00 uur zijn we bij Christianne en Nico, Maison au puits in Cordes
sur ciel.
Een ontzettend vriendelijk uitziend en gastvrij chambre d’hÛtes.

We genoten hier ons diner samen met de andere gasten en het werd een zeer
geslaagde avond. Zie ook
www.lamaisonaupuits.com

 

Zaterdag 12 mei

Na een zeer goed verzorgd onbijt gingen we te voet de omgeving verkennen,
Onze gastverblijf ligt in Cordes en het naastgelegen dorp is Cordes sur Ciel.
Naast gelegen dorp is eigenlijk een foute benaming het moet zijn het naast hoog
gelegen dorp. De naam zegt het al sur ciel (in de hemel) .
Cordes sur ciel is een middeleeuws stadje gelegen op een heuvel 135 meter hoger
dan Cordes. Via een zeer steile weg kom je aan de eerste ring van het stadje.
Dan volgt er nog een tweede ring en daar ligt nog het geheel authentiek
middeleeuwse centrum. Allemaal nog middeleeuwse huizen en gebouwen compleet met
grote toegangspoorten. Binnen de vesting was het zeer levendig met toeristen en  ook door de talrijke winkeltjes
van  kunstenaars. ateliers en restaurantjes. Maar sfeervol en geen
‘Valkenburg  gevoel"De uitzichten van deze hooggelegen plaats waren prachtig. Na een bezoek aan de
lager gelegen Cordes gingen we terug naar Maison au Puits.
We  namen de auto en gingen nu naar Albi, een vrij grote stad  25 km
verderop.
Deze stad is de hoofdplaats van de regio en daarom voorzien van alle grote
winkelketens en andere faciliteiten. Zelfs ondergrondse parkeergarages en een
overdekte marktplaats  de zogenaamde les Halles.
Als toeristenbezienswaardigheid: Een enorme Kathedraal gebouwd van baksteen en 2
oude  boogbruggen over de rivier de Tarn.
Verder weer veel middeleeuwse gebouwen en straatjes. Echt een mooie goed
verzorgde stad.
In de namiddag weer terug naar Cordes en genoten van het avondeten gemaakt door
Christianne en Nico.

Zondag 13 mei 

Vandaag gaan we echt een zondagsritje maken. Christianne heeft ons
een route getekend op een landkaartje met veel bezienswaardigheden.
We vertrekken na een goed verzorgd ontbijt om 10 uur richting Saint Antonin
Noble Val.
In dit prachtige dorp gelegen in een diep dal, is elke zondagmorgen markt.
In de smalle straat staan overal bonte kramen met een grote verscheidenheid aan
waren. Van kaas naar vleeswaren en van kralenkraampjes naar de meest bonte
kleding. Voor elk wat wils dus met de meeste nadruk op de toeristen.
Op het marktplein is een cafe met aan de linkerkant de worst- en hamkraam en aan
de andere kant de bakker.
Men haalt bij de slager een bordje vlees en bij de bakker een stokbrood en
nuttigt dit alles op het terras van het cafe met een kop koffie of drankje. De
dranken waren in elk geval in de meerderheid.
Hierna naar Penne. Een dorpje of liever gezegd een straat en wat smalle steegjes
zijn gelegen op een berg met daarboven op nog een smalle hoge rots. Hier op deze
rots heeft men vroeger een kasteel  gebouwd. Een groot deel is hiervan nog
te zien.
Vervolgens naar Bruniquel. Hier is ook weer, een nog in zeer redelijke staat,
groot kasteel. Net op deze dag was er binnen de muren  van het kasteel een
planten- en bio producten markt. Het kasteel was op deze bijzondere dag vrij
toegankelijk. Eigenlijk zijn het 2 kastelen een uit de middeleeuwen en later
uitgebreid met een nieuwer gedeelte. Zeer de moeite waard om alle ruimtes te
bezichtigen. Een aantal zalen waren nu in gebruik een om o.a. een maaltijd te
serveren en en ander ruimte was ingericht met foto’ s van Romy Schneider die in
de vorige eeuw hier in een film heeft meegespeeld. Als ik me goed herinner was
de titel een vieux Fuser  of zoiets.
Veder ging de tocht  langs nog 2 Bastides. Een in Puycelsi en een ander in
Castelnau de-Montmiral. Via de wijnvelden van Gaillac (Trouwens uitstekende
wijnen komen hier vandaan) ging het terug naar Cordes.  Zondermeer een
aanbevelenswaardige tocht.

Maandag 14 mei

Bezoek aan Toulouse staat op het programma. Toulouse ligt
ongeveer 85 km van Cordes.
Een stad met 1,1 miljoen inwoners.
Midden in het centrum ligt een groot plein met daarop het Capitool. Het vroegere
bestuursgebouw van Toulouse. Aan de randen van dit plein liggen grote gebouwen
met arcades en vele restaurants en winkels. Alle gevelreclames zijn geschreven
in goudkleurige letters, zelfs C&A en Mc Donalds moesten hun emblemen
goudkleurig aanpassen.
Veder veel kathedralen en kerken, oude bruggen over de Garonne, en andere mooie
bouwwerken. Vele kleine winkelstraten met zeer gevarieerd winkelaanbod.
Het hele centrum is goed beloopbaar en compact, dit met de mooi onderhouden
panden en opvallend schone straten maakt Toulouse tot een zeer aantrekkelijke
stad om op een vakantiedag te bezoeken.

Dinsdag 15 mei.

We nemen na het ontbijt afscheid van Christian en Nico  en de vanaf
afgelopen zondag aangekomen Marij en Mark  uit Venlo (Was trouwens erg
gezellig ’s avonds met ons zessen.).
We reizen vandaag naar Soubran in de buurt van Bordeaux. Ook hier weer naar een
Chambre d’hotes van Venlonaren, namelijk Marc Receveur en Jacqueline vd Grinten.
Kijk maar een naar hun website:
www.domainelafontaine.com

Na een welkomstdrankje kregen we een rondleiding door hun prachtig verbouwde en
ingerichte  domaine.
Gelijk werden we uitgenodigd om deel te nemen een bezoek te brengen aan een
wijnboer. Dit lieten we ons geen tweemaal zeggen. Om 18.00 uur waren we bij 
Vignobles Morandiere in St Georges des Agouts  
www.vignoblesmorandiere.com
Een professionele rondleiding met na afloop uiteraard de wijnproeverij met als
doel dat de bezoekers een aantal flessen kopen. Dit lukte prima zodat iedereen
tevreden weer huiswaarts kon gaan.
Na een avondeten in het bijna uitgestorven dorpje Mirambeau keerden we terug
naar ons verblijf in Sourban. Gelukkig nog tijd  over om bovenstaand
verslag te schrijven . Helaas lukt het ons niet de website te uploaden, Ik krijg
geen contact met de webserver.

 

Woensdag 16-5


Vanmorgen toch maar even een mailje verzonden aan mijn webhoster. Ontving
vanmiddag  een mailtje terug met de mededeling dat wegens beveiligingsmaatregelingen je voor elk land opnieuw toestemming moet geven je
website te uploaden. Heb dit inmiddels geregeld dus als het goed is ga ik nu
publiceren.

Daarna ga ik de belevenissen van vandaag schrijven, de foto’s
worden later ook weer ingevoegd..

Jacqueline heeft ons aan het ontbijt, aan hand van folders en
kaarten, uitgelegd waar de beste fietstochtjes zijn. Zij is echt een meer dan
beter verlengstuk van het vvv kantoor, zij weet precies de mooiste plekjes,
heeft alle informatie  bij de hand en brengt dit op een zeer prettige
manier op de gasten over.
We rijden met de auto eerst naar het plaatsje Talmont sur Gironde. Aan de rand
van de hoofdweg bij een of ander fabriekje parkeren we de auto en worden de
fietsen rijklaar gemaakt. Ca. 500 meter verder is het dorpje. Nu zien we ook
hier een bewaakt parkeerterrein voor auto’s en campers. Via een toegangsweg,
waar een controleur alle passanten tegenhoudt’ kom je aan de rand van het
dorpje. We mogen alleen naar een fietsenstalling fietsen, het dorp is verboden
voor auto’s en fietsen.
Talmont is gelegen op een krijtrots  van maximaal 400 bij 400 meter. Heel
smalle straatjes  en kleine huisjes. Boven op de rots, pal aan de Gironde, 
staat een wel 800 jaar oude romaanse kerk. Van hieruit ook een prachtig uitzicht
over de riviermonding.
Na dit bezoek gaan we op de fiets richting Meschers, het eerste stukje via een
kleine omweg, ( rustige binnenweg)  en verderop via de grote weg naar dit
dorp.
Ze hebben in Meschers ook een kleine jachthaven met daarom heen talrijke
vakantiehuizen en de bijpassende horeca gelegenheden. De jachthaven is vanwege
het getij, gelegen in een door een sluisdeur af te sluiten kom. Het leuke
hiervan is dat,  indien aan beide zijde van de deur hetzelfde waterniveau
is bereikt,  de deur automatisch opent of sluit. Op deze manier staat er
altijd voldoende waterhoogte in de kom en kunnen de schepen niet droogvallen.
Via het dorpscentrum gaan we weer de grote weg op naar Saint Georges de Didonne.
De weg is wat glooiend maar goed te fietsen, wel achter elkaar fietsen want het
verkeer raast vlak langs je voorbij. Het dorp of beter gezegd kleine stad ligt
deels aan een prachtige baai en het fietspad langs de baai loopt over in het
fietspad van de stad Royan. Dit is echt een grote badplaats met prachtige en
brede zandstranden. Een echte stad die dient als zomervermaak voor de stad
Bordeaux. Een grote jachthaven, brede boulevards en talrijke winkels. Hier
gebruiken we onze lunch en fietsen nog wat door de stad. We komen uit bij een 
moderne Kathedraal.  Een  modern betonnen gebouw . Wij houden wel van
zulke moderne gebouwen en het is dan ook een van de mooiere  kathedralen
die we kennen.  Je zou er zo  een theater van kunnen maken. De
hoofdingang ligt hoog en je gaat met trappen omlaag naar het middenschip. Aan de
zijkanten hebben je op 2 niveaus brede galerijÎn, voorin in de kerk naast heb je
dan aan de zijkanten 2 ingangen die in de praktijk waarschijnlijk het meest
gebruikt zullen worden.
We fietsen nu weer terug naar ons beginpunt in Talmont, nu gedeeltelijk via een
kustweg waar de heuveltjes wat steiler zijn dan de heenweg.

Donderdag 17-5

Hemelvaartsdag. Voor vandaag hebben we eigenlijk geen plannen
gemaakt.
Tijdens het ontbijt horen we dat er in Blaye en Cavignac rommelmarkten zijn. Dus
vandaag maar toeristje spelen en beide plaatsen bezoeken. Blaye is nog de meest
interessante plaats. Is gelegen aan de Gironde met aan het water een enorme
vesting met 2 grachten en binnen de muren een compleet dorpje. Vanuit deze
vestiging werd vroeger de toegang via de Gironde naar Bordeaux onder controle
gehouden.
Via mooie weggetjes en veel wijngaarden ging het richting Cavignac. Hier was
geen rommelmarkt maar een braderie, de aangeboden waren en ook het publiek was
heel anders dan dat wij in Nederland gewend zijn. Na een kleine lunch maar weer
snel terug naar Soubran. Hier gaan we lekker Hemelvaarts-zondag vieren met een boek en
drankje aan het zwembad.
 

Vrijdag 18 Mei

De vakantie nadert het einde. Dit is ook aan het weer te merken,
een bewolkte dag dus een dag om weer een grote stad te bezoeken. We gaan naar
Bordeaux. De stad ligt circa 65 km van Soubran. Marc en Jacqueline hebben ons
geadviseerd bij afslag 2 de autoiweg te verlaten en dan rij je zo naar een P&R
plaats en kun je met een moderne tram naar het centrum. Zo gezegd zo gedaan en
voor 3 euro inclusief 2 tram retourtjes waren we vanaf de parkeerplaats binnen
20 minuten in het centrum van Bordeaux.
Bordeaux is een prachtige oude stad die in de oorlog  helemaal niets
geleden heeft.
De stad straalt een bepaalde rijkdom uit. Mooie verzorgde gebouwen pleinen en
straten.
Vele winkelstraten met chique zaken en een heel lange hoofdstraat met de bekende
filiaalbedrijven afgewisseld met kleine zaken van zelfstandige ondernemers.
Bordeaux ligt in een bocht van de rivier de Garonne en aan de kade lag zelfs een
enorm Cruiseschip. Een zeer levendige stad waar alle bezienswaardigheden op
loopafstand liggen en waar het goed toeven is.
In de namiddag rijden we weer terug naar Soubran  en gaan eerst ons zover
klaar maken voor de terugreis van morgen en genieten daarna van een zeer
gezellige avond met eerst een voortreffelijk door onze gastvrouw en gastheer
klaargemaakt  afscheidsdiner, samen met de andere gasten waaronder mijn
neef Bart en zijn vrouw Ellen (We wisten niet dat zij hier ook waren en we
hebben ons in de afgelopen 4 dagen kostelijk  met hen vermaakt).
Op de afscheidfoto hebben we ons gezamenlijk laten fotograferen .

Zaterdagmorgen na het ontbijt vertrekken we rond 9 uur in een druilerige regen
richting Venlo.
Na 12,5 uur enkele stops en 1045 km later arriveren we weer in Venlo

Zondag 20  mei vieren we met alle kinderen en kleinkinderen
de verjaardag van mijn ernstig zieke moeder die 92 jaar is geworden.

Colijnsplaat 9 juni 2012

We hebben een bewogen tijd achter ons.
Moeder is op 24 mei overleden.
Na een mooie begrafenis op 30 mei hebben we thuis nog wat zaken op orde gebracht
en voorbereidingen getroffen voor de vakantie.
Inmiddels ook een nieuwe laptop aangeschaft, de oude was gecrasht. Afgelopen
dinsdag even op en neer naar Maarssen gereden om Bert Jan de nieuwe laptop te
laten optimaliseren. Thuis verder nog wat aanpassingen gedaan en nu moet hij
weer als vanouds werken. Het uploaden van deze website is nu een eerste test.
Paul heeft ons gisterenavond naar hier gebracht. De wind was zoals aangekondigd
behoorlijk 6-7 beaufort  en vandaag is hij ook nog steeds 6 uit ZW. Reden
om vandaag niet uit te varen en de boot verder in te ruimen. Morgen zou het veel
minder waaien, maar wel uit het zuiden.We plannen om morgen binnendoor naar
Breskens te varen.

Oostende  10-6-2012

Ja jullie lezen het goed Oostende !
Gisteravond bij het maken van de planning nog even de weerberichten bekeken.
Deze waren gunstiger dan eerder voorspeld. Dora zei laten we dan maar buitenom
naar Breskens varen of eventueel verder.
Vanmorgen, voor de zondag, redelijk op tijd opgestaan. De stromingstabellen en
weerbericht bekeken en beslist: we gaan de zee op richting Blankenberge of
Oostende.
Even na 10.00 uur vertrokken richting Roompotsluis. Op de motor want wind was er
nauwelijks, 1-2 beaufort. Wat een tegenstelling tot eergisteren en gisteren.
In de sluis waren we alleen, dus dit ging snel. Eenmaal op zee stond er nog wat
golfslag maar voorbij Westkapelle werd de zee rustig en glad. Hierna ging het
richting Oostende De wind werd soms iets meer dus de genua werd uitgerold,
scheelde wel 0,2 knoop extra snelheid. De reis verliep verder voorspoedig en om
16.45 uur lagen we vast aan het steiger. Ca 42 mijl gevaren in 6,5 uur.  (
de hele reis stroming mee)
De haven in Oostende is slechts gedeeltelijk bezet  door een stuk of 10
passanten en een aantal vaste liggers.
Dora heeft vrijdag nog asperges ingekocht en  die waren weer heerlijk !
We zijn beide moe van de hele dag buiten zijn en zullen wel vroeg naar bed gaan.

Nieuwpoort 12-6-2012

Gisteren op onze normale tijd opgestaan.
Eerst Robert de havenmeester zoeken om ons liggeld van afgelopen nacht te
betalen. Robert is nooit moeilijk te vinden. Zijn stem komt overal bovenuit.
Stokbrood en krantje halen en rustig ontbijten. We gaan vandaag weer een haven
verder.
Om 11.00 trossen los en op naar Nieuwpoort. Onderweg wilden  we
aanvankelijk doorvaren naar Duinkerken,  maar  gezien de zeer donkere
regenwolken gaan we maar Nieuwpoort binnen.
Het weer blijft matig, veel regen en vooral vandaag veel wind;  momenteel
als ik dit schrijf windkracht 6. De temperatuur is ook aan de lage kant.
Vandaag zijn we naar Nieuwpoort-bad gelopen, een wandeling van 30 minuten. Hier
op de pier uitgewaaid. Door de winkelstraat gelopen, koffie gedronken en weer
terug naar de boot. Al met al zeker 1,5 uur gewandeld.
Vandaag hebben we ook besloten om onze plannen te wijzigen.
In het begin van het seizoen dachten we naar Bretagne te varen.
We hoorden ook van onze zoon dat hij met Sabine en kleindochter Saar naar
St.Malo op vakantie gingen. Wij konden elkaar dan ergens treffen.
We moeten echter begin juli een paar dagen thuis zijn omdat Dora dan
poliklinisch, vanwege haar oogletsel behandeld moet worden. Uitstel hierop is
niet mogelijk.
Gezien de weersverwachtingen en afstand, lijkt het ons niet verstandig naar
Bretagne te varen. We moeten de boot ergens onderweg een week laten liggen, ons
laten ophalen en terugbrengen enz. enz.
We gaan morgen naar Duinkerken, de wind zou afzwakken maar wel uit het N NO 
blijven waaien. Vrijdag gaat de wind weer ZW en dan gaan we maar weer terug en
blijven dan in BelgiÎ en Zeeland.
Na 1 weekje thuis  kijken we dan wel verder.

Duinkerken 14-6-2012

Woensdagmorgen om 12.00 uur vertrokken
vanuit Nieuwpoort. Het weer is in tegenstelling tot de voorgaande dagen weer
droog en minder wind. De zon laat zich zelf regelmatig zien. We zeilen dan ook
met een mooie NW wind richting Duinkerken. De pas de Zuydcoote is altijd
opletten. Je moet precies tussen de betonning varen om niet op de ondieptes te
raken. De boeien liggen echter op een vreemde manier achter elkaar en pas ter
plaatse zie je  de logica van de volgorde.
Het was 3 jaar gelden dat we Duinkerken bezocht hebben. De haven is, buiten het
gerenoveerde sanitair gebouw, hetzelfde gebleven. Aan de overkant van de haven
wordt een nieuwe stadswijk gebouwd., In 2009 lieten we al een foto zien van de
pakhuiswoningen in aanbouw. Nu zijn ze klaar:

Vandaag een fietstocht gemaakt naar Bray
Dunes de laatste Franse badplaats voor de Belgische grens. Na 35 km waren we
weer op de boot en genoten op ons "terras" van het mooie weer. De komende dagen
zal het weer minder worden.

 

Oostende 18 juni 2012.

Vandaag 18 juni is onze dochter Simone
jarig. We hebben vanochtend al gebeld maar nu vanaf deze plaats nogmaals
proficiat.
We liggen dus zoals jullie zullen begrijpen in Oostende. Vrijdag zijn we
aangekomen en morgen vertrekken we weer.
De afgelopen dagen hebben we lekker geluierd of heet dat vakantie vieren?
Vrijdagmiddag en zaterdag de stad weer even verkennen, kijken wat er zoal binnen
een jaar is veranderd. In elk geval zijn de havenpieren vernieuwd  en meer
met een grote bocht  in zee gebouwd. Achter de zuidpier was vroeger een
strand en daar weer aansluitend het Schepenenplein. Beiden worden nu volledig
gerenoveerd. Volgend jaar zal het wel allemaal klaar zijn. Een opvallend
kunstwerk, grote rode metalen dozen maar dan ingedeukt staan mooi te wezen op de
hoek van het strand en haveningang.

Zaterdagavond ons maar getrakteerd op een etentje buitenshuis.
Zondagmiddag een fietstochtje van Oostende naar Westende en terug. Heen
onderlangs de duinen en terug via de strandboulevard.
Achter de duinen liggen tientallen bungalowparken en caravanparken. Het lijken
helaas geen parken maar kampen. Gelukkig hebben we ons bootje !!.

Vandaag maandag met de trein naar
Kortrijk, vouwfietsen mogen gratis mee, om daar de omgeving eens te verkennen.
Wel een prijsverschil in prijskaartje tussen een 65 plusser en een jongere.
Liefst 75 %.
We fietsten ten zuiden van Kortrijk een rondje van circa 35 km. Eerst langs de
Leie en later in een heuvelachtig gebied weer terug naar Kortrijk. Een mooie
tocht ondanks de soms flink bergopgaande wegen.

Vlissingen 22 juni 2012

Afgelopen dinsdag zijn we weer vertrokken
uit Oostende. Het weer was aanzienlijk beter. De voorspelling was windkracht 4
uit het Noord Oosten en het zou droog blijven. Het doel was Vlissingen. Vanaf
12.00 uur (3 uur voor hoogwater) zou de stroom richting het noorden gaan lopen.
We vertrokken dus even na twaalven. De tocht verliep zeer voorspoedig. We
haalden soms wel meer dan 10 knopen door het water, weliswaar met een flinke
stroom mee maar dit mocht uiteraard de pret niet drukken, integendeel !
In Vlissingen moesten voor de ingang van de Michiel de Ruyterhaven even wachten.
Er was groot onderhoud aan de keersluis, maar door een probleempje gingen de
deuren niet meer open. Na een half uurtje was het probleem opgelost  en
konden we binnen varen. Voor de haven liggen is niet zo prettig want de
voorhaven is tevens de toegang tot de loodsboten haven en deze loodsboten varen
met een enorme snelheid in en uit en veroorzaken nogal wat golfslag.
Voor de rest van de week was veel wind voorspeld. Voor donderdag zelfs hevige
onweersbuien en vrijdag stormwind 7-8.
Helaas klopten deze voorspellingen en bleven dan ook maar lekker liggen in de
beschutte haven. We hadden wel te doen met de deelnemers aan het 24 uurs
spinning evenement voor een goed doel. Dit begon op vrijdagmiddag op de kop van
de boulevard en de fietsers werden bijna van hun toestellen gewaaid. De muziek
en de stem van de spinning instructeur gingen weliswaar de hele nacht door maar
gelukkig ging het geluid na middernacht op een lager niveau zodat we toch nog
rustig konden slapen.

Breskens 25 juni 2012

Zaterdag was de wind afgezwakt naar 4-5 .
We konden dus wel oversteken naar Breskens. Breskens ligt ongeveer 3 zeemijl van
Vlissingen en op de motor is dit ongeveer een half uur. De golfslag was toch nog
behoorlijk maar na 40 minuten lagen we weer rustig in de jachthaven van Breskens.
Zondag komen ons kleinkind Saar en hun ouders bij ons aan boord. Zij komen van
terug van vakantie uit St. Malo. en blijven tot dinsdag.
Zaterdag middag alvast boodschappen gedaan en wat voorbereidingen getroffen voor
het bezoek. Het weer was het weekend niet zo best ; veel regen en nog steeds
behoorlijke wind. Zondagmiddag werd het droog en vielen er gaten in de bewolking 
waardoor af en toe de zon kon dookomen.
Om 18.30 kwamen Bert Jan Sabine en Saar aan boord.
Gezellig aan boord gegeten en bijgepraat over hun afgelopen vakantie.
Maandag was het droog weer en zonnig,  wel nog steeds winderig. Een knusse
familiedag gehouden, klein fietstochtje en Breskens verder verkend..
Uiteraard volop genoten van onze kleindochter.

Middelburg 27-6-2012

We liggen al weer de tweede dag in
Middelburg. Dindag rond 13.00 uur gingen Bert Jan Sabine en Saar van boord
richting huis. Waarom zouden wij niet vertrekken?
De beslissing was snel genomen. De Westerschelde oversteken en dan via de sluis
in Vlissingen het kanaal door Walcheren op. Bij de sluis moesten we slechts 10
minuten wachten en werden we geschut. Bij de eerstvolgende brug moesten we wat
langer wachten maar dan vaar je daarna met weinig oponthoud door de volgende 4
bruggen naar Middelburg.
Om 16:00 uur lagen we op een mooi plekje in de haven van Middelburg. Het weer
was prima en konden bijna de hele avond buiten zitten.

Vandaag is het behoorlijk warm weer, echt een dag om het rustig aan te doen.
Voor de avond zijn fikse buien en onweer aangekondigd. Achteraf viel er wel wat
regen maar het onweer bleef uit.
Vrijdag willen we weer in onze thuishaven Colijnsplaat zijn. We bellen met onze
havenmeester en hij zou onze plek weer vrijhouden.

Colijnsplaat zondagavond 1 juli

Vrijdagmorgen zijn we uit Middelburg
vertrokken. Hemelsbreed een afstand van nog geen 8 mijl maar via het water komen
we uit op bijna 23 mijl !
De weersverandering was op komst, het waaide weer goed en dit vonden we niet
erg want we konden nu op het genuazeil  over het Veerse meer varen
en via de Katseveer sluis kwamen we weer op de Oosterschelde. Na wat
extra oponthoud bij de Zeelandbrug (De brugwachter, op afstand, heeft
waarschijnlijk achter zijn monitor liggen slapen hij vergat de brug te openen,
(naar ons gevoel waren wij op tijd bij de brug maar moesten toch een half uur
wachten op de volgende opening).  We hebben hem maar via de marifoon
opgeroepen en medegedeeld dat we met zeker 20 schepen lagen te wachten.
Ons plekje in Colijn was vrij  en om 16.30 lagen we er weer bij of we helemaal
niet weg geweest waren.
Zaterdag grote poets- en onderhouddag. De zondag was weer echt Hollands, wat
fris, wind en buien. Tegen drieen belden Pieter en Maria (ze waren op hun boot in St. Annaland  met de vraag of ze welkom waren. Het was geen weer om iets aan de
boot te doen,  dus een mooie gelegenheid om ons in  Colijnsplaat te bezoeken.
Het was  heel gezellig en we konden weer eens lekker bijpraten. Pieter en ik
vonden ook nog even tijd om de bar in de Yachtclub te bezoeken. Na het eten
gingen ze weer terug naar huis.  Morgen, maandag doen wij dat weer. We
blijven een weekje thuis en vervolgen dan weer onze reis.

 

Colijnsplaat maandag 9 juli 2012

Gistermiddag zijn we weer van thuis
vertrokken.

Een weekje thuis is goed bevallen, je kunt eventjes wat zaken regelen, de tuin
bijhouden en zeer belangrijk de berg wasgoed weer kast (reis) klaar maken en de
sociale kontakten onderhouden.

Vandaag in Colijnsplaat de boot weer vakantieklaar en op orde maken en de
planning maken voor de komende dagen.

Bram en Nel van het Crayennest (de naam van hun zeilschip)

kwamen ’s avonds ook nog even aan boord om even bij te praten. Het werd weer
snel laat maar wel weer gezellig.
Morgen gaan we naar Scheveningen.

Scheveningen, dinsdag 10 juli.

De weersvoorspelling was zw 4-5  met
later tegen de avond  soms 6.
Scheveningen ligt naar het noorden dus prima windje om te vertrekken. Om 8uur
verlieten we onze haven richting Roompotsluis. Om ca 9.00 uur waren we bij de
sluis en via de marifoon de doorvaarthoogte opgevraagd, er ligt nl een vaste
brug over de sluis met een hoogte van 20 meter boven NAP. We kregen als antwoord
18.66 mtr. Wij zijn 18.60 dus dit moet kunnen. 15 minuten later konden we
invaren (het water is dan weer iets gezakt) en gingen heel voorzichtig onder de
brug door. het topje van de marifoonantenne raakte toch nog de betonnen brug,
deze is echter buigzaam dus ging alles goed. Voor de volgende keer toch maar
18.70 mtr aan houden !
Eenmaal buiten snel de zeilen gehesen en met volle snelheid de geul uit naar de
open zee.
We  haalden makkelijk een snelheid van meer dan 9 knopen.
Na 8 mijl ga je pas naar het noorden. De wind was prima maar wel langzaam pal
van achteren. Dit is niet prettig varen want de kans van gijpen is erg groot.
Grootzeil laten zaken en op de genua richting Scheveningen. De snelheid is iets
minder maar vaart wel een stuk prettiger. Voor het Slijkgat zijn er vervelende
golven dan weer pal vanachter en dan  opeens een hele flinke van opzij. Je
gaat alle kanten op. Ook voor de uitbreiding van de Maasvlakte staan er van deze
rare golven. Na het oversteken van de Maasmond, waar we  de grote
zeeschepen maar lieten voorgaan, ( even inhouden en  achterlangs varen)  
ging het richting Scheveningen.
Om precies 16.30 uur lagen we in de passantenhaven. Deze is geel vernieuwd en
rondom bebouwd. Ziet er prima uit. We eten wat aan boord, maken nog een korte
wandeling en willen nu alleen maar uitrusten van deze lange en ook wel
vermoeiende dag.
De wind is inmiddels aangetrokken tot een kleine 6 maar dit geeft ons niets we
kunnen er rustig bij slapen.

Zaandam 15-7-2012

Zo waar zijn we nu beland: in Zaandam.
Even terug naar de afgelopen dagen. Woensdagmorgen waren we na een zeer goede
nachtrust weer helemaal fit. Het weer was helaas zoals bijna gebruikelijk niet
zo best. In de morgen regen en wind maar na 12 uur werd het droog en konden we
een fietsrondje maken. Eerst  tegen de wind in beginnen richting Kijkduin,
daarna via Den Haag weer richting Scheveningen. In Scheveningen de hele
boulevard af gefietst. Wat ons opviel dat hier veel vernieuwd wordt en een
aantrekkelijke badplaats wordt gemaakt. Daarna via Scheveningen dorp weer terug
naar de boot. Vroeg avond zijn we een visschotel gaan eten bij Simonis aan de
haven. Deze zaak staat bekend om zijn goede haring en visgerechten. Ik weet niet
wat ik zag. Een heel grote eetgelegenheid waar de mensen in de rij staan om wat
te bestellen.  Een Mc Donalds-achtig principe: Eerst bestellen, betalen,
drankje afhalen en daarna een plaatsje zoeken. Op een groot beeldscherm wordt
dan een volgnummer zichtbaar en ook nog eens omgeroepen. Als je nr aan de beurt
is kun je zwaaien en hopelijk ziet de serveerster je dan en wordt je bestelling
gebracht. Echt lopende band werk.
Het eten is prima maar behoorlijk veel. Er liggen zakken gereed om eventueel het
teveel mee naar huis te nemen.
De volgende dag wat boodschappen gedaan en gezorgd dat de boot op orde was. In
de middag kregen we bezoek van mijn zus Mariette en in de avond van mijn nicht
Saskia en haar man. De dag vloog voorbij. Vrijdag naar Den Haag gefietst en het
centrum bezocht.
Zaterdag gepland om te vertrekken. Het zou windkracht ZW 4-5 worden met in de loop
van de ochtend droog in het NW en laat in de middag draaiende wind naar het NW.
Om 10.00 vertrekken was ivm het tij de goede tijd. Om 10.30waren we buiten. De
wind en golven waren stevig en hoog maar gezien de voorspelling en wind richting
zou dit geen probleem zijn. De wind werd eerder meer dan minder en het droge
weer was tegengesteld. Het regende een half uur later niet, nee het was een
waterval. De boot was onderhand van boven natter dan de onderkant, zoveel water
viel er naar beneden. De bui was lang  maar de wind nam wel wat af. Na de
bui draaide de wind bijna 180 graden en werd zwak tot matig, maar pal van voren.
Dus het ging nu verder op de motor naar IJmuiden. Om 14.00 uur voeren we de
sluis in met een zonnetje en bijna geen wind. We belden met de havenmeester in
Zaandam of er een plekje vrij was voor ons dat  ook geschikt was voor onze
diepgang. Hij zou voor ons iets vrijhouden. Bij aankomst stond hij klaar en we
schoven door de modder op ons stekje. De motor sloeg toen we vastlagen spontaan
af en ik kreeg hem niet meer gestart. Waarschijnlijk vuile brandstoffilters door
al het gehobbel over de golven op zee. Morgen maar eens de zaken gaan vervangen.
Ik zal jullie dan ook verder berichten over wat we hier zo gedaan hebben.

Zaandam 16-7-2012

Zaterdagmiddag hier aangekomen. Een kleine
haven gelegen tegen het centrum van Zaandam. Echt een verenigingshaven, een
vrijwilliger als havenmeester en een drijvend havenkantoor annex clubhuis en
toilet en doucheruimtes. Ook het liggeld is zeer vriendelijk, voor ons: euro
10,40 per nacht ! Normaal betaal je bijna 3x zoveel.
In de namiddag nog even het nieuwe centrum bezocht met het markante hotel
voorzien van meer dan 70 op elkaar gestapelde Zaanse gevels.
                                        

De winkelstraat heet gedempte gracht maar
deze zijn ze nu weer aan het uitgraven. Dat heet geloof ik voortschrijdend
inzicht !
Zondag was mooi droog weer met redelijk wat zon. De fietsen gepakt en een
tochtje door de omgeving gemaakt. Eerst naar de Zaanse schans, de eerste winkel
van Albert Hein bezocht en de typische Zaanse huisjes  bekeken.
                                                        

Via een prachtig natuurgebied het Twiske weer terug gefietst naar Zaandam.
Alweer meer dan 30 km op de teller.
Vandaag, maandag was het om 7.00prachtig weer met strak blauwe lucht. Na het
ontbijt en dagelijks krantje eerst maar eens de brandstof filters vervangen. Na
de klus eens kijken of de motor weer liep, ja hoor alles deed het weer prima.
Het werd steeds bewolkter en ging harder waaien. Rond de middag begon het te
regenen en nu ik dit schrijf regent het nog steeds. Tussendoor even gewandeld
naar de watersportwinkel en het nabijgelegen meubelcentrum. Toen we in een van
de zaken binnen waren hield het op met zachtjes regenen. Er vielen nu bakken
water uit de lucht. Toen het wat minder werd even snel nog wat boodschappen doen
en terug naar de boot. Met regen is dit ook wel weer knus.
Morgen gaan we verder richting Alkmaar.

Alkmaar 20-7-2012

Zo we liggen al weer 3 dagen in de mooie
stad Alkmaar.
We hebben een ligplaats aan de Bierkade, nabij het havenkantoor, een oude toren
die vroeger dienst deed als belastingkantoor voor de scheepvaart en heet dan ook
de accijnstoren.

Een zeer vriendelijke, kordate,
havenmeester (vrouw) verzorgde de administrate en voorzag ons van allerlei
informatie van haven en de stad Alkmaar.
Het weer was zoals overal niet al te best en we verkenden op de droge momenten
de binnenstad van Alkmaar. Leuke straten en smalle steegjes met nog veel
zelfstandige ondernemers. Ze hebben hier zelfs een rodelampjes straat die je
ongemerkt bij het bezichtigen van het centrum inloopt.
Voor donderdag was redelijk droog weer voorspeld dus de fietsen gepakt en een
mooie tocht gemaakt naar Egmond binnen en Egmond aan Zee en dan terug via het
mooie en (naar onze mening)  rijke Bergen terug naar Alkmaar.
Voor ons vertrek op vrijdag nog snel de kaasmarkt bezocht. Een toeristische
aangelegenheid onder het mom van een echte handelsmarkt. Ik betwijfel of er echt
gehandeld wordt.
Ik vergeet nog iets te vertellen over de tocht van Zaandam naar Alkmaar.
Je vaart dus over de Zaan naar het Noord-Hollandskanaal. Langs de Zaan zie je
dat hier de voedingsindustrie van Nederland is ontstaan met name de cacao
industrie en andere producten van uitheemse grondstoffen.
Hier staan oude fabrieken  zoals Verkade Lassie en andere bekende merken.

De hele Zaan is een aaneenschakeling van fabrieken afgewisseld met rijen Zaanse
huisjes Een lang lint  van dorpjes en industrie. Hieronder nog een foto van
een oude zeepfabriek of wel Zeepziederij.

Schagen, zaterdag 21-7-2012

Na het bezoek aan de kaasmarkt in Alkmaar
gooien we de trossen los. We gaan weer richting noorden. We moeten in de stad
een 6 tal bruggen passeren waaronder 1 spoorbrug. Zelden hebben we een zo’n
snelle passage gehad. We roepen de eerste brug op en het licht gaat gelijk op
rood groen (ten teken dat de brug spoedig zal opengaan en de groene kant als
eerste mag doorvaren). Even later gaat de brug open en kunnen we doorvaren. Deze
brug is nog niet gesloten of de volgende brug, weliswaar een fiets en
voetgangersbrug, gaat gelijk weer open. De volgende bruggen gaan zodra we komen
aanvaren, open. Naar de spoorbrug moet je telefoneren in plaats van melden via
de marifoon. De brugwachter zei dat hij ons reeds gezien had en zou de brug
direct openmaken. Verderop richting Schagen kregen we nog een aantal bruggen en
deze werden ook direct na onze melding geopend.
ISchagen heeft een jachthaven aan het einde van een vaart, vlak bij het centrum.
De vrouwelijke havenmeester verwelkomde ons hartelijk en was blij dat we de
haven in Schagen bezochten. Een kleine maar mooi gelegen en goed geoutilleerde
haven.
Schagen zelf is ook een leuk stadje met ca 20.000 inwoners en een groot aantal
winkels en een mooi overdekt winkelcentrum met veel winkels. Echt een stad voor
de hele regio.
Zaterdag een fietstocht gemaakt naar Callantsoog. Een echte badplaats met de
gebruikelijke voorzieningen voor de vele toeristen. Onderweg langs de duinen
talrijke campings en recreatieparken.
In de namiddag nog even wat boodschappen gedaan voor het weekend en genoten van
de rust in een nog lekker zonnetje op onze boot.

Den Helder, zondag 22-7-2012

Vanochtend rond 12 ven vetrokken uit
Schagen richting Den Helder.
Ook nu weer gingen de bruggen na onze oproep weer snel open, ook weer een
spoorbrug en omdat er niet direct een trein in aantocht was deed de brugwachter
zelfs de brug buiten de vastgestelde openingstijden voor ons snel even open.
In den Helder vonden we een plaatsje in de bijna verlaten jachthaven
Willemsoord.
Een redelijk, nieuwe jachthaven liggend in de voormalige marinewerven. Hier zijn
ze al een tiental jaren bezig de zaken op te knappen en te vernieuwen. Het
grootste gedeelte is klaar en ziet er mooi uit maar helaas geen toeristen of
bezoekers. Volgens de havenmeester moet er meer bekendheid aan gegeven worden
bij de watersporters, ze laten de haven nu vaak links liggen.
Even door Den Helder gewandeld en vastgesteld dat het toch wel een stad is aan
het einde van de wereld. Zit niet echt veel leven in op deze mooie zondagmiddag.
Morgen maar weer snel verder.

Texel, dinsdag  24-7-2012

Gisteren zijn we helemaal van Den Helder
naar Texel gezeild wel 6 mijl.! Simone en Niels hadden plotseling een weekje
vrij genomen en belden ons of ze niet een paar dagen mee konden varen. Geen
probleem indien ze bereid waren om in Den Helder aan boord te komen. Wel om
9.00uur melden omdat we met het tij mee willen naar Texel.
Ze waren ruimschoots op tijd aan boord inclusief Simones nieuwe renfiets, die
kon ze natuurlijk niet alleen thuis achterlaten. Na een snelle schutting door de
Zeedoksluis ging het richting Texel. Een windje  ZW 4-5  dus makkelijk
op de genua  richting Oudeschild.
Oudeschild is de havenplaats voor de pleziervaart op Texel. Bij de toegang van
de jachthaven stond er al de rode vlag, hetgeen betekent dat de haven vol is. 
Toch maar doorgevaren en gelukkig vonden we nog een plaatsje achter in haven. De
weersvoorspelling voor deze week is zon en nog eens zon en zover we tot nu toe
kunnen vaststellen klopt dit prima. 
’s Middags al een flinke tocht per fiets gemaakt naar de Koog aan de westkant
van het eiland.
Vandaag  nog warmer maar minder wind. Om 12 uur zaten we weer op de fietsen
en gingen we richting het noorden. Na 25 km kwamen we uit bij de vuurtoren. Hier
gepauzeerd.

De terugtocht ging via de prachtige brede
duinen richting de hoofdplaats van Texel, Den Burg. Hier een lekker ijsje
gegeten en boodschappen gedaan. Nu weer terug naar onze haven in Oudeschild.
Precies 50 km later arriveerden we weer op ons drijfpaleis.
Eerst even uitrusten en borrelen. Niels en Simonegingen even vliegeren en Dora
ging de maaltijd voorbereiden. Ik ging nog even naar het dorp om wat spullen
voor de boot te kopen maar helaas; om 17.30 sluiten hier de meeste winkels.
Na een smakelijke en goed bereide maaltijd werd de reis voor morgen besproken.
Om 9.00 uur vertrekken over de Waddenzee  naar de sluis bij Kornwerderzand
en dan naar Makkum.

Makkum 25-7-2012.

De planning wordt precies aangehouden. Om
9.15 uur zijn we buiten de haven op de Waddenzee. De zeilen omhoog en op naar
het IJsselmeer. De wind is Noord Oost 2-4.
Simone is stuurvrouw en heeft de taak zo snel mogelijk te varen. Als het goed
is, kunnen we Kornwerderzand in een rak  zeilen. Helaas moeten we in het
begin toch een slagje maken maar dan is alles bezeild. We lopen snel, halen met
stroom soms wel 9 knopen. Een groot aantal boten halen we met gemak in en dit
geeft zeker voor Simone veel voldoening.
Een halve mijl voor de sluis moeten we de zeilen strijken omdat we anders moeten
kruisen en gezien de drukte is dit niet verstandig.
De brug en sluispassage verloopt snel en daarna gaat het direct naar Makkum. We
hadden een tip gekregen om helemaal naar het einde van de vaargeul te varen en
bij het sluisje in Makkum naar rechts te varen want daar was een goede
aanlegplaats.
De haven was op dat tijdstip nog bijna leeg en we konden een mooi plekje
uitzoeken. Prima tip.
Simone en Niels verzorgden het eten en wij, vooral Dora, hadden een vrije avond,
ook eens fijn om helemaal verzorgd te worden.

Medemblik. donderdag 26-7-2012

Vandaag staat 20 mijl varen op het
programma, van Friesland naar Noord-Holland. De wind is Noord Oost en zou ongeveer tussen de 2 en 4 beaufort zijn. In de haven  werd het grootzeil al
gehesen en we zeilden al direct de hele havengeul uit. Aan het einde van de geul
ook de genua erbij en op naar de overkant.
In het begin was er nog wat wind maar dat werd snel minder. We liepen soms nog maar
2,5 knoop. Toch volhouden (Goed zo Simone) en gelukkig kwam er later toch nog
meer wind en een paar mijl voor Medemblikjk zelfs windkracht 4.
In Medemblik vonden een plekje in de Pekelharinghaven  en  genoten nog
even na van de mooie zeiltocht. Simone en Niels pakten nu de fietsen om 12 km
verderop een auto op te halen en hiermee naar den Helder te rijden om Niels auto
op te halen en dan weer  met 2 auto s terug naar Medemblik. Tegen zevenen waren ze
weer terug. We aten aan boord en hierna brachten zij ons weer naar Niels
ouderlijk huis waar onze fietsen stonden. Na afscheid van hen genomen te hebben
fietsen wij weer 12 km terug naar Medemblik. Even nog naar de Kermis hier kijken
en weer terug naar de boot.

Lelystad 29-7-2012.

Vrijdag werd aangekondigd als zwoele dag,
weinig wind en later onweer. Het was inderdaad al ’s morgens wat benauwd weer,
er was nog wel wat wind maar omstreeks 11.00 uur werd deze al snel minder. Op de
motor naar buiten en richting Lelystad. Een grote meute ging richting Enkhuizen
en slechts enkele schepen zag je verder naar het oosten varen. Soms was het wat
nevelig en het ander moment brak de zon weer even door.
Na 24 mijl liepen we de Houtribhaven in Lelystad binnen. We willen het hele
weekend hier blijven want we krijgen bezoek. Onze assistente met haar ouders
zouden ons komen bezoeken. Op zaterdagmorgen naar Lelystad gefietst en de
benodigde boodschappen gehaald. Maar goed dat we fietsen bij ons hebben want het
centrum ligt meer dan 5 km van de haven. Na terugkomst waren Bert Jan, Sabine en
kleindochter Saar al op onze boot.
Saar is al helemaal klaar voor het grote werk.     
                                     

De tijd aan boord met onze kleindochter vliegt voorbij. Op zondagmorgen na het
ontbijt gunden we de ouders een paar uurtjes vrijaf zodat ze op hun gemak wat
konden gaan winkelen in Bataviastad, hier redelijk vlakbij onze haven.
Op het eind van de middag namen we weer afscheid van hen en werd het weer stil
op de boot.

Enkhuizen woensdag 1 augustus

We zijn inmiddels afgemeerd in de
Compagniehaven in Enkhuizen. De drukste haven van het IJsselmeer met meer dan
20.000 passanten per jaar. Vandaag is het weer eens zomer. Een mooie strakke
blauwe lucht, 24 graden en weinig wind, een mooie dag om een fietstocht te
maken. Dit komt goed uit. We hebben vandaag afgesproken met de ouders van Niels
die in Andijk wonen. Om 10.30 kwamen ze aan boord vergezeld van hun hond 
Yngwi       

Even koffie drinken en dan op de fiets.
Magreet en Frederik kennen uiteraard de buurt op hun duimpje. Ze ,leiden ons
over de dijk richting Hoorn en dan weer van de dijk af door kleine dorpen en
fietsweggetjes dwars door landerijen. Onderweg wordt langs het water
gepicknickt. Goed verzorgd door Magreet, met lekkere broodjes en zelf gekweekte
groente.
We vervolgen onze weg, moeten verderop over een spoorlijn die met een hekje is
afgesloten. Over de spoorlijn is weer een hekje dat geblokkeerd wordt door een
aantal koeien, maar Frederik jaagt ze weg en we vervolgen over een smal
fietspaadje dwars door het weiland, onze weg.
Na 40km komen we aan bij hun woonhuis ergens buiten Andijk. We kunnen hier
lekker bijkomen van de tocht en gezellig bijpraten. We hebben ze bijna een jaar
niet gezien.
Ondertussen wordt het avondeten bereid met ook weer  groenteuit eigen kas
en zelf gebakken broodbolletjes.
De tijd gaat weer erg snel. Om half acht zegt Magreet: jullie moeten nu snel
gaan want ik zie in de verte donkere wolken en er is onweer voorspeld. Ze
fietsen even mee tot aan een fietspad richting Enkhuizen, we nemen afscheid en
spoeden ons naar Enkhuizen.
Precies om 20.00 zijn we weer op onze boot en op hetzelfde moment breekt een
hevig onweer los. Geluk moet je hebben.

Hoorn 3-8-2012

Van Enkhuizen naar Hoorn is ca 12 mijl,
maar moeten wel door een sluis. Deze sluis is gebouwd als aquaduct boven de weg
Enkhuizen Lelystad. In het verleden gaf deze kruising van waterweg en rijweg een
enorm knelpunt en heeft men een aantal jaren geleden  besloten dit aquaduct
te bouwen.
De wind was constant 5 knopen met vlagen  6. Dit geeft altijd wat extra
spanning in de sluis. Maar alles ging goed. Direct na de sluis de zeilen hijsen,
wel met een rif en een kleine fok. Richting Hoorn ging het pal tegen de wind in
en na een half uurtje hakken en stampen besloten we maar de zeilen te strijken
en op de motor naar Hoorn te gaan. Met ons ook alle andere jachten; een enkel
jacht zeilde nog. Zo tegen drieÎn liepen we de haven van Hoorn binnen. 
Rob, de vader van Sabine had voor ons al een box gereserveerd. Hij lag met zijn
boot hier al gisteren en we hadden gisteren,op zijn verjaardag, afgesproken dat
wij ze vandaag zouden bezoeken. We werden direct uitgenodigd voor de borrel. Na
de borrel nog even Hoorn ingegaan en wat boodschappen gedaan. Om half zeven
werden we weer verwacht voor de avondmaaltijd bij hun, Rob en Margriet, aan
boord. Het kon niet missen een uitstekende maaltijd met aansluiten een zeer
geslaagde gezellige avond.

Hoorn is een oude Handelshaven met grote bloei in de VOC tijd. Vele gebouwen
herinneren nog aan deze tijd. Veel huizen zijn scheef gezakt en het is mooi om
te zien hoe al die scheve gevels tegen elkaar aanleunen.
Ook de z.g. bruine vloot is hier in grote aantallen aanwezig, dit geeft weer een
gezellige drukt rond om de kades en de nabije horeca.

Hierboven een foto van het
Admiraliteitsjacht de Utrecht. Dit statenjacht is een van de weinige schepen die
exact zijn nagebouwd van de originele . Dit omdat hiervan nog de originele
tekeningen aanwezig waren. Dit soort jachten werd in de zeeslagen gebruikt om de
oorlogsschepen van de vijand op te jagen en te laten stranden op de banken of
ondiepe riviermondingen. Onze statenjachten waren platbodems met gering diepgang
en men gebruikte zwaarden om te kunnen zeilen, die werden opgehaald als ze in
ondiep water kwamen.
Van deze jachten is later de naam voor onze hedendaagse jachten afgeleid.

Durgerdam Zaterdag 4 augustus

Vanuit Hoorn vertrekken we naar het
zuidwesten richting het IJ.
Zoals zo vaak bij ons komt nu de wind pal uit het zuidwesten dus precies uit de
richtiong waar we heen moeten. Het waait nu weinig, rond windkracht 2, te weinig
om te kruisen dus maar motoren. Na het paard van Marken gaat het wat meer waaien
maar uit de verkeerde hoek. Rond 14.00 uur komen we aan in Durgerdam, Dora wil
graag naar Amsterdam fietsen om de Gay pride canal tocht te zien.
Na 10 km fietsen kwamen we op een punt aan de Prinsengracht waar we uitzicht
hadden op de paradetocht. Veel bonky bonky muziek en hossende mensen. Na zo’n 10
boten heb je het wel gezien.
Via het centraal station, pont over het IJ en over de dijk van Nieuwendam (heel
leuk fietsen) ging het terug naar Durgerdam.

Haarlem zondag 5 augustus

Vanmorgen om 8.00 gestart vanuit Durgerdam,
We plannen vandaag om naar Haarlem te varen. Onderweg moeten we onder de
rijksweg A9 door en de brug hierover draait om 13.00 uur en dan pas week om
20.00 uur. Dus op tijd vertrekken.
Eerst de brug bij Schellingwoude en kort daarna de oranjesluizen. Om 9.15 uur
waren we al op het IJ. Nu kunnen we verder rustig aan doen. Het zondagse ontbijt
werd genuttigd en in het soms wat druilerige weer ging het over het IJ en
Noordzeekanaal.
Om 12.00uur maakte we vast aan de wachtsteiger bij de brug. Tegen enen waren we
inmiddels al met 15 zeilboten.
Precies op tijd ging de brug open en terwijl we er onderdoor voeren belde Dora
haar vriendin Juul op dat ze uit Venlo kon vertrekken om in de namiddag bij ons
aan boord te komen in Haarlem.
Tegen half vier lagen we aan de kade in Haarlem. Om 16.12 zou de trein aankomen
en wij waren op tijd op het station om Juul af te halen.
Helaas regende het weer hevig zodat we blij waren dat we weer snel op onze boot
waren.
Het werd uiteraard een gezellige avond. Met Juul is het altijd leuk.

Maandag 6-08-2012.

Het heeft afgelopen nacht en vanmorgen
alleen maar geregend. Toch maar  snel door de regen even brood en een
krantje gehaald. Volgens de weersverwachting zou het na 12 uur droog worden.
Voor Juul ben ik op het station een fiets gaan huren. Pas tegen 14.00 uur werd
het eindelijk droog. Snel op de fiets gestapt en een mooie tocht gemaakt. Eerst
via het recreatiegebied de Mooie Nel en dan naar Spaarndam. Nu via mooie paadjes
langs het water en weggetjes door weilanden met een grote boog terug naar
Haarlem. 40 km later waren we, na een korte boodschappenstop, weer terug op de
boot.
Na het avondeten ging we nog even op bezoek bij mijn broer Paul en zijn vrouw
Ina die in Haarlem wonen. Op de terugweg de fiets op het station ingeleverd en
terug naar de boot.

Gouda, Woensdag 8-8.

Dinsdag morgen om 9.00 uur vertrokken. De
bruggen beginnen te draaien om 9.00 uur dus is het zaak om direct met de eerste
lichting mee te gaan. We moeten op tijd bij de brug in Sassenheim zijn en daarna
weer om uiterlijk 16.15 uur bij de spoorbruggen in Gouda.
We zijn een half uur te vroeg in Sassenheim en wachten bij de brug naast een
Fransman.Hij komt uit de Vendee een plaatsje in de buurt van Belle Ile en is op
de terugweg. Knap hoor om van zover naar het druilerige en koude  Nederland
te varen.
Tot Alphen aan de Rijn gaat het prima. We lezen in de krant dat het wegdek van
de Albert Schweitzer brug wordt grepareerd. Ze hebben een partytent op de brug
geplaatst en gaat mee omhoog.

(Foto uit de krant met tent op brugdek)

Helaas voor ons wordt de brug nu met grote
vertraging geopend, de eerst volgende opening is om half vier. We halen de brug
in Gouda dus niet meer.
Stipt 15.30 gaat de brug draaien en de volgende 6 bruggen gaan al varende met
ons mee open.

(Foto door mij gemaakt, dubbel rood, dus brug voorlopig gesloten).

Tegen vijf uur liggen we voor de
spoorbruggen in Gouda, de volgende opening is om 22.28 uur.
Dora heeft ondertussen al contact gehad met de havenmeester in Gouda en voor ons
een plaatsje gereserveerd.
In het duister varen we  door de bruggen en gaat het richting de
nabijgelegen jachthaven. Hier schuiven we voorzichtig aan op de voor ons
bestemde plek. De buren weten ervan en staan ons min of meer op te wachten. Goed
geregeld van die havenmeester
De volgende morgen bij de havenmeester een fiets gehuurd. We gaan met ons drieÎn
rond de Reeuwijkse plassen fietsen en daarna de binnenstad van Gouda bezoeken.
Al spoedig vinden we een bordje van het fiets knooppunten systeem en vervolgen
de vooraf geplande route. Aan de rand van het Centrum van Gouda ontbreken een
aantal bordjes en rijden we prompt verkeerd. Na wat zoeken vinden we toch een
weg die ons buiten Gouda brengt en aan de rand van de Reeuwijkse plassen pikken
we weer de route op. Een heel mooi fietsgebied dwars door de plassen over smalle
fietspaden. Jammer dat het regelmatig motregent; anders hadden we nog meer
genoten. Terug in Gouda op een terrasje koffie gedronken en daarna boodschappen
gedaan. Ik ging terug naar de boot en de dames gingen de binnenstadwinkels
onveilig maken. ! 

Dordrecht, donderdag 9-8-2012.

Vanmorgen om 9 uur vertrokken uit Gouda.
Eerst passeren we de Julianasluis en daarna via de Hollandse IJssel richting
Dordrecht. Bij de Algerabrug komt er een oproep van een ander schip uit
Rotterdam met de vraag hoe laat de brug gaat draaien.De brugwachter
antwoord:11.20 uur. De boot antwoordt: we komen er binnen 5 minuten aan.
Tegen de regels in wacht de brugwachter net zo lang tot hij de boot uit
Rotterdam in zicht krijgt, daarna gaat de brug pas open, ca 6 minuten later dan
gepland. We denken op dat moment wat een aardige brugwachter. We varen als
eerste door en zetten koers naar de brug bij Alblasserdam. Deze brug draait om
12.15 uur. We roepen om 12.10 de brug op dat we  er aan komen maar krijgen
geen antwoord, we roepen nog 2 x de brug op maar geen enkele reactie. De brug
blijft gesloten. Bij aankomst om ca 12.20 uur bellen we de centrale 
bedieningspost in Rhoon. De dienstdoende persoon kan ons niet verder helpen en
zegt dat de brug weer om 14.15 uur open gaat. We moeten nu bijna 2 uur dobberen
tegen een houten remmingswerk waar je eigenlijk niet mag afmeren. Zo zie je maar
dat de ene gunst bij een brug een nadeel is voor de volgende brug.
Aangekomen in Dordrecht vinden we een prachtig plekje in de nieuwe haven bij de
Kon. Dordrechtse Rooi en Zeilvereeniging. Met Juul maken we een stadswandeling
door de oude binnenstad, drinken wat op een terrasje op het Groothoofd  met
blik op de druk bevaren splitsing Merwede Noord en Oude Maas. Om 18.00 uur
zetten we Juul op de trein en slenteren door een ander deel van Dordrecht terug
naar onze boot.

Colijnsplaat vrijdag 10-8-2012.

Vanochtend op tijd opgestaan om de brug
bij Dordrecht om 9:15 uur te halen. Je moet ruim op tijd bij deze bruggen
(spoorbrug en verkeersbrug)  zijn. Ze  draaien precies op tijd.
Na het passeren van de bruggen (In de volksmond genoemd de Vlinder) gaat het met
de stroom mee richting Hollands diep.
Alles verloopt prima. De volkerak sluis gaat ook vlot al moeten we goed opletten
ivm de hoogte van ons mast. Over de sluis loopt een vaste verkeersbrug. De
hoogte is voor de brur 18:40 en na schutting 18:80 mtr. en onze mast is 18:60.
Na het schutten (het waterpeil zakt dus) kunnen we net onder de brug door., Onze
marifoon antenne raakt net de betonnen onderkant. Gelukkig kan hij buigen.
Daarna richting de volgende sluis. Hier gaan we door de Kramersluis voor de
beroepsvaart. Over de kramer sluis voor jachten loopt een vaste verbionding met
een doorvaart hoogte van 17:50 mtr en over de beroepsvaartsluis een beweegbare
brug.
Na passeren van de sluis komen we op de Oosterschelde, ons thuiswater. Na ca 8
mijl passeren we de zeelandbrug en varen de laaste 3 mijlen naar onze thuishaven
Colijnsplaat.

Tot volgend jaar.

Alles uit 2011

Alle belevenissen uit 2011

 

Colijnsplaat 30 mei 2011.

Zo hier zijn we weer. In augustus 2010 hebben
we jullie voor het laatst geÔnformeerd  over onze belevenissen.  Nu in
mei 2011 zijn we weer onderweg.  Het schip heeft inmiddels zijn jaarlijks
groot onderhoud gehad. De onderkant opnieuw in de anti fouling en de romp weer
als nieuw. Kleine beschadigingen zijn waar nodig bijgewerkt, gepolijst en
geboend. In elk geval ziet het schip er nu weer  prachtig uit. Binnen zijn
de zitkussens  gereinigd (lichtgekleurde bekleding is nu eenmaal erg
kwetsbaar) De legplankjes in de kastjes zijn eindelijk gelakt en voor de rest
wat kleine klusjes gedaan.

Dit jaar maken we geen verre reis. We blijven
in de buurt d.w.z. de Zeeuwse wateren, het Haringvliet, via de Westerschelde
naar Antwerpen, de Belgische kust en een gedeelte van de Noord-Franse kust. Een
bijzondere ontmoeting zal zijn met onze vrienden Pieter en Maria die na bijna 5
jaar terugkomen van hun wereld (zeil) reis. Destijds hebben we ze uitgezwaaid
uit Oostende  en zullen hen daar zeker weer treffen.

Vandaag ging het van Colijnsplaat naar de
Grevelingen. Een prachtige dag werd ons beloofd .En inderdaad blauwe lucht, 
ongeveer 24  graden en een ZO wind kracht  3-4 Mooier kun je het als
zeiler niet hebben. De hele route bezeild dus een prima start voor onze
zeilvakantie. Op de Grevelingen komen we alleen in het voorjaar of najaar. In de
zomer is het er ontzettend druk en bijna geen plaatsje in een haven te krijgen.
Vandaag was het zelfs heel rustig. In de sluis in Bruinisse lagen we met een 5
tal schepen en op de Grevelingen zelf zagen we ook niet meer dan 10 boten
Dora en ik kwamen tegelijkertijd op dezelfde gedachte dat het precies zo leek
als zeilen tussen de Deense eilanden waar we vorig jaar verbleven.
We waren omstreeks 17.00 uur in Ouddorp. Een haven waren we nog nooit eerder
overnacht hebben Ook deze haven lijkt op een Deense haven: kleine boxen en
weinig
ruimte

        
                                                    

We mochten aan een kopsteiger liggen, een
prima plek. We blijven hier tenminste 2 dagen en kunnen hier per fiets het
eiland Goeree Overflakkee  verkennen

 

Ouddorp woensdag 31 mei 2011.

Vandaag onze eerste "ligdag". Dit noemen we
een dag  we niet naar een andere haven vertrekken, we blijven met onze boot
in een haven "liggen".
Zulke dagen zullen er dit jaar nog wel vele volgen. We hebben nu tijd om de
omgeving te verkennen, een dagje fietsen of gewoon luieren zeg maar vakantie
vieren.

Het weer was vandaag een stuk minder dan
gisteren, in de ochtend af en toe wat buien en ’s middags zouden er brede
opklaringen zijn maar wel droog. De wind stevig uit het noordwesten. Dus
Hollands fietsweer !
We vertrekken om 13.00 uur richting het eerste fietsknooppunt. Op een papiertje
werden de routenummers genoteerd en fietsen via de rand van het dorp richting de
duinen.
Heel het buitengebied van Ouddorp is een aaneenschakeling van
recreatiebungalows, vakantieparken en campings. Toch blijft het door de vele
kronkelweggetjes en bossages een heel prettige en mooie omgeving.



Door de duinen bereiken we de zee. Het strand is op een aantal kitesurfers na,
helemaal leeg. In de verte zien we de uitbreiding van de Maasvlakte en op zee de
drukke scheepvaart voor Hoek van Holland. We fietsen nu langs het Slijkgat (de
zeearm richting het Haringvliet) richting Stellendam.
Stellendam is een van de grootste vissershavens  van Nederland met een
grote visveiling. In de vissershaven is alles rustig;  de meeste
vissersschepen zijn uitgevaren en komen op het eind van de week weer terug in de
haven.
Het dorp zelf is wat saai en daarom maar snel verder richting Goedereede, we
hebben trek in koffie met gebak.
Na een paar kilometer met flink wind tegen komen we in Goedereede. Een zeer oud
dorpje met smalle straatjes en mooie pandjes. Op de gezellige markt drinken we
de zeer verdiende koffie met appeltaart.

We fietsen verder richting Ouddorp. Doen nog wat boodschappen en gaan dan weer
richting de haven die 2 km buiten het dorp ligt.
Om 17.00 uur en 35 km op de teller genieten we op ons boot-terras van ons
drankje en uitzicht over het Grevelingenmeer.

Brouwershaven 2 juni 2011

Woensdagmorgen redelijk vroeg opgestaan, even
naar het dorp gefietst, krantje en broodjes gehaald. Bij aankomst in de haven
even langs de havenmeester gegaan om af te rekenen. Bij onze aankomst had hij
geen tijd en zei dat we bij vertrek konden afrekenen. Omdat het nog rustig was
rekende hij ons een speciale lage prijs onder het mom dat de kassa nog niet
geprogrammeerd was met de nieuwe seizoenprijzen.
Dora had ondertussen de koffie klaar en  we genoten  van een lekker
ontbijt. Na het ontbijt de trossen los en zeilend richting Brouwershaven. Een
rustig windje bracht ons na 1,5 uur aan de overkant van de Grevelingen. Wel
blijft het opletten en precies in de geulen varen. Soms is de diepte net 2 meter
en moeten we oppassen dat we nergens vastlopen
In Brouwershaven vonden we een plekje in de oude haven midden in het dorp
.

Gisteravond even koffie gedronken in het
clubgebouw. Toevallig begon net het "Palaver" voor de hemelvaartstocht. We
konden rustig blijven zitten en alles aanhoren. Ondertussen kregen we leuke
contacten met een aantal aanwezigen. Het was zo 23.00 uur toen we naar  de
boot terug gingen.
Vandaag, Hemelvaartsdag,  werd er weer gefietst. Ook nu weer een mooie
route via Serooskerke, boven en onder langs de dijk aan de noordkant van de
Oosterschelde naar Zierikzee. Na een rustpauze en koffie ging het weer dwars
door Schouwen-Duiveland terug naar Brouwershaven. Even weer bijkomen op ons
boot-terras. We vonden dat we wel een etentje verdiend hadden na 45 km fietsen
dus hebben we een plaatselijk restaurant opgezocht en hier voortreffelijk
gegeten.. Morgen gaan we verder.

Bruinisse Vrijdag 3 juni

Vanmorgen tegen twaalven vertrokken uit
Brouwershaven. Van te voren even wat boodschappen gedaan o.a. een brood bij 
de enige bakker in het dorp gehaald. Er stond wel een rij van 20 klanten, die
reikte tot ver buiten de winkel. Dora ging alvast vis en groente halen voor het
avondeten.  Water tanken, fietsen opbergen en toen konden we weg.
De wind was inmiddels flink aangetrokken tot soms een kleine 5 uit het NO. Het
rak naar Bruinisse was net bezeild, 2 keer moesten we de motor bijzetten om net
even de betonning te kunnen volgen. In Bruinisse was het inmiddels contant
windkkracht 5 en de wind stond pal op de haveningang. Toen wij aankwamen kwam
ook net de hele meute uit de sluis iets verderop en daarvan wilde ook een groot
gedeelte de haven in. Gelukkig stond er een havenmeester op de steiger die ons
de plaats toeriep. Al met al een gecompliceerde manier van aanmelden  (Als
je naar het aanmeldsteiger gaat,  lig je helemaal letterlijk aan lagerwal
en kom je niet meer weg.
Onze box lag ook met de wind dwars erop en ook nog palen. Maar uiteindelijk
lagen we toch op onze plaats.
De haven is pas uitgebreid  en oogt nu wel mediteraans
.

Op onze verkenningswandeling door de haven zagen we ook onze
oude Winner 950 liggen. De naam was nog steeds A PUNTO. De boot is uit 1994 en
ziet er nog steeds goed uit.

Verder gewandeld naar Bruinisse. De tijd heeft in dit dorp
stilgestaan, nog steeds maar een paar oud winkels en sommige zelfs
dichtgetimmerd. Je bent er zo uitgekeken.
Nog even een bezoek aan de sluis. We kwamen juist op tijd, er werd net ingevaren.
Er lagen zeker wel 50 schepen te wachten. Door de harde wind was het invaren
voor velen een probleem, sommige boten lagen al dwars in de sluis en andere
gingen soms niet direkt zacht tegen de andere aan. De beste stuurlui staan aan
wal maar toch waren er bij een aantal schippers nog punten ter verbetering.
Terug aan boord op afstand weer gekeken naar de boten die voor een ligplaats
kwamen en ook nog steeds naar de chaos bij de aanmeld procedure.
Na een heerlijk avondeten en wijntje is het weer tijd om even de plannen voor
morgen door te spreken en natuurlijk dit verslag bijwerken.

 

Colijnsplaat zondag 5 juni

Vrijdagavond in Bruinisse besloten we om ’s
morgens (zaterdag) om 9 uur te vertrekken richting Colijnsplaat. Vanwege het
lange Hemelvaartweekend zou het wel eens druk bij de sluis kunnen zijn. Hoe
vroeger er doorheen hoe rustiger waarschijnlijk.
Op zaterdag morgen om 8 uur uit bed, douchen en lekkere verse broodjes en
krantje gehaald. Even na half negen losgegooid en richting sluis gevaren. De
sluis ligt circa 1 zeemijl van de haven. In de verte zagen we dat de brug over
de sluis net openging, Dus extra gas geven en kijken of we de volgende schutting
konden halen. Net op tijd kwamen we bij de sluis aan. Er waren reeds zo’n
twintig schepen ingevaren en konden dus netjes aansluiten. Na ons volgden nog 2
schepen en de sluisdeuren gingen weer dicht.
Tijdens het schutten werd door Dora koffie gezet en het ontbijt verder
klaargemaakt.
Kort na 9 uur lagen we al weer uit de sluis en ging het kotterzeil omhoog. Dit
kleine zeil was voldoende om heel rustig naar Colijn te varen en ook om
natuurlijk rustig te ontbijten. We hadden stroom mee en liepen dus toch nog 4
mijl per uur.
Om 11 uur kregen we de Zeelandbrug in zicht. Even kijken op ons "zeil tom tom"
en die zei dat we de brugopening van 11.10 uur niet zouden halen. Toch maar even
de motor bijgezet en kijken of we het nu zouden halen. Gelukkig voor ons ging de
brug iets later open en mochten eerst de schepen aan de andere kant doorvaren.
Het was er enorm druk en duurde dan ook wat langer. Geluk voor ons omdat we, 
toen de laatste boot van de andere kant passeerde, net aankwamen en toen direct
konden doorvaren.
Nu ging het weer op zeil rustig richting onze thuishaven. We hadden ons tot
zaterdag afgemeld en de kans was groot dat er op onze ligplaats nog een gast zou
liggen. Gasten moeten altijd voor 12.00 uur hun (gast) ligplaats verlaten.
Na binnenkomst vlakbij onze vaste plek moesten we zelfs wachten op een uitvarend
schip en deze had misschien wel op onze plaats gelegen.
Om 12.15 lagen we vast. ‘S middags de boot gewassen en boodschappen gedaan. Het
was vanwege het weer behoorlijk druk in de haven en ook in het dorp veel
toeristen.
Vandaag geluierd en veel gelezen en een flinke wandeling gemaakt langs de dijk.
Morgen blijven we nog een dag hier. Ik moet nog motoronderhoud doen en nog een
paar klusjes. 

Goes, woensdag 8 juni

De laatste paar dagen hebben we wat onderhoud
aan de boot gedaan. Begint met het schip van binnen en buiten te wassen en
poetsen. Na de winter vonden we een gele vloeistof onder de vloer en achterin
bij de schroefas. Het bleek diesel te zijn. Ergens moest dus een lek zitten. Bij
het zoeken kwamen we zelfs dieselgeur tegen in een van de opbergkisten onder de
bedden. Daarachter zit de dieseltank en een spoor leidde naar de aanvoerleiding
van de verwarming en de leidingen van en naar de motor. De slangklemmen bleken
niet helemaal vast aangedraaid te  zijn en dit is waarschijnlijk de oorzaak
geweest. Nu was het zaak alle diesel op te ruimen en dat wil zeggen alle
vlonders er uit halen. Sommige waren vastgeschroefd en andere konden pas eruit
als de beweegbare bank gedemonteerd werd. Maar goed zo kreeg de hele boot een
grondige schoonmaakbeurt. Daarna het  motoronderhoud zoals de diesel- 
en oliefilters vervangen, olie verversen en wierpot schoonmaken. Dan nog wat
kleine klusjes, veranderingen,  in de kajuit en alles is weer prima in
orde. Het weer was ook wat minder veel regen en lage temperaturen dus het paste
prima om deze zaakjes te doen. In Colijn staat ook onze auto dus we konden ook
even makkelijk met de auto wat spullen en materialen gaan halen.
Vanmorgen om 12 uur vertrokken richting Goes. Een mooi zeiltochtje met een
zuidwesten wind kracht 4 – 5. Bij de sluis Goese Sas waren we slechts met 2
schepen maar eenmaal door de sluis en via het kanaal naar Goes lagen er voor de
brug toch wel een 15 tal schepen te wachten. Om 16.00 uur ging  de brug
open. Kort na aankomst in de havenkom werden we door een plaatselijk restaurant
getrakteerd op een borrelgarnituur. Het glaasje wijn smaakte daardoor nog beter.
Wat is hel leven toch goed. !
Gelijk maar een foto gemaakt.

We blijven hier een paar dagen. Morgen pakken we de fietsen en gaan dan de buurt
eens goed verkennen.

Wemeldinge, 1e Pinksterdag 12 juni

Wat gaat de tijd snel, het is alweer zondag
en we hebben nog niets geschreven wat we vanaf woensdag zo allemaal gedaan
hebben.
Op donderdag morgen het gebruikelijke ochtend "vakantie" ritueel. Krantje en
brood halen, rustig ontbijten en de plannen voor de dag bespreken. De fietsen
werden uitgepakt en tegen 12 uur vertrokken we vanuit Centrum Goes richting het
zuiden. Het gebied onder Goes noemen ze de Zak van Zuid Beveland, een gebied met
veel fruitteelt. We nemen vandaag het oostelijk gedeelte en morgen eventueel het
west gedeelte.
We fietsen door kleine dorpjes en buurtschappen met namen die we nog nooit
gehoord hebben. Een prachtig landschap. Veel begroeiing tussen de landbouw- en
fruitpercelen en dit maakt het fietsen erg aantrekkelijk. Via Ovezand en
Baarland komen we uit in Hoedekenskerke aan de Westerschelde. Dit was vroeger
een veerhaven voor de boot naar Terneuzen. Nu een verlaten boel met een kleine
bijna droogvallende jachthaven en een gedateerde koffietent. De koffie was
trouwens wel goed. Nu ging de weg verder via ’s Gravenpolder weer terug naar
Goes.
Vrijdag zijn we weer gaan fietsen, wel op tijd vertrokken want het zou ’s
middags gaan regenen. Nu ging de tocht ten westen  van Goes. Hetzelfde mooi
landschap  richting Borsele. Je ziet al in de verte het Sloe-havengebied
van Vlissingen  en soms zag je net de kajuit van de zeeschepen boven de
dijk voorbij schuiven. Toen weer naar boven richting Heinekenszand terug naar
Goes. We voelde op het laatst al wat regendruppels en terug aan boord waren het
ondertussen buien geworden. Net op tijd terug dus.

Zaterdagmorgen om 11.00 uur de haven verlaten
en door het kanaal langs Wilhelminadorp naar de Sluis bij Goese Sas. Dit was wel
even proppen maar uiteindelijk konden wij en de reeds wachtende boten er
allemaal precies in. 
Wemeldinge ligt slechts een paar mijlen van de Goese Sas vandaan en was het niet
de moeite om de zeilen te hijsen, dus rustig op de motor naar de haven.

Vandaag, eerste Pinksterdag, is het mooi,
zonnig weer. We hebben buiten ontbeten en snel een foto gemaakt met de bedoeling
om deze te mailen naar Maria, aan boord van de Mama-Cocha in Portimao, ze is
vandaag jarig.

Er worden hier in Wemeldinge weer mooie
appartementen gebouwd aan het water.  Omdat ze toevallig vandaag open dag
hadden, zijn we gaan kijken.   Prachtige appartementen, maar dan wel
voor een prijs die niet zo aantrekkelijk is voor de gemiddelde burger. We hebben
ons voor laten lichten en gaan ons nu beraden.!?  Het antwoord is wel
voorspelbaar, denk ik. We wonen trouwens heel mooi en denken nog niet aan een
vakantiewoning in Zeeland.  Aansluitend hebben we een bescheiden
fietstochtje van 25 km. gemaakt ten westen van Wemeldinge. langs de
Oosterschelde heen, waar langs de dijk wel een paar honderd Belgische duikers
actief waren. met duiken en allerlei sociale activiteiten, en via kattendijke en
Kapelle langs het kanaal weer terug.
 

Colijnsplaat woensdag 15 juni

We zijn inmiddels weer terug op onze stek in
Colijnsplaat.
Wat hebben we de afgelopen dagen gedaan ?
Op 1e pinksterdag hebben we ’s avonds bezoek gehad van Remi en Jeannette plus
hond Sjors. Zij waren nl hun caravan aan het uittesten voor hun komende
vakantie. Ze hadden hiervoor een camping in Yerseke uitgezocht. Wij wisten dit
toevallig en daarom snel even gebeld of ze zin hadden naar het 5 km verder
gelegen Wemeldinge te komen.
Geen bezwaar dus het werd weer een gezellige avond.

2e Pinksterdag gingen we weer terug naar Colijn. Een rustig zeiltochtje, de
Zeelandbrug precies op tijd gehaald en even voor 16.00 uur weer op onze
ligplaats.
Dinsdag was het weer flinke poets en (beperkte) wasdag. Dora de binnenkant en ik
de buitenkant.  Tussendoor nog even gebeld met de kozijnenleverancier om de
definitieve plaatsing af te stemmen van de door ons bestelde schuifpuien in ons
huis. Volgende week donderdag wordt er geleverd. We moeten in elk geval dan even
naar huis.
Omdat de weersvoorspellingen voor het komend weekend en de daarna volgende dagen
niet zo  goed waren besloten we om donderdag 1 weekje naar huis te gaan.
Woensdag  per fiets een rondje Noord Beveland gemaakt en een klein stukje
Walcheren.
We vertrokken uit Colijnsplaat  via de dijk naar de Roompot, dan via de
Banjaard  over de Veerse dam naar Vrouwenpolder. Van hieruit is het 7 km
naar het mooie Veere. We hadden ons al ingesteld om rond het Veerse meer naar
Kortgene te fietsen maar we zagen opeens dat de veerboot Veere-Kamperland een
afvaart om 15.00 uur had en aangezien het bijna 15.00 uur was besloten we om
deze welkome afkorting te nemen.
Van Kamperland ging het nu via  kleine weggetjes en een stukje fiets[pad
langs het Veerse meer, naar Kortgene. Van hieruit is het dan weer een paar km
naar Colijnsplaat.
IVoor de woensdagavond hadden we Bram en Nel, onze vrienden uit de haven en onze
nieuwe buren Ad en Nancy uigenodigd. Buiten in de kajuit  koffie gedronken
en later gezellig binnen aan de andere drankjes. Het werd weer snel laat.
O ja voor ik het vergeet. Dora is te koop !  Ik wist dit niet maar de foto
is duidelijk.
Maar afwachten wat het wordt.

Venlo, vrijdag 24 juni

We zijn een weekje thuis geweest. Het weer
was vanaf vorige week niet om naar huis te schrijven dus zijn we maar in plaats
van te schrijven zelf naar huis gegaan. Dit was natuurlijk niet de hoofdreden.
Vanaf jl maart ben ik aan de gang met zelf een tuinkamer te bouwen. Alles heb ik
tot nu toe zelf gedaan vanaf de bekisting, leidingen leggen, muren metselen en
het dak bedekken.Er komt een schuifpui in en dit kan ik uiteraard niet zelf.
Deze week zou deze geplaatst worden dus dit was de hoofdreden om naar huis te
gaan. Na onze vakantie volgt dan de binnenafwerking.

 

Op de foto is ook nog te zien dat er buiten
ook nog allerhand werk is, het terras nog wat uitbreiden, de vijver proberen
weer helder te krijgen, de vijver links heb ik deze week ook
nog even schoongemaakt en nog wat voegwerk gedaan. Al met al een nuttig weekje.
Vandaag en morgen het huis weer op orde brengen, vooral Dora ! en dan vertrekken
we zaterdag weer.

Antwerpen, woensdag 29 juni

Wat gaat de tijd weer snel, het is al weer 5
dagen geleden dat we uit Venlo vertrokken.
Zaterdag in Venlo nog wat inkopen gedaan, de bouw netjes achtergelaten, de auto
volgeladen en vertrokken naar Colijnsplaat.
Zondagmorgen rustig aan gedaan, het is tenslotte zondag, links en rechts nog een
praatje gemaakt op de steiger en ons voor een paar weken afgemeld bij de
havenmeester.
Om ca. 15.00 uur vertrokken  we  richting Hansweert, prachtig weer
maar nauwelijks wind.
We hebben het plan gemaakt om eerst naar Antwerpen te gaan en daarna weer de
Westerschelde af te zakken richting zee.
Vanuit Colijnsplaat eerst over de Oosterschelde naar Wemeldinge waar het kanaal
door Zuid Beveland begint. Dit kanaal eindigt dan weer bij de sluizen in
Hansweert.
We hadden tijd genoeg omdat we de nacht zouden doorbrengen aan de sluis  en
dan s’morgens om 7:30 uur door de sluis zouden gaan naar de Westerschelde.
Vanwege het opkomende tij was dit de beste tijd.
Om 20:00 uur waren we bij de sluis en vonden een plaatsje achter in de
werkhaven. Achter in lagen nog 3 sleepboten, wij gingen er voor liggen.
Dora had zaterdag nog de laatste asperges van het seizoen gekocht en deze werden
nu, zoals altijd, weer zeer lekker bereid op Limburgse wijze. Een lekkere wijn
erbij en we voelden ons al weer als god in Frankrijk. Er volgde een prachtige
avond. De komende dagen zou het zeer warm worden dus wat wil een mens nog meer.
We gingen pas tegen enen naar bed en ik was nog wat bezig toen ik opeens
motorgeluid hoorde en stemmen buiten.
Wat bleek: 2 sleepboten hadden even een karweitje in de werkhaven. De schipper
mopperde wat dat we min of meer in de weg lagen hij kon nauwelijks uitvaren en
zou zeker na einde van het karwei wel eens onze boot kunnen beschadigen. Goede
raad was duur dus de boten maar even rustig laten passeren en daarna onze boot
maar 50 meter naar voren verplaatst dan zouden ze in elk geval na terugkomst ons
niet meer lastig vallen.
We hebben er in elk geval niets meer van gemerkt en s’morgens bij het opstaan
lagen de slepers weer rustig op hun plaats . Om 8.15 uur lagen we buiten op de
Westerschelde, het schutten was snel gegaan en konden we opstomen richting
Antwerpen. Prachtig weer met helaas de wind uit het OZO  en dus precies uit
de richting waar we naar toe moesten. Op de Westerschelde mag je niet laveren
dus de hele tocht de motor aan.
Om 11:50 uur waren we bij de Royersluis. Na aanmelding via de marifoon met ons
FD nummer (in Antwerpen verplicht)  werd ons medegedeeld dat we werden
opgeroepen als we de sluis mochten binnenvaren. Deze oproep kwam pas na 1,5 uur. 
Alles gaat er zo langzaam.
In de sluis zeiden we nog tegen de sluishulp (dat is hier wel 
gebruikelijk):  wat duurt dit allemaal  lang in deze sluis,  Het 
antwoord was : dit is geen sluis,  dit is een momument  en dat gaat nu
eenmaal langzamer.
In elk geval lagen we een half uur later in het prachtige  Willemdok. Een
prachtige jachthaven in  de bijna helemaal gerestaureerde en vernieuwde
havenwijk "het Eilandje" grenzend aan het schipperskwartier. Als pronkstuk staat
hier aan de haven het pas op 21 mei jl geopende MAS gebouw = museum aan de
stroom

 
 
Dinsdag hebben we dit museum bezocht.  Een museum over
historie, scheepvaart en havens. kunst uit verre landen,klassieke schilders,
wereldgodsdiensten, en de cultuur van leven ,dood en religie.  Ook van
binnen een prachtig gebouw, 10 verdiepingen, bereikbaar met  roltrappen,
die  per etage om een hoek liggen zodat je telkens aan een andere zijde van
het vierkante gebouw  weer een etage hoger gaat. Per etage is dan een
tentoonstellingsruimte. Een bezoek is beslist de moeite waard. Bovenop is een
groot plat dak waarvandaan je een prachtig uitzicht hebt over Antwerpen en verre
omgeving. In de glazen dakafscheiding zijn ronde gaten gemaakt waar door heen je
goed kunt fotograferen. Hieronder een van de vele foto’s die we gemaakt hebben

Het gebouw is voorzien van airconditioning en dit was een weldaad op deze
extreem warme dag. In de avond kwam dan ook het reeds aangekondigde hevige
onweer.
Rond Antwerpen moet het er hevig aan toe gegaan zijn, We hoorden van omgewaaide
bomen, ondergelopen straten en huizen. Op ons bootje hebben we er gelukkig geen
last van gehad.
Vandaag een heel stuk koeler en tijd om de fietsen weer eens van boord te halen.
We zijn vandaag gaan fietsen op de linkeroever. Er is een voetgangerstunnel
onder de Schelde. Fietsers mogen er ook gebruik van maken. Eerst ga je met
roiltrappen of een grote lift  31 ! meter omlaag en dan loop of fiets je
door een horizontale tunnel naar de overkant en daar zijn  dan ook weer
roltrappen of een lift.
Buiten de tunnel rechtsaf richting de jachthaven op de linker oever. Maar goed
dat we hier niet zijn gaan liggen. Je kunt er in of uit een uur voor tot 1 uur
na hoogwater daarna gaan de deuren dicht en lig je  dus in een badkuip die
na circa 10 uur weer opengaat. Ook de haven zelf is wat saai, het wachten bij de
Royersluis is dus de moeite waard.
Een mooie fietstocht door Zwijndrecht en Melsele en wat  andere dorpjes
terug naar de tunnel. Het enige nadeel  is dat je zo wat 3 km langs de
drukke autoweg moet fietsen  maar wat wil je in deze drukke 
verkeersomgeving rond Antwerpen.
Nog even wat door het centrum van Antwerpen gefietst, boodschappen gedaan en
terug naar de boot.  
 

Terneuzen maandag 4 juli

Vrijdagmorgen zijn we uit Antwerpen
vertrokken. Het is even wat plannen ivm  met de stroming op de Schelde en
verderop op de Westerschelde. Ook even rekening houden wanneer de Londenbrug in
Antwerpen draait.
We plannen om de brugopening van 12:45 uur te nemen en dan de Siberiebrug die
kort daarna opengaat. We nemen niet de Royersluis  maar de 7 km verderop de
Boudewijnsluis. We sniijden dan een paar  bochten op de Schelde af en
hebben dan ook circa 10 km geen tegenstroom.
De Belgen kijken niet zo nauw op de klok. De Londenbrug ging meer dan 15
minuten later open en voor de volgende brug moesten we ook nog 10 minuten
wachten.
De volgende brug in het havengebied draaide wel mooi op tijd ook omdat er een
grote sleepboot aankwam en achter ons een groot binnenvaartschip. Na een paar km
kwam de Boudewijnsluis in zicht. Je moet je bij aankomst via de marifoon melden
en je krijgt dan wel bericht wanneer je in mag varen. Er lag een 6 tal schepen
te wachten. Een zeeschip was net aan het uitvaren en direkt hierna  mochten
al 2 binnenvaartschepen naar binnen, Toe werden wij plotseling opgeroepen dat we
ook mochten binnenvaren en vast moesten maken aan een groot container
binnenvaartschip. Dit is ongebruikelijk meestal gaat eerst de beroepsvaart en
daarna pas de pleziervaart. Gelukkig was er aan boord van het binnenvaartschip
een jongeman die onze lijnen aannam, zelf zou dit nauwelijks gelukt zijn zo hoog
was het schip. De jongeman was blij  dat hij eens een praatje kon maken. De
hele schutting heeft hij maar verteld wat hij zo allemaal aan boord deed. We
konden ons nauwelijks voorstellen dat dit schip 421 containers kon vervoeren
maar dit zullen wel 20voets containers zijn want zo wordt er ook geteld bij
zeeschepen.
Na de sluis ging het verder de Schelde af. Wel nog stroom tegen maar dit hadden
we ingecalculeerd. Na ca 1,5 uur kregen we stroom mee en ter hoogte van
Hansweert was deze zelfs opgelopen tot 4 knopen. We liepen over de grond soms
wel 10,2 knopen.
Tegen 20:00 uur liepen we de haven van Terneuzen binnen. Een smalle ingang met
sterke ebstroom, dus vol gas door het midden de haven in.
Onze dochter Simone zou dit weekend bij ons aan boord komen en net nadat we
gegeten hadden kwam ze aanrijden.
De zaterdag vloog voorbij, het was hier mooi en zonnig weer, wat luieren,
winkelen en Terneuzen verkennen. Zondagmiddag ging ze weer terug naar huis. We
hebben hier in Terneuzen nog familie wonen dus zondagavond na het eten ging het
op de fiets naar de buurtschap Reuzenhoek. Een straat en nog wat huizen in het
veld en toch een dorpsnaam.
Hier ontmoeten we Marijke met haar man en kinderen en ook haar broer, neef Frank
was snel gekomen. Om negen uur weer terug naar de boot gefietst.
Maandag stond een grote fietstocht op het programma. Vanuit Terneuzen richting
Axel, daarna naar Zelzate (Belgie) en via Sas van Gent weer terug naar
Terneuzen. Een mooie tocht over dijken, door polders en kleine dorpjes. Totaal
55 km gefietst.
In de avond hadden we afgesproken met  neef Peter en zijn familie. Tot
onze grote verrassing kwam ook mijn nicht Jettie voorbij. Volgens mij had ik
haar
al meer dan 25 jaar niet meer gezien. Het werd een gezellig en plezierig
samenzijn en plots was het al 23:00 uur. Snel naar huis in het bijna donker en
dit zonder licht op onze fietsen.
Hieronder staat een foto vanuit de haven. Je kunt zien dat de zeeschepen rakelings
langs de haveningang varen.
              

 

Breskens, woensdag 6 juli

Inmiddels liggen we in Breskens. We zijn
dinsdagmorgen uit Terneuzen vertrokken en waren rond het middaguur hier.
Breskens is toch een andere haven dan die we de afgelopen tijd bezocht hebben.
Dit is een echte jachthaven voor zeegaande schepen. Je ziet hier voornamelijk
zeiljachten en een enkel zeewaardig motorjacht.
Gisteren wat geklust aan boord en verder de buurt een beetje wandelend verkend.

Vandaag staat er weer een grote fietstocht gepland

Er zijn weer een paar dagen voorbij en moet
nu even een inhaalslag maken.
Vandaag woensdag werd er dus weer gefietst, mooi droog fietsweer maar wel een
stevige wind uit het zuid westen. Via internet hadden en met gebruikmaking van
van fietsknooppunten netwerk hebben we een route gepland. Eerst via de
"binnenlanden" richting Oostburg  en dan via Retranchement en Cadzand terug
naar Breskens. Wederom een mooie tocht, veel over dijken gefietst maar gelukkig
waren deze beplant met bomen zodat de wind goed werd opgevangen. Vanaf Cadzand
Bad ging het fietspad voornamelijk onder langs de duinen. en kwamen pas bij het
vuurtorentje van Breskens op het fietspad vlak voor het strand.


Donderdag had ik het een en ander aan de boot te werken en Dora is toen met de
fiets en de veerboot naar Vlissingen gegaan. Kon ze daar op haar gemak gaan
rondkijken en/of winkelen.
Vrijdag was weer een winderige en frisse dag.Toch weer goed fietsweer. Nu ging
het richting het oude stadje Sluis en dan weer via Cadzand terug naar Breskens.
Maar nu zijn we helemaal door de duinen gefietst. Weliswaar geen
knooppuntenroute maar gewoon daar waar mogelijk boven langs het strand gefietst.
Men heeft hier gedeeltelijk prachtige nieuwe fietspaden door de duinen aangelegd
die dan weer uiteindelijk bij het vuurtorentje van Breskens  uitkomen.
Ondertussen hadden we van Pieter en Maria bericht gekregen dat ze onderweg waren
naar Oostende. Helaas konden we zaterdag niet uitvaren; te slecht weer. Maar
zondag zou weer goed zijn, zij het met een zuidwesten wind die  later naar
het westen zou draaien.. We zouden dan toch nog op tijd in Oostende kunnen zijn.
Zaterdag gezellig in Breskens gebleven, boodschappen gedaan en geluierd.
Zondagmorgen omstreeks 11.00 uur met afgaand water uit Breskens vertrokken. De
eerste mijlen kruisend maar ter hoogte van Knokke ging de wind iets draaien naar
het westen. Eerst even de zee insteken om  ver van de pieren van Zeebrugge
te komen en daarna in een slag scherp aan de wind naar Oostende.
Om 4 uur  ’s middags lagen we vast in de jachthaven net achter de dijk in
Oostende
Dit is de gezelligste haven maar je ligt er bij harde wind erg onrustig. Maar je
kunt natuurlijk niet alles hebben.
De aankomsttijd van de mama cocha zou maandagmorgen zijn dus we waren er in elk
geval op tijd

Oostende maandag  11juli

Op tijd opgestaan want rond 9.00 zouden ze
aankomen. Snel even stokbrood halen en het dagelijkse krantje. En jawel hoor net
toen ik terug kwam draaide de Mama Cocha de haven in.
Het was een hartverwarmend en blij weerzien van Pieter en Maria. Bijna 5 jaar
geleden hadden we ze hier in Oostende uitgezwaaid en nu op waren ze weer terug.
Dora had als verrassing de champagne klaargezet. Dit beviel de
zeezeilers zeer goed na 3 dagen en nachten doorvaren.
 


De rest van de dag bestond natuurlijk uit bijpraten, wat rusten en goed eten en
drinken, een echte feestdag.
De volgende dagen deden we dit alles nog een dunnetjes over. Het weer was toch
bar en boos en de schippers hadden ook geen zin om verder te varen. Het was goed
toeven aan boord in de wat onrustige haven. En als het wat teveel werd bezochten
we tussendoor de plaatselijke horeca. Het valt niet mee dit zeilersleven.

Op donderdag was het weer zelfs zo slecht dat
je alleen voor de hoognodige zaken van boord ging. Je kon op de boulevard van
Oostende gewoon tegen de wind in gang hangen zo hard waaide het. De zee was zeer
woest maar wat wil je met soms wel windkracht acht en de vlagen zelfs meer.
Op vrijdag zou er een weersverbetering zijn er voor deze dag zouden we dan weer
elk ons weegs gaan. Pieter en Maria naar hun voorlopige thuishaven St. Annaland
en wij verder naar Nieuwpoort. 

Nieuwpoort vrijdag 15-07

Het vertrek uit Oostende verliep met een
vertraging van circa 1 uur. De jachthaven  ligt aan een zijgeul van de
haven en je mag hier pas uitvaren als de doorvaart wordt vrijgegeven. Er varen
ferry schepen in de haven en ook een enkel vrachtschip en andere grote
werkschepen. Normaal duurt dit 10 minuten maar nu moesten we bijna 1 uur
ronddobberen in de haven. Uiteindelijk om 10.30 uur mochten we uitvaren. Onze
volgende bestemming was Nieuwpoort  en dit  ligt slechts10 mijl verder naar het
zuiden. Precies tegen de wind in dus werd het motoren ook al omdat in
tegenstelling tot gisteren de wind minimaal was, wel nog veel deining op zee
vanwege de wind van gisteren.

Nieuwpoort maandag 18-7

Vrijdag kwamen we dus met weinig wind aan
maar dit was slechts van zeer korte duur. Vanaf zaterdagmorgen vroeg begon het
flink te waaien en hevig te regenen. De fietsen hadden we vrijdag na aankomst
uitgepakt en nog snel een tochtje naar Nieuwpoort Bad gemaakt. Op zaterdagmorgen
even naar Nieuwpoort stad gefietst om natuurlijk het krantje te halen en vers
stokbrood. Op de terugweg kreeg ik reeds het eerste buitje over mij heen. Na het
ontbijt zijn we toch maar op de fiets gestapt want we wilden even naar een
kunstmarkt gaan kijken. Vanwege het slechte weer had men deze verplaatst naar de
veilinghal van de vismijn. Jammer, want buiten dat de vislucht alom aanwezig
was, liet het publiek zich ook al met een gering aantal zien. Het regende buiten
zo hard dat alleen mensen die wilden schuilen aanwezig waren.
Na wat rond gekeken te hebben ging we snel boodschappen doen en in de regen weer
terug naar de boot..
De algemene indruk van Nieuwpoort is sterk verbeterd. Er wordt door de gemeente
ontzettend hard gewerkt om er een mooie en riante badplaats van te maken.
De jachthaven is uitgebreid en het terrein mooi ingericht met aan het begin
van de haven onderstaand kunstwerk bestaande uit 100 windvanen of hoe deze ook
mogen heten

Aan overkant van de jachthaven is een wandel- en fietsboulevard gemaakt en aan
deze boulevard heeft men heel riante appartementgebouwen neergezet. Op de
begane grond winkels en horeca en daarboven de woningen. Het wandel- en fietspad
loopt langs de havengeul tot aan het noordzeestrand in Nieuwpoort Bad.
Ook deze plaats ziet er mooi uit. Een vergelijking met Knokke is best op zijn
plaats.
Voor zondag was er weer veel wind en regenbuien voorspeld. We wilden een eind
gaan fietsen maar vooral in de ochtend waren er veel felle buien. Na enen werd
het wat lichter en klaarde de lucht soms op. Laten we toch maar gaan. We fietsten
langs de rivier de IJzer, na 15 km even tegen de wind in richting Diksmuide en
daarna via de voormalige spoorlijn bedding terug naar Nieuwpoort. Af en toe
moesten we eventjes schuilen maar al met al een redelijke droge tocht van 35 km.
Vandaag, maandag, was het weer hetzelfde misschien nog wel meer wind, maar
minder buien. Nu gingen we eerst tegen de wind in richting de Panne (wel een
route zoveel als mogelijk achter de kust langs door buitenwijken van de
badplaatsen en prachtige duingebieden.( Ook hier zijn de knooppuntenroutes
doorgedrongen) . Na de Panne ging het langs het grote
pretpark "Plopsaland"naar Veurne.
Veurne is een oude stad met nog prachtige gebouwen uit de 16e eeuw.

Hier even  gepauzeerd en wat gewandeld door het mooie, niet al te grote
centrum.
De terugweg ging langs het kanaal Nieuwpoort-Duinkerken met een sterke wind in
de rug wel heel erg  snel.
Even in Nieuwpoort nog wat  boodschappen voor het avondeten gedaan (Vis is
hier in overvloed te krijgen in talrijke heel goed verzorgde viswinkels).
Aan boord lekker gegeten en uitgerust van de weer 40 km lange fietstocht.
Morgen wordt de wind en buien minder dus zullen we wel gaan verkassen.

Blankenberge dinsdag 19 juli.

Twee uur na laagwater Nieuwpoort zijn we
vertrokken richting Blankenberge.
We hebben precies op tijd van stil water naar stroom mee .De wind is ook prima
windkracht 3 uit NW richting dus aan de wind vanuit Nieuwpoort. We waren dan ook
na zo’n drie uurtjes op onze bestemming.
Ojee, bijna vergeten. In Nieuwpoort zagen we nog de toekomstige koning van
BelgiÎ.  Kroonprins Philip was op bezoek in de jachthaven waar wij ook
verbleven en ging even zeilen.  Veel pers en politie, ik werd zelfs
gecontroleerd. !  Op de foto is de man in het witte zeilpak Prins Philip.
 

Zo nu weer even terug naar Blankenberge.
We vonden weer makkelijk een plaatsje in de oude haven bij de Scarphout
Yachtclub. Er was nog volop plaats, Vanwege de minder mooie zomer is het
tamelijk rustig in de havens.
Blankenberge is de meest volkse badplaats van de Belgische kust. Heel veel
toeristen die ondergebracht worden in de talloze hoge appartementgebouwen,. Veel
cafes en nog meer eetzaken.
We gaan dan ook maar ons vertier buiten de stad zoeken. Met de trein en de fiets
mee gaan we naar Gent.  Wisten jullie dat zowel in Nederland als ook in
BelgiÎ vouwfietsen gratis mogen reizen ?
Na 45 minuten treinen waren we reeds in Gent. Het station ligt dan nog wel circa
2 km van het centrum. We boffen: het is hier droog. De Gentse feesten zijn aan
de gang, overal staan podia en biertenten. We fietsen wat rond en gaan aan de
koffie. We zitten buiten op het terras bij het oudste cafe van Gent: Den Turk.
We hebben onze koffie nog niet op of er breekt een ontzettend noodweer los. De
regen valt bij bakken uit de hemel. We vluchten maar naar binnen en drinken nog
maar een consumptie want het blijft hard regenen.
Als het bijna droog is gaan we toch maar naar buiten en fietsen kris kras door
het oude centrum.

Gent is een heel mooie, oude stad met stuk voor stuk huizen uit de 16 en 17e
eeuw. De huizen zijn wel deels slecht onderhouden, maar dit maakt de stad wel
levendig. Er hangt hier echt een gezellige ongedwongen sfeer vergelijkbaar met
Amsterdam.
We worden wel ondertussen drijfnat en schuilen dan maar bij een van grote
feesttenten waar Belgische artiesten optreden. Heel vermakelijk en zeker ook het
publiek dat op dit vroege middaguur al volop aan de pinten zit.
Toch maar na een poosje verder en na verloop van tijd zijn we de regen beu en
fietsen nu in een flinke plensbui weer richting het station.
De volgende dag, de Belgische nationale feestdag 21 juli, gaan we op de fiets
naar Brugge. Dit is rechtstreeks 15 km maar via de uitgestippelde fietsroute ca
20 km.
Gelukkig is het vandaag droog\; wel een flinke wind.
Op deze feestdag is het ontzettend druk in Bruggemet  heel veel
buitenlandse toeristen. Brugge staat op de wereld erfgoedlijst van de Unesco en
dit is wel te merken. Het hele oude Centrum ziet er prima onderhouden uit, alle
gevels lijken pas opgelapt, de straten schoon  en alles keurig onderhouden.
Het lijkt wel een openluchtmuseum. de sfeer is hierdoor in tegenstelling to Gent
dan ook geheel anders.  De stad leeft veel minder en is gewoon een
toeristenoord. Dit weten de uitbaters van de terrassen ook, de prijzen zijn hier
verdubbeld t.o.v.  Gent.
We zien onderweg ook nog een oude citroen vrachtauto. Dit past wel bij mijn
beroep uit het verleden en dus maar snel een foto gemaakt.

Nu maar weer terug naar Blankenberge. We denken in de buurt van het station de
fietsroute weer op te kunnen pakken. Nergens zijn echter de juiste routebordjes
te vinden. We fietsen dus nu maar in de hopelijk goede richting. Nergens bordjes
te vinden en we hebben ook nog geen kaart bij ons. Links en rechts maar vragen.
We blijven maar rond groot-Brugge fietsen en eiedlijk kan een dame ons de juiste
weg wijzen. Ondertussen hebben we meer dan 10 km extra gefietst. Nu gaat het
weer over de smalle weggetjes en kleine dorpjes richting boot. Moe maar voldaan
en 54 km gefietst te hebben zijn we om 19:00 uur weer op ons stekje.
We bekijken aan boord de weerberichten en zien dat morgen vrijdag de beste dag
om te vertrekken is. Wel veel wind  kracht 4-5  maar in de middag
droog. Zaterdag of zondag is geen optie want dan zou er nog meer wind zijn en
veel regen.
Geplande vertrektijd wordt vrijdag 14:00 uur.

Vlissingen vrijdag 22-7

Precies 14:00 uur varen we de haven van
Blankenbere uit. Goed voorbereid, zeilpakken en reddingsvesten aan en niet
vergeten de veiligheidsgordel om via de loopband over het dek te kunnen
lopen/kruipen.
Er stond een dikke 4 uit het N tot NW dus hoog aan de wind richting de
havenpieren van Zeebrugge. Uit de haven werden de zeilen gehesen, we besloten
een rif te zetten. De reeflijn blokkeerde echter,  dus ik moest naar voren
om dit op te lossen. Op de flinke golven is dit dus meer kruipen dan lopen. Maar
het euvel was snel opgelost en spoedig zeilden  we met 1 rif en kotterzeil
richting Vlissingen. De wind was nu toegenomen tot ruim 5 beaufort maar onder
dit tuig ligt de boot toch vrij rustig en werd alleen flink weggezet door de
golven. We hadden ook nog zeker 1 uur stroom tegen dus ging het niet zo snel.
Na passeren van de pieren van Zeebrugge konden we wat afvallen en ging ook de
stroom wat meelopen. Voor de Westerschelde hadden we alles mee, goede wind,
flinke stroom maar ook flinke golven. We liepen soms meer dan 9 knopen over
grond. Vlissingen kwam in zicht, dus even gebeld naar de haven of er een
plaatsje vrij was.
 

V oor 17:00 uur lagen we vast in een niet volle maar levendige haven want in
Vlissingen is Kermis  (bonkie bonkie muziek )

Middelburg, zondag 31-7

Zo dat is weer even geleden. De dagen vliegen
voorbij. In Vlissingen zijn we tot maandagochtend gebleven. We hebben de
afgelopen dagen veel wind en maar toch redelijk droog weer gehad. Hier vlak aan
zee worden de buien meestal door de wind weg gedreven. In het hele land was het
volgens de berichten herfstachtig maar hier viel het gelukkig reuze mee. De
fietsen hebben we in Vlissingen maar niet uitgepakt, we hebben maar alles lopend gedaan. Gaat
hier ook prima, je ligt aan de rand van het centrum en de bakker  is
misschien 200 meter hier vandaan. De kermis brengt genoeg vertier en de soms
harde muziek hoor je gewoon niet meer, zo snel went dat . Het is hier erg
levendig, komt natuurlijk ook door de vele toeristen, zeker als het geen
strandweer is komen ze in groten getale naar de stad. Zondagavond is de kermis
afgelopen en op maandagmorgen is bijna alles al weg. Dus wij gaan ook zo. Na een
tochtje van 5 mijl en 4 uur  !!! later zijn we in Middelburg.
Voor  Middelburg hebben we altijd een zwak gehad. We boeken dan ook meteen
voor 4 nachten bij de havenmeester. De fietsen worden direct uitgepakt en we
gaan meteen  op verkenning en aansluitend de dagelijkse boodschappen doen.
De volgende dagen wordt er veel gefietst. Dinsdag richting Veere   tocht
van 35 km. Woensdag richting Oostkapelle , tochtje van 44 km en donderdag
richting Domburg een toer van 50 km. Alleen de eerste dag was wat buiig de 
andere dagen bleef het in elk geval droog.
Vrijdag was rust, poets en op ruimdag.  Vrijdagavond komen Bert Jan en
Sabine aan boord voor 2 dagen. Ons toekomstig kleinkind draagt Sabine uiteraard
met zich mee.

              

Zaterdag wordt er druk gewinkeld,  gewandeld en gezellig buiten de deur
gegeten.
Aan boord wordt dit alles nog eens afgesloten met een paar fijne uurtjes en
bijbehorende drankjes.
Zondagmorgen wordt er uitgeslapen. Maar  het reeds aangekondigde mooie weer
wekt ons al eerder dan verwacht. Na een uitgebreid ontbijt nemen we tegen 12
uur afscheid van Bert Jan en Sabine. Zij gaan naar Muiden om daar de verjaardag
van Sabines vader te vieren.
De zon komt steeds beter en warmer door dus tijd  om op stap te gaan. We
hebben vandaag gepland om deel te nemen aan een stadswandeling onder leiding van
een stadsgids. We hebben dit nooit eerder gedaan en het lijkt ons wel wat. En
jawel hoor de gids verteld veel over het verleden en heden van Middelburg en
leidt ons langs allerlei plekjes en nauwe steegjes waar we nog nooit geweest
zijn.

                                                                                                                                                              

Met zijn uitgebreide verhalen en anekdotes wordt het een zeer levendige en
interessante middag.  We dachten altijd dat Middelburg heel oude gebouwen
had, maar in de oorlog is er veel verwoest door een grote brand. In de 50 en
60Èr jaren is heel veel weer herbouwd in de oude stijl en met oude materialen. 
Daardoor heeft de stad een uitstraling van heel mooi, oud en goed onderhouden.
Na afloop genieten we op een terrasje nog even na. We vervolgen nu op eigen
gelegenheid nog een korte wandeling en keren terug naar onze boot.  

 

Veere,  dinsdag 2 augustus

Vanuit Middelburg zijn we via het kanaal door
Walcheren en de sluis bij Veere terecht gekomen in de gezellige stadshaven van
Veere. We waren er net op tijd om nog een mooi plaatsje aan de walsteiger te
krijgen. Er komen dan wel een paar schepen in de loop van de dag tegen je aan
maar dat hoort er in het vakantieseizoen gewoon bij.
Het wordt 2 dagen zomer en dat merken we goed. Weinig tot geen wind en lekker
warm. We kunnen weer buiten eten ! In de haven en op de boot is het zo warm dat
we besluiten om maar wat te gaan fietsen dit brengt wellicht wat verkoeling. We
fietsen richting Oostkapelle en in  het duingebied daar in de buurt is het 
lekker in de schaduw van de bossenbij de duinen,  maar ook in het open veld
valt de warmte mee. De zeewind brengt ook hier wat verkoeling. Na terugkomst
bezoeken we nog de historische markt in Veere. Elke dinsdag in het zomerseizoen
komen de marktkooplui in historische kostuums hun waren aanprijzen. Vaak kramen
met speciale Zeeuwse artikelen en huisnijverheid. Het is een echte toeristische
trekpleister , het dorp is overvol.
’s Avonds gaan we eten in de gezellige jachtclub van Veere. Deze is alleen
toegankelijk voor watersporters en daarom wel zo gezellig en ongedwongen. Ook de
beide uitbaatsters dragen hier zeker aan bij. Normaal kunnen ze de boel wel een
beetje animeren maar nu bij deze drukte hebben ze er nauwelijks tijd voor. We
moeten in het naseizoen nog maar eens teruggaan.

Kortgene  woensdag 3 augustus

Op weg naar de Oosterschelde doen we vandaag
even Kortgene aan. Het is zwoel en windstil weer. We gaan op de motor  over
het Veerse meer. Aangekomen in Kortgene gaat het regenen dus net op tijd 
binnen. Na 2 uurtjes houdt het op met regenen maar het blijft warm. We lopen
naar het dorp om wat boodschappen te doen en daarna luieren we we nog wat op de
boot. Na het eten is het tijd om eens flink te gaan wandelen. We zijn al vaker
in Kortgene geweest maar gaan nu wandelen op plaatsen waar we nog nooit geweest
zijn. Er zijn allerlei haventjes met  vakantiewoningen, strandjes langs het
Veerse meer en diverse, nu overvolle, campings aan het meer. Een leuke
verkenningstocht. Aan het einde nog even koffie drinken in het cafÈ in de haven
en daarna weer terug naar onze boot.
Morgen weer verder.

St. Annaland, Zondag 7 augustus

We liggen inmiddels al weer  4 dagen in
de jachthaven van St. Annaland op het eiland Tholen. We wilden eerst naar de
haven van Tholen varen en daarna naar hier maar omdat Pieter en Maria deze week
in St. Annaland waren, hebben we onze plannen maar gewijzigd.
Pieter en Maria hebben ook fietsen aan boord en samen zijn  we per fiets
van hieruit met een omtrekkende beweging naar het plaatsje Tholen gaan. Het was
vrijdag prima fietsweer en er dus op uit. Na 20 km via fietspaden  en
dijkweggetjes waren we in Tholen. Hier werd gepauzeerd en op ons gemak het
stadje en natuurlijk de haven bekeken. De haven en omgeving is de laatste jaren
volledig gerenoveerd. Rondom de haven zijn riante huizen en appartementen
gekomen en je waant je nu in een echte stadshaven. Zeker de moeite waard om er
met de boot een volgend keertje naar toe te gaan.
De terugweg verliep via Oud Vossemeer, de omgeving van de tv serie over
Merijntje Gijzen, weer terug naar St. Annaland.
De volgende dag zijn we met ons tweetjes nog wat verder gefietst. Via Tholen
zijn we naar Bergen op Zoom gegaan. Ook een aardige middelgrote stad met nog
veel  "kleine" middenstand. De terugweg ging gedeeltelijk langs het Rijn
Scheldekanaal. We zagen hier deze wel bijzonder getekende schapen , grappig om
te zien.
 

Het weer werd na het nemen van deze foto
slechter. In de soms stevige buien ging het snel terug . Toe we in de buurt van
onze haven kwamen klaarde het goed op en arriveerden we in de zonneschijn weer
terug op de boot.
Vandaag, zondag, is het weer niet al te best. Buien afgewisseld met brede
opklaringen. In de opklaringen maken we een flinke wandeling door het dorp en
zijn net op tijd terug voor de ergste buien.
De haven is goed bezet, de vaste liggers zijn eerder terug gekomen van hun
vakanties en de passanten blijven liggen omdat het weer niet zo best is.

Ook de komende week zijn de
weersvooruitzichten niet echt zomers, er zouden zelfs een paar herfstachtige
dagen komen. Reden voor ons om morgen maar richting onze thuishaven te gaan.
Onze vaarvakantie nadert zijn einde. Nog een weekje.

Colijnsplaat vrijdag, 12 augustus

De vakantie of beter gezegd de vaarperiode
zit erop. Deze week was niet al te best voor de doorsnee vakantievierder.
Afgelopen maandag met wind kracht 6 en wind tegen stroom vertrokken uit St.
Annaland.  De Oosterschelde liet zich van zijn hevigste kant zien. Er
stonden wel golven van meer dan 2 meter en met de kop in de wind kreeg je wel
eens een hele laag water over de boot en soms genoot de stuurman er ook nog
flink van. In de haven werd de wind een stuk minder zodat we redelijk makkelijk
konden aan leggen. Onze steigerplaats ligt op het westen dus met neus in de wind
ging het vrij vlot. Dinsdag maar lekker aan boord gebleven met uitzondeing van
een flinke wandeling toen het even droog was. Woensdag met een grote omweg per
fiets naar Goes en terug; toch weer 45 km op de teller. Donderdag weer echt
fietsweer. Met de wind mee naar Zierikzee en op tijd weer terug ivm met de
voorspelde regen. Dit was behoorlijk zwaar windkracht 6 of 7 tegen de wind in
over de Zeelandbrug.We gingen  met moeite 11 km per uur.

Vandaag, vrijdag grote opruim- en poetsdag.
De boot in de box gedraaid om ook de linkerzijkant te kunnen boenen en daarna
weer terug voor de andere kant. Morgen nog flink werken, tussendoor de braderie
in Colijnsplaat bezoeken, auto laden en dan in de namiddag naar huis.

Tot volgend jaar
 

Alles uit 2010

Alle belevenissen uit 2010

 

Gisteravond is de nieuwe site in de lucht gegaan, Nu zie ik dat er nog wat
onnauwkeurigheden zijn in de lay out. De komende weken zal ik dit gaan veranderen.
Ook de paginas zullen verder gevuld worden. Ook probeer ik een gastenboek
aan te maken. Het zal nog wat puzzelen zijn maar ik heb de tijd.


Zaterdag 17 April Colijnsplaat


Gisterenavond rond 18.00 uur zijn we vertrokken uit Venlo richting Zeeland.

Vandaag staat het weer vaarklaar maken van de bluebridge op het programma.

Als eerste werd de kuiptent schoongemaakt, die de hele winter is blijven staan
.Hierdoor bleef de kuip redelijk schoon en droog. Na het schoonmaken werd de
kuiptent afgebroken en opgeborgen. De buiskap hebben we ook tijdelijk verwijderd
omdat dat het wassen en poetsen van de boot aanzienlijk vergemakkelijkte.

Bijna de hele dag zijn we bezig geweest met schoonspuiten en wassen van de boot.

Ook werd het voorzeil (genua) weer aangeslagen en opgerold.

We ontdekten een lekkende kraan in de douchecabine en dit moest natuurlijk ook
verholpen worden.

Om 17.00 uur was alles kant en klaar en konden we aan onze welverdiende borrel
beginnen.

Dora had s’middags in de haven verse vis ingekocht en deze was de basis
van ons avondeten.

Na het eten een korte wandeling door Colijnsplaat gemaakt en vastgesteld dat er,
zoals verwacht, weinig of niets was veranderd in de afgelopen periode.

Morgen vertrekken we naar Brouwershaven. Maandagmorgen hebben we
een afspraak bij een tuigerij on een kotterstag te laten plaatsen. In eern
volgend verslag zal ik hier uitgebreider op terug komen.

Brouwershaven 18 april 2010

Vanochtend vanuit Colijnsplaat vertrokken richting Brouwershaven.
Het is vandaag een echte voorjaarsdag, lekker zonnetje maar helaas voor ons
zeilers windstil.

Dus dit wordt vandaag op de motor varen. Het is voor de tijd van het jaar toch
nog redelijk druk op de Oosterschelde.

We naderen de sluis van Bruinisse. Er ligt reeds een 8 tal schepen te wachten.
Net als wij aankomen gaat de sluis open en kunnen de schepen komende vanaf de
Grevelingen uitvaren.

Nu is het onze beurt om in te varen.De eerste keer van het seizoen weer sluisje
varen. Alles verloopt naar wens en na circa 15 minuten zijn we op het
Grevelingenmeer.

Er komt nu wat wind maar nog te weinig om te zeilen.

Onderweg komen we een merkwaardige boot tegen, een woonhuis op het water

Zo zie je maar weer, je kunt gewoon je huis meenemen.

Verderop zien we wel meer dan honderd jeugdbootjes op het water. Waarschijnlijk
een eerste wedstrijd in de optimist en splashklasse.

Na 3 uur varen komt Brouwershaven in zicht. Even melden bij de havenmeester en
vragen waar we kunnen afmeren. Het bedrijf waar we moeten zijn heeft een eigen
aanlegsteiger nabij de haven midden in het dorp.

Het is nog steeds een mooie zonnige dag en dit nodigt ons uit om een wandeling
te maken door dit mooie Zeeuwse dorp. We kijken alvast naar een eetgelegenheid
om er straks te gaan eten.

Het is zondagavond en wij zijn dan ook met nog een paar gasten in het eetcafe
aan de haven. Alles is naar wens en gaan na ons gebruikelijke potje scrabble op
tijd naar bed. Morgenvroeg om 8.00 uur zullen ze wel beginnen aan onze boot.

Maandagmorgen om 8.15 horen we al gestommel buiten en jawel hoor
men wil beginnen.

Eerst nog even een mastje zetten op de boot die voor ons aan de wal ligt en
daarna schuiven wij wat op zodat men gemakkelijk bij de mast kan komen.

We willen namelijk een kotterstag laten plaatsen. Dit is een extra stag om een
kleiner voorzeil te kunnen hijsen. Vooral bij hardere wind is dit prettiger dan
het reven van de genua.

Het duurt al met al toch nog een hele poos eer alles klaar is,\ en we
willen nog graag naar Colijnsplaat terugvaren. Omdat we uiterlijk om 14.00 uur
willen gaan zal men de bakstagen later plaatsen. Deze moeten nog op maat gemaakt
worden en kunnen dan later zo ingehaakt worden in de mast.

Om 19:00 uur zijn we weer terug in Colijn en rijden dan weer naar huis.


Colijnsplaat zaterdag 24 april 2010.

Gisteravond ben ik alleen naar Colijn gereden, Als commissielid
van de vereinging had ik een bijeenkomst op het havenkantoor.

Dora had, samen met een vriendin een uitje naar Den Haag gepland. ’s Avonds zou
ik ze dan in Goes van het station ophalen en op zondag konden we dan wat gaan
varen.

Er zijn altijd wat klusjes aan boord te doen zodat ik mij beslist niet hoefde te
vervelen op die dag.

In de achterkajuit moest nog een lattenbodem onder de matrassen worden gemaakt
dus daar heb ik mij dan mee bezig gehouden.

Zoals afgesproken de dames afgehaald op het station in Goes. Lekker gegeten in
brasserie d¡nvers en een gezellige avond aan boord. De volgende morgen na het
ontbijt ons klaargemaakt voor een zeiltochje op de Oosterschelde

Er was jammer genoeg heel weinig wind. Met vol tuig liepen we maximaal 3
knopen per uur. Er was ook nog flink wat tegenstroom zodat we op een gegeven
moment zelfs achteruit dobberden

Dan maar terug naar de haven.

Je gelooft het niet maar we waren nog niet de haveningang voorbij of er kwam
plotseling een hevige wind opzetten. Gelukkig liepen er tijdens het afmeren een
paar mensen op de steiger die ons meehielpen met afmeren. Met harde wind is dit
altijd een ietwat moeilijker klus

Al ,met al een zeer geslaagd weekend en Juul de vriendin van Dora had volop
genoten.

Colijnsplaat zondag 2 mei 2010

Afgelopen vrijdag namiddag 30 april zijn we weer naar
Colijnsplaat gereden.

Zaterdagmorgen om 9.30 uur heeft Dora een cursus varen op de motor. De
evenementen commissie heeft speciaal voor dames deze cursus georganiseerd met
als titel:

“HET ROER OM”.

Om 18.30 uur kwam ze trots terug met een bijbehorend certificaat onder haar arm.

Zo, ik heb het dus in de toekomst rustig, kan nu met gerust hart Dora laten in-
en uitvaren. Sluizen zijn nu ook geen probleem meer. (Ik zal de lezers wel van
de voortgang op de hoogte houden).

Vandaag hebben we familie, die in Zeeland op vakantie zijn, uitgenodigd om
ons op de boot te komen bezoeken. Hadden we de laatste keren geen of weinig
wind, nu was het heel winderig met hevige regen en kou. Dus absoluut geen
zeilweer.

Dan maar gezellig aan boord koffie drinken. De kinderen Anne en vriendin Gillian
vonden het in elk geval prachtig.


Theo en Lucienne vonden het ook allemaal erg mooi en waren erg geinteresseerd in
de verhalen van ons en wat er zo allemaal komt kijken om met een schip te zeilen

Ze vonden het erg jammer dat er niet gevaren kon worden en we hebben afgesproken
dat ze bij een volgende gelegenheid welkom zijn.

Na een paar uurtjes namen we in sterke wind en hevige regen
afscheid van hen. Eerst nog wat foto’s maken als herinnering en uiteraard
maakten wij van hen nog een paar foto’s om op onze website te plaatsen.

Lelystad, dinsdag 15-6-2010

Zo het wordt weer eens tijd dat we ons verslag 2010 eens wat
vaker gaan bijhouden.

De afgelopen maand mei was nog een “thuismaand”, dwz we hadden nog allerhande
bezigheden, afspraken en andere activiteiten in en rond om onze woonplaats.

Begin mei kwamen Pieter en Maria van de Mama cocha vanuit
Kreta over naar Nederland. Hun dochter ging trouwen en dat is natuurlijk een
heel goede reden om naar Nederland te komen. Ze logeerden een paar dagen bij
ons.

Op 20 mei werd mijn moeder 90 jaar en dit werd uitgebreid met de hele familie
gevierd. Bijna alle oom tantes neven en nichten met partners waren aanwezig, bij
elkaar wel 70 personen. Ontzettend gezellig en leuk feest. En nu op naar de 100
!!!

Op 2e Pinksterdag nog even een
fietstochtje gemaakt van 65 km en daarna een tuinfeestje bij de Fam. Thomassen.

De rest van die week het huis en tuin op orde gemaakt, Alle
spullen voor een langdurig verblijf op de boot verzameld, Vrijdagavond ,28 mei,
zijn we dan vertrokken naar Colijnsplaat.

Zaterdag de boot ingeruimd, de vergadering van onze watersportvereniging
bezocht, na afloop hiervan een afscheidsreceptie van onze voorzitter (38 jaar
voorzitter !).

Zondagmorgen 30 mei konden we dan vertrekken. Het weer was
niet al te best. Koud 12 graden regen en windverwachting NW 5-7 beaufort

We hadden gehoopt buitenom naar Scheveningen te varen, maar onder die
weersomstandigheden is dat beslist af te raden.

Om binnendoor te gaan, de staande mast route, moesten we wel die dag
vertrekken omdat de beweegbare brug over de Krammersluizen vanaf maandag 2 tot 3
weken wegens onderhoud gesloten zou zijn.

Het vaste gedeelte van de Volkerak-sluizen is precies hoog genoeg. Onze mast is
18.60 meter en de doorvaarthoogte is 18.80 mtr. Op het oog past het niet maar je
vertrouwt dan maar op de matrixborden van Rijkswaterstaat die de doorvaarthoogte
aangeven.

Achter de sluis afgemeerd en de nacht doorgebracht. De volgende dag ongeveer
hetzelfde weerbeeld. Dus gingen we via de bruggen in Dordrecht richting Gouda.
De tocht verliep voorspoedig, zelfs het weer werkte mee. Nog wel redelijk wat
wind maar wel droog. Bij aankomst voor de Spoorbruggen in Gouda begon zelfs de
zon te schijnen. We hadden hier een paar uur tijd: de brugopening was pas om
21.00 uur. Even 1 fiets uitgepakt zodat Dora Gouda kon gaan verkennen en wat
boodschappen kon gaan doen.

Om 21.00 uur door de brug en aan de andere kant afgemeerd en de nacht
doorgebracht.

De volgende dag om 7.30 uur in redelijk dichte mist vertrokken richting onze
volgende halteplaats Haarlem. De mist trok gelukkig heel snel op en we waren
precies op tijd voor Haarlem om nog met het laatste konvooi voor de
spitssluiting, door de stad te varen. Je moet door 8 bruggen tot aan de
noordzijde van Haarlem. Een mooie tocht zo dwars door de mooie stad Haarlem. De
jachthaven die we gepland hadden was er niet meer. Wat bleek: Sinds medio april
was deze verhuisd naar zowat 3 km verderop gelegen natuurgebied “de mooie Nel”

We zijn hier 3 nachten gebleven. De volgende dag op de fiets naar het station en
vanaf daar met de trein naar Den Haag. We wilden al heel lang de tentoonstelling
in het gemeentemuseum zien van Kandinsky en der blaue Reiter . Zeer de moeite
waard. De dag daarna Haarlem verkend, een mooie stad, veel oude gebouwen en
prachtige gevels. De 3e dag een lange fietstocht gemaakt door de Kennemerduinen,
Bloemendaal, Zandvoort en weer terug naar Haarlem. ’s Avonds mijn broer en zijn
vrouw bezocht die in Haarlem wonen.

Vrijdag 4 juni
vertrokken uit Haarlem richting Amsterdam. Via de sluis in Spaarndam en een 2
tal verkeersbruggen o.a. bij de A 9 kom je uit op het Noordzeekanaal. Dan nog
zowat 20 km naar het IJ in Amsterdam.

Hier afgemeerd in de Sixhaven. Deze haven ligt aan het IJ aan de noordkant
precies tegenover het centraal station. Over het IJ varen een aantal gratis
veerponten. Afvaarten om de 10 minuten dus je hoeft nauwelijks te wachten.

Vrijdag en zaterdag weer eens door Amsterdam gewandeld en gefietst
Ook ben ik op zaterdag naar de open dag van de Noord-zuid Lijn tunnel geweest.
Vlak bij de Sixhaven is de tunnel tot aan het IJ reeds in ruwbouw klaar. Je
mocht hier al doorheen lopen en kreeg overal duidelijke uitleg over. Zondag
ten noorden van Amsterdam gefietst samen met onze dochter Simone haar vriend
Niels en de ouders van Niels. Prachtige tocht naar Monnikendam en langs
Purmerend en via Den Ilp, waar we het huis van Anton Heyboer hebben
bezocht, weer terug naar Amsterdam.

Maandag zijn we naar de Hermitage geweest. Een prachtig museum in een voormalig
bejaardentehuis uit de 18e eeuw. Er was de tentoonstelling van Matisse tot
Malevitch. Zeer de moeite waard.

Dinsdag uit Amsterdam vertrokken en naar Volendam gevaren. Eindelijk kon er
gezeild worden. Een mooie wind bracht ons snel naar Volendam. Hier afgemeerd in
de haven voor de alom bekende dijk. Deze dijk is een lange straat met alleen
maar souvenir- en eetzaakjes. Af en toe loopt er een gids rond in
klederdracht. die de vooral buitenlandse toeristen tekst en uitleg geeft. Ook de
veerboten naar Marken doen goede zaken. Ze blijven af en aan varen.

De volgende dag maar weer snel vertrokken en nu richting Hoorn. Een mooie stad
met veel havens, bruine vloot schepen en zelfs een originele kaasmarkt
voor de toeristen..

Na een verblijf van 2 dagen ging het nu richting Enkhuizen. Nog steeds redelijk
veel wind uit het noordwesten, maar dit deerde niet en bracht ons weer snel op
de bestemming.

Enkhuizen is ook een mooi stadje waar het plezierig rondwandelen is.

De volgende dag weer vertrokken en nu gingen we het hele IJsselmeer over naar
Lemmer.

Nog steeds NW 4-5 met ons nieuw
kotterzeil en met 1 rif in het grootzell was dit een prachtige overtocht.

In Lemmer zijn we 3 dagen gebleven. veel gefietst. Een dag richting de
zuidwesthoek, Balk, Sloten en Woudsend. In Woudsend gingen we naar het
vakantiepark de Rakken. Hier hebben we 18 jaar geleden een paar keer onze
vakanties met de kinderen doorgebracht. Toevallig zaten de eigenaren voor hun
huisje. Gezellig bijgepraat en thee gedronken.

De volgende dag een fietstocht richting Joure gemaakt en via Echtenerbrug weer
terug naar Lemmer.

Op Dinsdag vanuit Lemmer naar Lelystad, een tocht van 22 mijl.

Vlieland 24 juni 2010

Vandaag zijn we
aangekomen op het Waddeneiland Vlieland.

Eerst even vertellen wat er vanaf Lelystad allemaal gebeurd is.

We zijn naar Lelystad gegaan omdat dit een haven is die het dichtst bij de
woonplaats van 2 van onze kinderen ligt.
Op 19 juni had onze dochter Simone een verjaardagsfeestje gepland en op 20 juni
zijn Bert Jan en Sabine verhuisd van hun tijdelijk verblijf in Zeist
naar Maarssen in een geheel nieuwe wijk genaamd “Op Buuren”.

De week in Lelystad is echt geen straf. Lelystad is een zeer
fiets-minnende plaats. Alle fietspaden zijn zeer goed gescheiden van de normale
wegen. Je komt geen doorgaande auto tegen; alleen de autos van de mensen
die in de wijken wonen en dan is het vaak nog zo dat de fietspaden geheel
gescheiden liggen van de straten.

We zijn ook 1 dagje met de fiets en trein, naar Goes gereisd. Vandaar weer
met de fiets naar Colijnsplaat. Daar hebben we onze auto afgehaald en weer terug
gereden naar Lelystad. De auto konden we goed gebruiken om naar Utrecht te
reizen en ook bij de verhuizing zou hij nog goed van pas komen.

Op Donderdag kwam onze zoon Paul naar Lelystad. Hij had een weekje vrij af en
kwam een paar dagen logeren en was zodoende ook van de partijs op Simone’s
verjaardag en als extra hulp bij de verhuizing.

Vrijdag 18-6 was het slecht weer,dus konden we mooi nog wat
spullen voor de boot gaan kopen: gasvullingen, zeekaarten van
Denemarken en de Oostzee bij Duitsland.

Ook zijn we even naar Almere gereden om deze nieuwe stad eens van dichterbij te
bekijken. Een echt moderne stad met grote winkelgebouwen in het Centrum.

Zaterdag had Simone gepland met een paar sloepjes op de loosdrechtse plassen te
gaan varen. Gezien de weersvooruitzichten heeft ze vrijdag maar snel de sloepjes
geannuleerd,. Het was zaterdag koud en er stond ontzettend veel wind..

Ze heeft haar feestje nu in Utrecht gevierd en tevens waren de gasten dan
ook nog in de gelegenheid het voetballen te zien

Zondagmorgen vroeg op, we hadden afgesproken om 9.30 uur in Maarssen te zijn en
met de verhuizing te beginnen. Klokslag 9.30 uur waren we er en er snel daarna
kwamen ook de andere familie-hulpen.

Bert Jan had een bestelbus gehuurd en hiermee konden we snel aan de slag
om de spullen op te halen bij het boedel-opslag-bedrijf.

Alles verliep zeer voorspoedig, ook nog even een ritje naar Zeist om daar wat op
te halen en om 15.00 uur stonden de spullen in het nieuwe huis

Als beloning hebben we met ons allen gebarbecued en om 20.00 uur reden moe maar
voldaan naar Lelystad.

Maandag was rust- en wasdag.

Dinsdag
22.6 had ik afgesproken om bij Bert Jan te gaan klussen.

Op die dag eerst spullen bij de bouwmarkt gehaald en toen aan de slag in de
grote muurkast en buitenberging.

Om precies 17.00 uur waren de geplande zaken klaar en reden we weer terug naar
onze boot. We moesten tijdig terug zijn want we hadden die avond een
thaeterbezoek in Lelystad gepland. Nl een uitvoering van Huub Stapel.
We hadden hier al in Venlo naar toe willen gaan maar helaas alles uitverkocht.
Toevallig hoorden we dat er op 22 juni een uitvoering in Lelystad was. Omdat we
wisten dat we rond die tijd in Lelystad waren had Dora nog snel geboekt. Maar
goed ook want we zagen overal borden met de tekst uitverkocht..

Het was een fantastische avond echt een aanrader om hier naar toe te gaan.
( Vrouwen komen van Venus en mannen komen van /Mars)
Woensdag23/6 konden we verder trekken met de boot. Van Lelystad naar
Harlingen gevaren. Na de sluis in Kornwerderzand moet je door een smal en ondiep
vaarwater. Volgens de sluiswachtewr stond er genoeg water, zeker omdat het
opkomend tij was. Toch liepen we nog 3 keer aan de grond. Gelukkig wat zachte
modder, maar toch.

Om 16.30 uur waren we in Harlingern. Eerst bunkeren (= diesel tanken). Het
dieselstation (boot) lag helemaal achterin de industriehaven waar, normaal
gesproken geen jachten komen. Dit was de douane ook opgevallen en tijdens het
diesel tanken kwamen ze ons bezoeken. In elk geval was het al goed dat we witte
diesel tankten. Rode diesel tanken is vanwege het accijnsverschil verboden.

Alle papieren werden gecontroleerd maar ook het bouwnummer en
indentifcatienummer van onze boot. Alles werd in orde bevonden endus
konden na een half uurtje richting Harlingen varen. Hier afgemeerd
achterrin de Zuiderhaven.

Vandaag 24 juni om 10.00 met afgaand water (= stroming mee,) vertrokken
naar Vlieland. Een zwak tot matig windje bracht ons in 3 uur tijd naar het
eiland. Afgemeerd in de sinds enkele jare geheel vernieuwde en vergrote haven.
Echt een heel groot verschil met ons laatste bezoek 15 jaar geleden aan
Vlieland.

Even een wandeling naar het dorp gemaakt en daarna op het achterdek lekker
geluierd.

Ook reeds de tocht voor morgen voorbereid. Morgen moeten we om 05.00 uur op. We
willen naar het Duitse waddeneiland Norderney en dit is 95 mijl varen. Met een
verwachte nw wind 2-3 is dit wel 15 uur of meer varen.

Vanavond hebben we ons getrakteerd op uit eten in het havenrestaurant. We waren
net klaar met eten toen de zaak helemaal volliep met bezoekers die op de diverse
TV’s en 1 heel groot scherm de voetbalwedstrijd Nederland-Kameroen
wilden zien.

Wij terug naar de boot en
begonnen met schrijven. Op de achtergrond de radio aan met de voetbalrapportage.

Ik heb mijn werk af maar de voetballers op dit moment nog
niet, de stand is 1-1.

Norderney Vrijdag 25-6-2010

Zo dat was even vroeg op vanochtend. Om 05.00 uur liep de wekker af.

Vandaag gaan we naar het Duitse waddeneiland Norderney en we moeten rekening
houden met de stroming en ook dat we met opkomend water aankomen.

Om 5.20 uur varen we de haven van Vlieland uit. Het water tussen de eilanden
Vlieland en Terschelling heet het Stortemelk. Een berucht water bij sterke wind
tegen stroom. Gelukkig was er nu weinig wind zo vroeg maar wel sterke
tegenstroom, soms wel 2,5 knoop.

De zeilen werden na passage van het Stortemelk gehesen, maar de motor moest toch
blijven bijstaan want anders waren we in 3 dagen nog niet op onze bestemming.
Het bleef de hele tocht zo, weinig wind en de motor bij. Zo s’morgens vroeg is
het op het water toch nog behoorlijk fris. Met trui en zeiljack aan hebben we de
eerste uren gevaren. In de loop van de morgen kon langzaam de jack uit en later
ook de trui. Het werd een prachtige bijna wolkloze dag. Omdat er gevaren werd op
de stuurautomaat hadden we veel tijd om lekker te lezen en en afwisseld nog een
beetje slaap inhalen van de korte nacht.

Na een mooie tocht kwamen we om 20.00 uur in Norderney aan. Vanuit zee ziet het
eiland er groots uit. Je kijkt op de boulevard met afwisselende niet zulke hoge
appartement gebouwen en hotels. We zagen ook veel wandelaars bijna zeker
allemaal toeristen want dit eiland is vooral bij ouderen zeer in trek.

De haven ligt echter 5 km buiten het centrum. We zullen waarschijnlijk op
de terugreis wat tijd hebben om de stad te bezoeken.

Al snel een plaatsje gevonden in de haven en meteen kennis gemaakt met andere
zeilers en ervaringen uitgewisseld . Vooral de vraag wanneer iedereen weer
vertrekt en of we wel het juiste tijdstip van vertrek goed hadden berekend. We
gaan morgen nl naar Cuxhaven en je kunt alleen met inlopend tij de Elbe op. Het
kan hier ca.3,5 mijl stromen en daar tegen in varen is bijna niet te doen.

Zo nu hebben we wel een wijntje verdiend en daarna een lange nachtrust. We
moeten pas om 11.00 morgenochtend weg.. Tot morgen.

Rendsburg Zondag 27-6-2010.

Zaterdagmorgen zoals gepland om 11.00 uur vanuit Norderney
vertrokken richting Cuxhaven. Volgens de almanak 69 mijl. Een hele trip dus weer
voor de boeg.

De windvoorspelling was 2 tot 3 uit het noorden later draaiend naar noordoost,
Vanuit de haven op de motor om het eiland heen (Op de wadden eilanden liggen de
havens altijd aan de waddenkant, dit is een natuurlijk gegeven. Aan de zeekant
kan niet om dat de zee de haven onmiddellijk zou wegspoelen).

Dan nog een hele geul van een paar mijl en daarna kwamen pas op diep water
om te kunnen varen of zeilen. Dit laatste deden we dan ook maar omdat de wind
uit de verkeerde hoek kwam schoten we eigenlijk weinig of niets op. Dan maar
weer de motor er bij . De wind draaide inmiddels ook wat en kwam nu recht van
voren zodat we alleen maar ons doel kruisend konden bereiken en dan zouden we
nooit op tijd in Cuxhaven zijn. We hadden er in elk geval prachtig weer bij,
geen korte-broeken-temperatuur maar wel zonnig.

Na 40 mijl kwamen we bij een boei die het begin van de Elbe-monding aangaf. Dit
is ook de plaats waar de 2 grote shipping lanes bij elkaar komen. De zeeschepen
kon je hier bijna aanraken. Het begin van de Elbe monding is, schrik niet, nog
25 mijl verwijderd van Cuxhaven. En daarbij is Cuxhaven het begin van het
vasteland aan de rechterzijde. tegenover Cuxhaven is alleen maar zee. In de
Elbemonding hadden we nog stroom tegen; het tij kenterde pas circa 5 mijl voor
Cuxhaven. We hadden de avond van te voren met 2 andere zeilers zitten kijken
naar de stroming, maar het liep toch anders dan wij met z’n allen bedacht
en berekend hadden. Het werd steeds later en we moesten zelfs onze
boordlichten aanmaken, wat we overigens wel van te voren ingecalculeerd hadden.
Om precies 22.30 uur vonden we in het schemerduister een plekje in de haven van
Cuxhaven. Met ons nog een paar andere zeilers en tegen 12.00 uur hoorden we nog
een enkele boot binnenkomen.

Zo, een drankje hadden we wel verdiend.. Vandaag was 10.00 uur een mooie
tijd om te vertrekken.

Vanmorgen, na het gebruikelijke zondagochtend ontbijt, zonder gekookt eitje,
(dit was Dora per abuis vergeten), alles zover in orde gemaakt om rond 10.00 te
kunnen vertrekken. Bezoek aan Cuxhaven doen we wel op de terugweg.

Zeilers in getijdehavens zijn net kuddedieren: gaat er eentje weg,
dan volgt de rest snel vanzelf.

Vandaag zijn we via de Sluizen in Bruensbuettel over het Noord-Oostzee kanaal of
wel het Kielerkanaal richting de Oostzee. gevaren. Een prachtig kanaal met veel
groen langs de oevers Het kanaal is 100km. lang en vandaag hebben we 2/3 daarvan
gevaren.

Dit kanaal is de verbinding tussen de Elbe en de Oostzee en
wordt bevaren door zeeschepen met een maximale diepgang van 11 meter en een
maximale hoogte van 38 meter.

Dus je vaart samen met grote zeeschepen door dit kanaal. 2 zeeschepen
kunnen elkaar niet passeren. Ze hebben uitwijkplaatsen gemaakt en met behulp van
seinlichten wordt alles in goede banen geleid. Je gaat onder een paar
imposante bruggen door met een hoogte tot 42 meter boven het water. Ook talloze
veerponten kom je onderweg tegen.

Het kanaal is 100 km lang en je mag er als pleziervaaruig alleen maar overdag
varen Onze overnachtingsplaats is in Rendsburg, gelegen aan de mond van de
rivier de Eider. Vanuit het kanaal moet je ongeveer 3 km varen en dan kom je aan
de rand van het centrum van Rensburg in een jachthaven. Hier een mooi plekje
gevonden. Morgen is een rustdag en kunnen we de plaats Rendsburg gaan verkennen.

Ook heb ik dan misschien ook tijd om eens wat aan het fotoboek te doen.

Laboe, dinsdag 29-6-2010

Even voor onze volgers via google earth onze juiste positie:

54.24.033 NB en 10.12.742 OL

Hans vd Toren is nu helemaal tevreden. en kan nu zien wat hier allemaal in deze
omgeving te doen is.

Eerst even vertellen wat we de laatste dagen beleefd hebben.

In Rendsburg hebben we dinsdag 1 dag pauze gehouden. Na aankomst hebben we ‘s
avonds op het terras van het jachthaven restaurant wat gegeten. In de vaarwijzer
werd dit restaurant vanwege de goede kwaliteit zeer aangeraden. En terecht, we
hebben prima gegeten tegen een zeer redelijke prijs. Wat dat betreft kunnen ze
in Nederland nog wat leren van de restaurantprijzen hier in Duitsland.

De volgende dag wat uitgeslapen, de bestelde broodjes afgehaald bij de
havenmeester en daarna op ons gemak ontbeten. Het zou net als gisteren weer een
warme dag worden. De fietsen werden uitgepakt en we konden aan onze
verkenningstocht beginnen. Bij Rendsburg gaat een spoorbrug over het kanaal. Het
is prachtig om te zien hoe een trein ongeveer 40 meter boven het water rijdt.
Omdat Rendsburg aan het kanaal ligt moet de trein eventjes 40 meter omlaag om op
het station te komen. Dit hebben ze mooi opgelost door een kilometerslang rondje
te maken met de spoorlijn. Men noemt dit hier een “Schleife”. Dit rondje hebben
we met de fiets proberen te volgen. Indrukwekkend hoe ze dit gebouwd hebben, Het
is eigenlijk een zeer lange brug gebouwd uit staal volgens, door mij zo genoemd,
eifeltorenprincipe. Uiteindelijk kom je dan bij het Bahnhof in Rendsburg weer
uit.

Nu nog even door het oude centrum gefietst en op het einde van de tocht naar een
winkelcentrum om wat boodschappen te gaan doen.

Terug in de haven nog even met een groepje Nederlanders de 2e helft van het
voetballen gezien en daarna lekker op het achterdek van de zon en avond genoten.

Vandaag gaan we echt naar de Oostzee, dwz de Kielerbocht op. Eerst nog 30 km
door het kanaal. Bij de sluis in Holtenau verliep alles vlot. We kwamen aanvaren
en na slechts 10 minuten wachten konden we met circa 20 andere schepen de oude
sluis in. Hier afmeren en daarna op het sluiseiland het kanaalgeld gaan betalen.
Dit gaat nogal ouderwets. Ze vragen naar de lengte van boot en dan noemen ze het
bedrag. Betalen kan alleen contant en je ontvangt dan een kleine kassabon. Geen
scheepsnaam of andere gegevens worden gevraagd. Ik vraag me af wat er gebeuren
zou als je niet zou betalen.

Na de sluis laten we Kiel letterlijk links liggen en steken over richting
Laboe 5 mijl verder.

Klokslag 15.00 uur meerden we af in een vrije box.

Lopend de plaats Laboe bezocht. Een lieflijke vakantiebadplaats. Omdat je hier
geen eb en vloed hebt, komt het strand tot aan de boulevard. Die ligt misschien
2 meter boven de zeespiegel. Ziet er allemaal knus uit. Het is weer warm weer,
maar later in de middag komt uit het westen gelukkig een frisse wind.
Volgens de voorspelling zou er kans op een buitje zijn. Tot op dit moment dat ik
dit schrijf zijn er slechts enkele druppels gevallen.

Dora is nu bezig te kijken waar we morgen heen gaan. Ik laat me verrassen.

Burgstaaken, woensdag, 30-6-2010

Het werd dus Burgstaaken op het Duitse Ostsee-insel
“Fehmarn”.

Vanmorgen om 10.30 uur vertrokken, weerbericht Wind West 3 licht bewolkt
later zonnig. Prima weer dus om richting het oosten te gaan. De zeilen werden
gehesen en eerst een paar mijl naar het noorden daarna noordoost en dan weer
oost zuid oost. De wind werd op open water sterkte 4 dus het schoot goed op. Je
moet eerst om een militair oefengebied varen maar dat was maar een klein stukje
om. Na dit gebied werd de koers verlegd naar het oosten. Dit was de rechte weg
naar ons doel. Deze route ging dwars door groter oefengebied voor onder
andere onderzeeÎrs. Zo te zien niets aan de hand want we zagen meerdere
zeilboten. We zagen ook 2 patrouilleschepen van de Duitse marine maar die voeren
al de hele tijd op en neer. Via kanaal 16 op de marifoon hoorden we wel dat
schepen werden opgeroepen maar ze noemden telkens andere coordinaten dan waar
wij ons bevonden. Even later kwam er echter een op ons af en via de luidspreker
werd ons verzocht ons op kanaal 10 te melden. Ze zeiden dat er vandaag extra
oefeningen waren en dat we daarom onze koers moesten verleggen naar 40 graden en
bij een bepaalde boei konden we dan weer naar het oosten gaan varen. Het ging
allemaal heel vriendelijk en ze wensten ons nog een mooie dag. Later op de dag
draaide de wind naar het NW en nam toe tot 4-5 beaufort. We waren nu snel op
onze bestemming. Het eiland heeft diverse jacht havens. Een hele nieuwe, gelegen
aan aan een baai met een Middellandse-zee-uitstraling, maar wel ver
verwijderd van de bevolkte wereld. Dan nog een jachthaven aan het begin van het
dorp en naast de industriehaven annex visserijhaven. De jachthaven lag
vol; dan maar de oude haven in. Hier een plaatsje gevonden aan de kade. Dit zijn
ook officiÎle plaatsen voor pleziervaartuigen. Zelfs stroom via een ouderwets
220 volt verlengkabeltje uit een meterkast, maar het werkt. Het liggeld
was de helft van een plaats in de jachthaven.

We hebben de winst maar meteen omgezet door buiten de deur een hapje te eten.

Morgen blijven we hier en kunnen dan het eiland gaan
verkennen

Voor de statistici onder de lezers: Gevaren 38 mijl lokatie in haven:
54.25.299 N

11.11.397 O.

Vrijdag 2 juli 2010 Denemarken.

Vandaag aangekomen in de haven van Gedser .

Locatie 54.34.801 N 11.55.311 O Gevaren 28,5 mijl

Zo we zijn nu aangekomen in ons doelgebied Denemarken. We zijn nu op het
zuid-oostelijkste puntje van Denemarken op het eiland Falster.

Gisteren zijn we 1 dagje blijven liggen in Burgstaaken.

De fietsen werden uitgepakt en we deden wat boodschappen in Burg. Dit is
de hoofdplaats van het eiland. Een zeer levendig en druk stadje vol met
toeristen. Na het middagmaal weer de fiets gepakt en een klein deel van het
eiland bekeken. Eerst naar een nieuwe jachthaven gereden, deze ligt aan
net achter het strand aan een baai Hier aan dat strand was van alles te doen. 3
grote Hotel- annex appartement-torens, een aantal kleinere vakantieflats , een
groot overdekt zwembad en dan de gebruikelijke eetzaakjes en meer van dit soort
winkeltjes. Het strand was goed bezet, maar wat wil je met dit prachtige weer.
Er liep een fietspad vlak langs het strand, gescheiden door een smal duin, niet
meer dan een flinke zandhoop met duingras bekleed. Op een gegeven moment zijn we
het binnenland in gefietst. Een heel licht glooiend landschap met grote akkers
met rogge gerst en meer van deze meelsoorten. Soms kom je door een dorpje van 10
tot 20 huizen en dan ben je weer in het open veld. Na 15 km maar weer eens
rechtsomkeer gemaakt. Het was eigenlijk te warm om te fietsen. We kwamen weer in
Burg uit. Daar maar gauw een verkoelend wijntje en bier genomen. Vanuit Burg is
het dan nog zo’n 2 km naar de haven. Hier uitgerust op het achterdek in de zon
en genoten van de lange en warme avond.

Vanmorgen om 9.00 vertrokken richting Denemarken. Het was een kleine 30
mijl varen windvoorspelling ZO 3-4. Dit klopte heel
aardig, dus we konden lekker zeilen. De wind werd in de loop van de ochtend
minder, dan maar de motor bijzetten, 3 mijl per uur op zeil is toch te langzaam.
Later weer de motor uit en 3 mijl voor de haven maar weer aan omdat we precies
door een geultje moesten varen.

Zo we zijn nu in Gedser, een heel stille haven die maar voor 10 % gevuld is met
vaste ligplaatshouders. Alles is heel stil, lijkt wel een verlaten streek. Naar
het dorp gewandeld maar het bleef heel stil. De eerste mensen die we tegenkwamen
aangesproken of er ook winkels en een pinautomaat was. Ja hoor er was een
winkel en die gaf je als je iets kocht en betaalde in euro’s als wisselgeld
Deense kronen terug. Hier maar een brood en een flesje frisdrank gekocht en weer
terug naar de haven gewandeld.

Het was nu iets drukker, er waren ondertussen diverse passanten aangekomen en
dit bracht wat leven in de brouwerij. We lagen vlakbij het tankstation,
dus maar meteen getankt (1 liter diesel kost bijna 11 kronen= euro 1,52
!.) Het blijft erg warm, buiten gegeten en wat geluierd.

Morgen gaan we maar snel door.

Kopenhagen, woensdag 7 juli.

Zo we hebben weer wat in te halen met schrijven.

Zoals jullie begrepen hebben zijn we inmiddels in Kopenhagen aangekomen. Maar
laat ik maar bij het begin starten.

We zijn inderdaad na een nachtje Gedser weer verder gevaren. Het volgende doel
was het eiland M¯n, met als aanlegplaats Klintholm havn. Dit
is een haven bij een heel klein dorpje maar wel omgeven door, of beter gezegd,
liggend in een vakantiepark. Rondom de aanlegsteigers zijn
vakantie-appartementen gesitueerd. De haven zelf is in beheer bij een Duits
echtpaar (eigenaar ?) en de appartementen, een klein hotel en
recreatievoorzieningen bij een Deens bedrijf. Er was ook een vissershaven, 3
restaurants en zelfs een vrij grote supermarkt.

Het was er vrij levendig ook al omdat de haven goed bezet was en het
vakantiepark al redelijk bewoond was. Hier kunnen we wel 2 nachten blijven. Op
de rest van de zaterdagmiddag wat boodschappen gedaan en geluierd. Om 19.00 uur
naar het restaurant aan de haven gegaan en daar deelgenomen aan het visbuffet,.
Ze hebben hier geen aparte menukaart, je kunt alleen aan het buffet deelnemen.
de prijs is dan ook voor Deense begrippen redelijk en in elk geval was de
prijs-kwaliteit verhouding ruim voldoende.

Op zondag was zelfs de supermarkt open en werden er verse broodjes gehaald. Na
een ouderwets zondagmorgenontbijt de fietsen aan wal gezet en ons klaargemaakt
voor een fietsverkenning van het eiland M¯n. Dora had
een route gemaakt, via de hoofdweg naar Stege en dan over de brug, om het
binnenmeer heen, langs de andere kant van dit water via binnenwegen terug.
Uitgerekend dat het een tocht van circa 40 km zou zijn. Het was weer
behoorlijk warm maar gelukkig heb je op de fiets wat meer koelte door de wind,
Via de hoofdweg, op dit eiland valt de drukte van het verkeer nog mee,
kwamen we in aan in Stege. Onderweg moesten we wel af en toe wat klimmen, het
landschap is redelijk glooiend. Wat ons opvalt is dat de Deense huizen, veelal
kleine huisjes, slecht onderhouden zijn. De huizen hebben allemaal wel een likje
verf nodig en ook de tuinen rondom zijn vaak rommelig en onverzorgd.

In Stege, volgens de folders een middeleeuws stadje, maar wij zagen slechts een
stadspoort die uit die tijd kon zijn, even gestopt en op het marktplein wat
rondgekeken. Al met al weinig indrukwekkends gezien. Dan maar weer verder over
de brug en dan linksaf via een binnenmeer de binnenlanden in. Je komt door een
paar kleine dorpje die bestaan uit een straat met wat huizen en dan ben je het
dorp weer uit. Aan de rand van een van de eerste dorpje hebben we gepicknickt
Daarna weer richting haven. Nu kwamen we nauwelijks auto’s tegen en je ziet
verder geen mensen. Mooi om te fietsen en te genieten van het landschap maar
geen plek voor ons om hier te wonen. In de winter moet het nog veel stiller
zijn.

Na 45 km weer terug in de haven. Als je van de fiets stapt en uit de wind zit is
het pas echt warm. Dus snel uitrusten aan boord onder het zonnescherm en
genieten van verkoelende drankjes.

De volgende dag was de voorspelling weinig wind en droog. We moeten dus op de
motor varen. We hadden een haven gepland ca 22 mijl naar het noorden. Onderweg
hebben we maar besloten, omdat we toch moeten motoren, om een haven verder te
varen, richting Kopenhagen. Zo wat 10 mijl voor die haven kwam er toch wat
wind. De motor uit en zeilen.

De nu geplande aanloophaven ligt 7 mijl voor Kopenhagen, De boot loopt lekker
dus waarom niet doorzeilen naar Kopenhagen.

We hadden besloten om niet direct naar de binnenstad van Kopenhagen te varen
maar naar een haven in de buurt van een voorstad van Kopenhagen. De naam van de
haven is Margretheholmhavn. Een grote (verenigings) haven met wel 500
ligplaatsen voornamelijk gebruikt door mensen uit Kopenhagen. Een plaatsje
zoeken viel niet mee. Alles leek vol en die plaatsen die leegwaren waren veel te
smal voor ons schip. Op een gegeven moment zaten we helemaal klem tussen 2
palen. Dit werd door wat mensen gezien en die wezen ons nog een plaatsje aan
waar we wel tussen konden. Het paste precies.

Inmiddels was het 18.30 uur dus de honger sloeg toe. Ze hebben hier een
restaurant/kantine waar je plate-service kunt krijgen. Je moet aan de bar
bestellen, je krijgt dan een nummerplaatje mee. Nu kun je ergens binnen of
buiten een tafel uitzoeken en het nummer hierop plaatsen. Na enige tijd komt de
ober en zet de bestelde schotels op je tafel.

Na het eten zelf afruimen en met je nummerplaatje gaan betalen. Een eenvoudig en
efficient system en daarom waarschijnlijk ook heel acceptabele prijzen.

Ook het liggeld is zeer eenvoudig van structuur. Alle boten betalen hetzelfde
bedrag. Iedereen betaalt hier 125 kronen. (ca. 18 euro)

Gisteren, dinsdag, eerst de boot eens goed gewassen en alles een grote
schoonmaakbeurt gegeven. Om 12.00 uur was alles piekfijn in orde, tijd om per
fiets naar Kopenhagen te gaan. Volgens de boekjes was het hiervandaan tussen de
3 en 5 km.

In elk geval stonden we na 6 km aan de rand van het centrum, we hebben, omdat we
geen plattegrond konden krijgen, iets omgefietst. Zo nu eerst een kijken in de
wijk Christianshavn omdat we daar eventueel met de boot wilden gaan liggen. Maar
goed dat we er niet heen gevaren zijn. De haven is bomvol en alleen geschikt
voor kleinere schepen. We zouden ons volkomen vast gevaren hebben in deze smalle
lange haven. De prijzen waren hier ook volgens de almanak het dubbele en
met veel minder voorzieningen. De wijk helemaal doorgefietst en nu ging het
richting centrum. Brede straten met veelal gescheiden fietspaden. Kopenhagen is
redelijk fietsvriendelijk. Alleen bij kruisingen moet je als je bv linksaf wilt
slaan via het zebrapad gaan, ze hebben geen aparte fietsopstelvakken.

Bij het Operagebouw begint de zeer lange winkelstraat. Ergens middenin de fietst
neergezet den al wandelend de straten en pleinen bekeken. Uitaard de
designwinkels bekeken. Weer terug naar de fiets en langs het centrum richting
Tivoli en het station gegaan. Op het station een krantje gekocht en gelezen dat
vanavond Nederland moet voetballen. Via een buurtsuper ging het nu weer richting
haven.

Aan boord gegeten en om 20.30 uur in de kantine gekeken naar het voetballen. We
zijn de enige Nederlandse gasten en merken dat de aanwezige Denen liever
de tegenstander zien winnen. Gelukkig voor ons wint Nederland.

Vandaag, woensdag gaan we weer op de fietst richting Kopenhagen. Ik ga eerst wat
foto’s in het fotoalbum plaatsen en dit verslag schrijven, Dora is met de was
bezig en om 13.00 uur is de planning om te vertrekken. Na terugkomst zal ik nog
wat foto’s plaatsen en het verslag verder schrijven.

Zo we zijn weer terug aan boord, het eten is inmiddels gedaan, nu even verder
schrijven.

eerst de foto’s toevoegen aan het fotoalbum en ik kan beginnen.

Goed 13.00 uur zaten we op de fiets. We hadden vandaag vanaf het begin van de
tocht een plattegrond bij ons en konden aan hand hiervan een veel kortere route
naar Kopenhagen vinden.
Als eerste door de wijk Christianshavn, waarbij we onderweg de vrijstaat
Christiania bezochten, een “dorp”, bevolkt door jongelui in een
flower power / hippie achtige uitstraling, Het is een gekraakt voormalig
havengebied met diverse gebouwen. Nu is het een plek voor de vrije vogels, een
zeer ludieke plaats waar schijnbaar alles geoorloofd is. Zo worden er openlijk
drugs verkocht en allerhand andere zaken zoals tweede handsgoederen, kleding
en cd’s enz. Ook veel eethuisjes met weet ik wat voor soort voedsel. Een
bont gezelschap.

Nu ging het eerst richting station, voor ons krantje en daana via
het VVV kantoor verder de stad ontdekken. Langs Tivoli, het circusgebouw,
theater en stadhuis en nog tal van bijzondere gebouwen kwamen we uiteindelijk
uit aan de noorkant van de stad bij het beroemde beeldje van de
zeemeermin. Wat schetst echter onze verbazing ? Het beeldje was weg. Op de plek
stond nu een groot TV scherm met daarop het beeldje. Navraag leerde dat het
beeldje tijdelijk was uitgeleend aan de wereldtentoonstelling in Sjanghai en via
een rechtstreekse verbinding was het beeldje via het tv scherm te zien.

Even in de buurt een terrasje gepikt en via de waterkant weer terug
richting onze ligplaats.

Een bijzonder geslaagde fietstocht. We hebben een goede indruk van Kopenhagen
gekregen, alle belangrijke zaken gezien en kunnen dus morgen weer naar een
andere plaats vertrekken.

Donderdag 8 juli Zweden !

Gisteren hebben we besloten om even over te steken naar
Zweden.

Vanuit Kopenhagen is het slechts een mijl of 16 varen naar Malmo in Zweden. Dus
zogezegd zo gedaan, Het was een lekker windje Zuid 4 maar zoals als altijd het
eerste stuk pal tegen de wind in en daarna aan de wind richting Zweden. Met ons
kotterzeil en later 1 rif in het grootzeil liep de boot perfect. Het is veel
rustiger aan de wind zeilen met een kotterzeil dan met de genua. Al spoedig
naderden we de nieuwe brug die Denemarken en Zweden sinds een paar jaar
met elkaar verbindt. Vanuit Denemarken ligt er eerst een tunnel , die via
het “Pepereiland” overgaat in een heel lange brug.

Wat de brug betreft is dit wel een bijzonder exemplaar. Bovenop is een 6 baans
autoweg en daaronder een dubbele spoorlijn. De doorvaarthoogte in het midden is
55 meter en dit loopt af tot 34 meter aan de uiteinden.

We kwamen aan in een vrij grote haven waar wel plaats is voor meer dan 500
boten.

Na de lunch snel de fietsen uitgepakt en op weg naar Malmo. Een heel mooie
en moderne stad, Er wordt weliswaar nog op veel plaatsen gebouwd en vernieuwd
maar het resultaat van het deel dat klaar is, mag er zijn. De stad, maar ook de
mensen zijn heel anders dan Kopenhagen en de Denen. Alles is verzorgd en schoon
en de mensen lijken veel vriendelijker en spreken goed Engels. Ook de mensen in
de haven beginnen snel een praatje.

Al met al heel leuk om even Zweden aan te doen. Morgen gaan we weer terug naar
Denemarken.

Karrebaeksminde, Maandag 12 juli 2010.

Vandaag weer tijd om het verslag bij te werken. Op dit moment
is er een hevig onweer met vooraf enorme wind. We liggen gelukkig veilig en goed
vast in deze haven.

Zo, waar zijn we allemaal geweest.

Vrijdagmorgen om 8 uur vertrokken uit Malmo richting Denemarken. We hebben
gepland om naar de plaats Roedvig te gaan, ongeveer 30 mijl naar het zuidwesten.

Een zeer rustige overtocht, weinig wind, de motor moest maar weer eens zijn
goede diensten bewijzen.. Je ziet de punt van het land goed liggen omdat hier
ook weer witte krijtrotsen zijn, genaamd Stevns Klint, Het bochtje om, oppassen
voor de visstokken die ver in zee staan en je bent in Roedvig. Een klein
vissersdorp met een jachthaven en vissershaven. De jachthaven lag al behoorlijk
vol en zo te zien was er geen plaats voor de wat grotere boten zoals die van
ons. Dan maar naar de naastgelegen vissershaven. Volgens de almanak mocht je
hier ook aanleggen als de jachthaven vol was als je maar niet aan de loswal ging
liggen. Een mooi plekje gevonden aan een lange steiger. Hier waren dezelfde
voorzieningen als in de jachthaven en ook hetzelfde liggeld. Er kwamen een
uurtje later wel 10 kleine visbootjes vanuit Koge, een haven circa 15 mijl
naar het noorden. Allemaal mannen die waarschijnlijk met hun clubje een
weekendje uitwaren. Ze hadden geen vis aan boord maar wel eten en drank en dit
werd gezellig op de kade genuttigd. De fietsen werden uitgepakt en wij even de
omgeving verkennen. Eerst de klif bezocht met daar bovenop een
oud kerkje met balkon waarop je zo naar beneden over de zee kon kijken.
Heel toepasselijk heette dit punt op zijn Deens: Hojerup. Toen verder naar het
stadje Store Heddinge. Store betekent groot en lille klein. Dit kom
je veel tegen hier in Denemarken. Op een terrasje wat gedronken en weer terug
naar R¯dvig. Rond de haven was er een drukke toeristische
sfeer. Ondertussen waren en ook nog een groot aantal jachten binnengekomen er
wij kregen langszij een een boot uit Kopenhagen.

De volgende ochtend, zaterdag tussen 8 en 9 weer vertrokken. We gingenn naar
Vordingborg. Deze plaats ligt voorbij de zuidpunt van het eiland Sjaelland. Om
hier te komen moet je door een geul met een gegarandeerde diepte van 2,10 mtr.
Dus met onze diepgang van 2.00 meter moet dit kunnen. De geul is betond met de
gebruikelijke groene en rode boeien. Soms alleen maar rode soms ook alleen maar
groene. afgewisseld met wat kardinale tonnen die dan weer de plaatsen van de
zeer ondiepe plekken aangeven. Soms is het geultje maar 5 meter breed. Verder
drijft er ontzettend veel zee wier en deze verstoort dan weer de dieptemeter. Al
met al geen prettige ervaring en we waren erg blij toe we de brug bij Kalvehave
passeerden. Vanaf hier is de geul tussen de eilanden dieper en ging het wat
makkelijker richting Vordingborg. Hoewel nog steeds veel zeewier en 2 mijl
voor de haven was er weer een ondiepe geul van 2 tot 3 meter diepte. De haven
zelf is ook maar 2,20 meter diep. Op een kopsteiger vonden we een plaatsje. Het
was hier heel warm en ik had geen puf om het plaatsje te gaan bezoeken, Dora is
wel gegaan en kwam later puffend en moe beladen met boodschappen terug. Er
lagen nog een paar Nederlandse schepen en over en weer wat met elkaar gesproken.
In de avond kwamen van die vervelende vliegjes of ander vliegend ongedierte. Je
kon niet buiten blijven zitten dus maar naar binnen gevlucht.

Zondagmorgen rustig ontbeten en om 10 uur vertrokken. Eerst weer 3 mijl omvaren
door ondiep water en dan onder de brug (de hoogte van de bruggen is hier overal
25 meter of hoger) richting Karrebaeksminde. Eindelijk weer wat wind en na een
fijn tochtje kwamen we aan in de haven. Het is een zeer toeristisch plaatsje met
strand , een marina, waar wij nu liggen en een aantal kleine havens voor de
plaatselijke mensen en veel vakantieappartemenenten en huisjes. Ontzettend veel
volk was er op de been, wat bleek: de jaarlijke visserijfeesten waren aan de
gang. Veel eet- en drankstands. Met name de drank gaat er hier heel goed
in. De prijs vindt men dan schijnbaar niet belangrijk: een tappilsje kost hier
omgerekend 4,5 euro !.

Vandaag, maandag de fiets weer gepakt en naar Naestved gegaan. Een stad 11 km
verder het land in. Het was ontzettend warm en eigenlijk geen fietsweer. Na 25
km gefietst te hebben waren we weer terug aan boord. Lekker gelezen en geluierd.
Buiten gegeten en net nadat we klaar waren werd het heel donker en begon het
hard te waaien. Snel alles opgeruimd, fietsen inpakken, de bimimi opruimen en
ramen dicht. Net op tijd alles klaar en een hevig onweer barstte los. Op dit
moment dat ik dit schrijf is het nog bezig.

Morgen zal het wel weer voorbij zijn en trekken we verder.

Agersoe, Dinsdag 13 juli,

Vanmorgen om 9.00 uur vertrokken uit de
haven, De zeilpakken gingen aan want het regende en er stond een matige wind.
Gelukkig was het niet koud, de regen voelde zelfs warm aan. Vandaag staat er een
tochtje van 18 mijl op het programma naar een klein eilandje tussen
Sjaelland en Funen, iets boven het grote en lange eiland Langeland.

Onderweg hiel de regen snel op en bij aankomst kwam zelfs de zon uit de
bewolking tevoorschijn. De havenmeester stond ons al op te wachten en we kregen
een plaatsje toegewezen aan de pier net voor de dijk van de vissershaven.

Het dorpje heeft slechts 180 vaste
inwoners, Maar nu in de zomer veel meer vanwege de druk bevolkte haven en een
grote camping. Ook komt er elk uur een veerboot en deze brengt telkens een
aantal bezoekers mee.

Wat me hier op viel dat ze waarschijnlijk voor de toeristen een man hadden die
aan borstenbinden deed. Misschien een extra attractie ?

Nader onderzoek leerde dat het hier om een
borstelmaker ging. De man maakte allerlei borstelwerk van nagelborsteltje tot
grote bezems. We hebben er maar geen gekocht, hij hanteerde zeer hoge prijzen.
Tja handwerk kost natuurlijk geld.

Ook is er 1 winkel, hier kun je bijna alles kopen maar de hoofdmoot was:
levensmiddelen, brood en groente.

Alle straatjes doorgewandeld, het kerkje bezocht, de plaatselijke scheepswerf
bewonderd, een opslagplaats van zeer oude troep, hout en ijzer. Het is van
oorsprong een visserijhaven maar de viskotters zijn weg en komen misschien in
het weekeinde terug, Hun vangst lossen ze in een andere grote
visserijhaven ergens op Sjaelland. Wel zijn er nog een heleboel kleine
visbootjes. De vissers zetten fuiken in het water en vissen op paling.
Onderstaande foto is een visser die net zijn fuiken binnenhaalt.

Al met al een leuk eilandje om een paar uur op te vertoeven,
de rest van de tijd kun je dan aan boord wat lezen en verder gaan met vakantie
vieren.

Woensdag, 14 juli Svendborg

Vanmorgen weer op tijd vanaf Agersoe vertrokken
voor een tocht van 30 mijl naar Svendborg. Svendborg ligt op het grote eiland
Funen. (Fyn = het deense woord).

De windvoorspelling was 4-5 uit het Zuid Oosten. Een prima windje dus voor
een snelle overtocht. Eerst zeilen we richting het noorden om boven om het
eiland Agerso om te varen. Na passage ging het dan boven het noordpuntje van het
eiland Langeland richting Funen. Het water hier heet de grote Belt.

De wind was inderdaad 4-5 beaufort maar ook vaak uitschieters naar 6. We
zeilden met 1 rif in het grootzeil en als voorzeil het kotterzeil. Met deze
combinatie zeil je vrij rustig en toch een behoorlijke snelheid. Ook omdat hier
nauwelijks golven staan zeilt het erg plezierig.

Na de noordpunt van Langeland gerond te hebben, zeilden we nog een paar
mijl verder in zuidelijke richting. Daar moesten we een klein geultje oversteken
en konden andere andere klant van de ondiepte richting Funen varen. ( het
water is hier vaak heel groot, terwijl je toch in geulen moet varen, omdat de
rest dan te ondiep is) Om Svenborg te bereiken rond je dan de zuidpunt van
het eilandje Thuro en ga je de Svendborg Sund in.

Aan het einde vaar je zo de handelshaven van Svendborg in waar ook de jachthaven
ligt.

Een plaatsje gevonden op een langszij-steiger als 2e schip naast een
allervriendelijkste Deens gezin. Later kwam er als derde schip nog een Duits
jacht naast ons liggen.

We hadden besloten om hier 2 dagen te blijven.

Op dag 2 eerst ’s morgens de boot aan kant gemaakt, Dora alles binnen en ik de
buitenkant, zelfs werd er hier en daar geboend om de meest vervuilde plekken weg
te werken. De fietsen uitgepakt en de omgeving werd verkend. Denemarken staat
dan wel bekend als fietsland maar ze kunnen van Nederland nog veel leren. Ze
hebben wel een enkele fietsroute maar dan loopt die van de ene stad naar de
andere stad dus geen rondje. Dit soort fietsroutes zijn dan ook vaak meer dan 40
km lang. Je kunt dus in je eigen fiertroute maar een gedeelte van dit
soort routes opnemen, Je moet uiteindelijk toch weer op je vertrekpunt uitkomen.
Wij zijn richting het noorden gaan fietsen en zijn maar, om niet steeds langs de
grote weg te fietsen, ergens links afgegaan en via een paar kleine dorpjes
kwamen we dan uiteindelijk op een fietsroute die ons weer naar Svendborg bracht.
Een mooie route maar wel erg veel steile hellingen, Dora moest eentje ervan
zelfs lopend omhoog gaan. In het kader van de tour de France heb ik ze maar
allemaal omhoog gefietst.

Weer terug op de boot even uitpuffen. De zon stond weer goed te bakken,

Dora had gisteren een praatje gemaakt met andere Nederlanders en deze hadden ons
uitgenodigd op de borrel. Om 18.00 uur daar heen gegaan. Een ouder echtpaar die
hun zeilboot hadden ingeruild voor een groot motorjacht. Hij was nog steeds een
verwoed zeilenthousiast en had diverse malen naar Portugal en de
Middellandse zee gezeild. Zijn vrouw bleek geboren te zijn op de Helbeek in
Venlo en was op haar 8e uit Venlo vertrokken. Het werden zeer geanimeerde 2
uurtjes.

Hierna aan de overkant van de haven bij een pizzeria gegeten. Terwijl we daar
zaten sprak ons een Deens echtpaar aan die aan een tafeltje verder zaten. We
hebben ruim een uur met hen gesproken over van alles en nog wat maar
voornamelijk over Nederland en Denemarken. We vertelden hen dat we Denemarken
relatief duur vonden. Wat blijkt: hier hebben ze maar 1 BTW tarief en dit is 25%
Daar tegenover staat dat ze geen ziektekosten verzekering hoeven te betalen,
geen studiekosten en de salarissen hier hoger liggen dan in Nederland. De
inkomstenbelasting kent echter wel een veel hoger percentage dan dat wij
in Nederland hebben nl 62%. Als je alles gaat doorrekent, zal uiteindelijk
het verschil in levensonderhoud ongeveer gelijk zijn.

ITussen de bedrijven door hadden we ook nog nieuwe buren gekregen in de haven.
Ook weer een Duits jacht. 2 echtparen met kinderen. Een van deze kinderen had
onderweg op het water de genuaschoot nabij de lier tussen zijn
handen gekregen. Hij was naar het ziekenhuis en toen wij van het eten
terugkwamen was hij inmiddels weer aan boord. Beide handen mooi ingezwachteld in
een rood verband, Gelukkig was hij weer opgewekt.

Faborg , vrijdag 16 Juli

Om 9.00 uur vertrokken uit
Svendborg. Vandaag gaat het 16 mijl verder naar het westen, naar Faborg. Wind
was er weer genoeg en uit de goede hoek. In een rak konden we naar Faborg. Om
12.00 uur waren we dan ook op onze bestemming. Een heel leuk stadje. Veel oude
vakwerkhuizen en mooie binnenhoven. Dit soort binnenhoven zie je veel in
Denemarken. Als je door een straat loopt zie je opeens een poort met daarachter
een steegje. Loop je dit steegje in dan zie je weer aan een binnenhof weer
enkele huizen staan. Heel mooi en verrassend .

Na terugkomst ontvingen we een telefoonje
uit Majorca, van Pieter en Maria.Leuk ze weer eens te horen. Wel kreeg ik van
Pieter commentaar dat ik de site al 3 dagen niet had bijgewerkt. Dus nu ben ik
dit snel aan het inhalen. (Pieter jouw laatste verslag is van 7-7 dus nu ook
maar snel bericht geven !)

Aan boord maar buiten gegeten en zo dadelijk beginnen we aan onze
avondwandeling.

Daarna de planning voor morgen maken en een potje scrabble.

Wat heeft een vakantiezeiler toch een druk leven, ben bijna aan vakantie toe.

S¯nderborg, Zondag 18 juli

Na 1 dagje Faborg zijn we weer verder
gegaan. Het vaarwater heet hier de kleine Belt. Overal zie je kleine eilandjes,
al dan niet bewoond. Tussen het eiland Ly¯ en Aer¯ steken we de kleine Belt over
richting de zuidpunt van het eiland Als. Na het ronden van de zuidpunt gaan we
langs het eiland Kegnaes, dit ligt voor de zuidkant van Als. Na passeren van dit
eiland zien in de verte al het vaarwater tussen Als en zuid-Jutland: de
Als sund. Aan het begin van deze stroom ligt onze bestemming, de grotere stad
S¯nderborg.

De stad ligt met het centrum aan de kade. Aan deze kade kunnen we afmeren.

Je ligt hier weliswaar niet in een jachthaven maar er is stroom en water en dat
is voor ons al lang voldoende. Dora gaat nog snel de stad verkennen, het is
zaterdag en de winkels sluiten hier al vaak om 15.00 uur. Ze heeft nog een
twintig minuten, net tijd genoeg om wat dagelijkse boodschappen te doen.

Omdat het zaterdag is en tevens, voor deze vakantie, ons laatste bezoek aan
Denemarken trakteren we ons op buiten de deur te gaan eten. Dit is nog niet zo
makkelijk, er zijn veel restaurants, maar de leukste zaken zijn allemaal
volgeboekt en de zaken waar wel nog plaats is genieten niet direct onze
voorkeur. Na 30 minuten wandelen vinden we toch nog een aardige zaak en genieten
hier van ons avondeten.

Zondagmorgen willen we wat uitslapen maar helaas worden we op tijd, toch pas na
negenen, gewekt door onze buurman die zo dadelijk wil vertrekken. We liggen
namelijk als derde schip in een rij van vier. Het vierde schip gaat eerst weg,
dan gaan wij even los, het tweede schip gaat weg en wij weer terug langs het
eerste schip. We liggen weer goed en wel vast en dan zegt de schipper van dit
jacht dat hij over 20 minuten ook wil vertrekken.

We wachten dit maar even af en pas na hun vertrek genieten we eindelijk vans ons
welverdiende zondagochtend-ontbijt.

Vandaag is een “rustdag”. Na het ontbijt de boot aan kant maken, ik wat
klungelen aan de instrumenten, de dieptemeter laat het af en toe afweten en aan
hand van de handleidingen gaan zoeken naar de oorzaak. Het kan alleen aan een
slecht contact van de kabelverbindingen liggen. Alle kabelstekkers losgemaakt en
zo mogelijk schoongemaakt en weer met de instrumenten verbonden. De dieptemeter
doet het nu in elk geval weer, maar of dit zo blijft moeten we maar tijdens het
varen afwachten.

Verder wat gelezen en tegen 15.00 uur een wandeling gemaakt en op zoek naar
koffie met gebak. Aan de kade komen we in elk geval een drijvende kiosk tegen.
Het wonderbaarlijke hiervan is dat hij gemaakt is op een zeilboot die
gewoon tegen de kade ligt. Een goed idee als we met onze boot nog eens wat
anders willen.

Hier toch maar geen koffie gehaald.
Na een goede wandeling langs het water en door het centrum van de stad
vinden we op de markt een leuk plekje. Ze hebben zelfs appeltaart en brownies.
De zondagmiddag is weer als vanouds.

Ook nog even een drijvende kunstgalerie bezocht, Deze was gelegen in een
redelijke nieuwe moderne woonboot .Wij meteen vragen hoe dat zat: Men had hier
het plan om een 6 tal woonboten te bouwen de eerste werd gebouwd maar niemand
had interesse en dus werd deze maar ingericht als drijvende kunstgalerie. Jammer
eigenlijk want het was een prachtig woonschip dat je zo zou willen hebben in
Nederland.

Terug naar de boot en genieten van een verder fraaie zondag.

Maandag 19-7-2010

Even een tussen-berichtje uit S¯nderborg. We willen zo iets
na 9.00 uur vertrekken maar dan zien we een hoop volk over de kade lopen en veel
bedrijvigheid bij de aanlegplaats voor de burcht. Wat blijkt nu, de Deense
Koningin wil ons persoonlijk komen uitzwaaien. Ze was toch met haar bootje in de
buurt.

Als je goed kijkt zie je op de foto op het
bovenste dek nabij de eerste mast en de schoorsteen een wit gekleed figuurtje
staan, dit is de Deense Koningin. Aansluitend aan ons vertrek zou zij naar haar
zomerverblijf in de buurt gaan. Zij heeft haar zomerverblijf in Garsten ongeveer
10 km vanaf hier. De Rolls-Royce wordt voorgereden de muziekkapel speelt nog een
deuntje en weg is ze.

Wat mij wel opviel dat er bijna geen bewaking te zien is. Op het water een
rubberbootje met 4 mariniers en op het land 1 politie auto en misschien 4
agenten.

Wij vertrekken ook, maar dan naar Flensburg, de noordelijkste stad van Duitsland
en gelegen aan de meer dan 20 km lange Flensburg fjord. Een prachtige zee inham
met aan weerszijden heel veel bossen afgewisseld met dorpjes en landerijen. In
het midden van deze fjord loopt de grens tussen Denemarken en Duitsland..


Flensburg Dinsdag 20-7-2010

Gisteren om zowat 14.00 uur zijn we hier aangekomen

We hadden gepland om in de haven te gaan liggen helemaal aan het einde van de
fjord. Hier waren echter geen plaatsen meer vrij, alleen aan de kopsteigers
tegen 2 of 3 schepen om af te meren. Daar hadden we geen zin in, dan maar naar
een kleine jachthaven 1 km terug. Hier waren nog een groot aantal vrije boxen.
De haven heet marine Werftkontor en is gesitueerd aan de wandelpromenade voor 4
toren-appartementgebouwen 2 restaurants en een prachtig uitzicht naar de
Altstadt van Flensburg. Als je de foto ziet weet je niet waar je bent, dit kan
overal ergens in Europa zijn, aan de Italiaanse meren, de Spaanse kust of gewoon
Flensburg in noord Duitsland, wie had dat verwacht..

Flensburg is een prachtige stad. We hebben er rond gefietst
en gewandeld. De Altstadt met al zijn historische gebouwen en straatjes is
prachtig. Verder leeft de stad, is schoon en verzorgd. Het weer werkte
natuurlijk ook mee. In elk geval hebben we tot 12 uur ’s nachts op ons achterdek
gezeten en genoten van de mooie zomeravond.

Vandaag een fietstocht gemaakt onder langs de fjord naar Gluckstadt en via het
binnenland weer terug naar Flensburg. Je komt talrijke jachthavens tegen en
overal goed verzorgde woningen, toch wel een groot contrast met Denemarken. Je
merkt dat Duitsland rijker is en meer geeft om zijn woonomgeving. Na terugkeer
eerst even op de boot gepauzeerd en daarna alle historische plaatsen van
Flensburg bezocht en bekeken. Aan de hand van een overzichtskaartje waarop al
deze plekken zijn aangetekend de plaatsen afgefietst. Dit gaat vrij eenvoudig
omdat het historische gedeelte een lange straat is met links en rechts wat
zijstraten en vooral veel binnenhoven of steegjes met woonhuizen.

Na deze tocht hadden we wel een etentje verdiend en tegenover onze ligplaats is
een visrestaurant en daar hebben we genoten van een gut bűrgerliche
vis maaltijd.

Afsluitend kan ik zeggen: Flensburg is zeer zeker de moeite waard en Duitsland
is een heel ander land dan Denemarken en persoonlijk vind ik Denemarken wat
ouderwetser en minder, laat ik het maar noemen, westers of Europees. De Denen
zijn meer op zichzelf. Deze stad is vroeger Deens geweest, hetgeen je nog kunt
horen in de spraak van de mensen, maar ook aan sommige oude opschriften. De
sfeer van de stad is echter totaal Duits.

Maasholm, woensdag 21-7-2010

Op tijd vertrokken uit Flensburg en via de prachtige fjord
gaan we nu defintief de kusten van Denemarken verlaten. De fjord is zowat 18
mijl lang en op het einde( of aan het begin) daarvan staat een vuurtoren,
de 22 meter hoge Kalkgrund Leuchtturm. Deze ronden we en daarna gaan we in
zuidoostelijke richting verder. Zowat 10 mijl verder kom je voor de
Schleimond. Dit is ook weer een fjord of misschien beter gezegd de monding van
de rivier de Schlei. ( Altijd gedacht dat de fjorden bij Noorwegen hoorden, maar
nu blijken ook Denemarken en Duitland hun fjorden te hebben.

Circa 2 mijl verderop in de fjord ligt een jachthaven en visserijhaven
tegen het dorpje Maasholm aan. Een grote jachthaven, er is wel plaats voor meer
dan 400 boten.

We vonden een prima plaats vlakbij de ingang van de haven. Iedereen die de haven
ingaat komt er voorbij en dan is er altijd veel te zien en soms ook te beleven
als je kunt toezien hoe andere schippers hun boot afmeren. De beste stuurlui
staan aan wal of in dit geval zitten op hun achterdek.

Maasholm is een heel klein dorpje wat bestaat uit de Hauptstrasse en een grote
kade.

Veel extra huizen staan achter de huizen aan de hoofdstraat min of meer op het
erf van die huizen. Er is een supermarkt met een zeer breed assortiment ook de
dagelijkse huishoudelijke spullen, een bakker en wat kunstnijverheidswinkels,
Aan de kade een snacktent viswinkel annex ijskraam. In elk geval genoeg om
je dagelijkse boodschappen te doen. Verder een camping met een grote
camperparkeerplaats en ook een aantal dorpshuizen die verhuurd worden als
zomerhuisjes. Al met al een levendig geheel.

In de avonduren begon het te waaien en vielen er wat druppels regen. Een echt
noodweer ging deze keer aan ons voorbij.

Kiel, donderdag, 22-07-2010

Afgelopen nacht heeft het wel nog flink geregend maar
vanochtend was weer alles droog. Na buiten in de rij te hebben
gestaan bij de bakker werd er ontbeten en gingen we ons klaar maken voor
vertrek. We gaan verder naar het zuiden, naar Kiel. Ook dit ligt weer aan
het einde van een fjord, die zo,n 10 mijlen het land in gaat. De fjord is aan
beide zijden voorzien van diverse jachthavens. We hebben een prachtig zeildagje
gehad. Het zag er naar uit dat de wind verkeerd stond, maar toen we uit de fjord
kwamen, bleek dat we mooi bezeild naar Kiel konden met een windje 4 en af en toe
in een dreigende bui, een 5. Al met al een mooie tocht.

Momenteel liggen we in een Olympische haven, (Duesternbrook)
die in 1936 is aangelegd voor de olympische spelen. Er ligt 5 mijl naar het
noorden nog een olympische haven, die in de zeventiger jaren is aangelegd . Onze
haven bestaat uit 4 havenkommen. Wij kozen voor de zgn, miljonairshaven.
Hier liggen veel enorme schepen in heel ruime boxen.
Wij zijn hier maar een kleintje, maar er is in elk geval veel manoeuvreerruimte.
Omdat het een oudere haven is ,zijn de boxen in de andere havenkommen vaak
heel smal, zodat we dan klem zouden zitten tussen de palen.

Uiteraard zijn we vanmiddag na aankomst op de fiets
gesprongen en hebben een tochtje naar de stad gemaakt. Een vrij nieuwe
stad. We hoorden van de havenmeester dat alles in de oorlog was
gebombardeerd en daardoor vond hij de stad niet mooi. Maar mij spreekt dit
wel aan. Een vrij grote stad, die we morgen verder gaan verkennen

Kiel vrijdag, 23-07-2010

Vandaag Kiel wat uitvoeriger verkend. We liggen zowat 3
km vanaf de toegang tot het Kielerkanaal en ook 3 km tot het einde van de fjord
, waar tevens het centrum van Kiel ligt. Bijna 4 km van deze weg langs het water
richting Kiel is ingericht als een boulevard voor wandelaars en fietsers. Heel
toepasselijk noemen ze deze weg de “Kiellinie” . Echt een prachtige strook
weg langs het water. Hier liggen aan de waterkant allerlei havens,
aanlegplaatsen en afmeermogelijkheden voor schepen en aan de andere kant
allerlei paviljoens afgewisseld met parken, clubgebouwen van
zeilverenigingen en watersport gerelateerde bedrijfjes. Een echte flaneer en
ontspanningspromenade.

Gisteren hadden we al richting centrum gefietst, vandaag eerst naar het kanaal,
richting het dorp of stadsdeel, Holtenau. Je kunt hier vanaf een bezoekersplaats
kijken naar de grote zeesluizen. Een zeer toeristische en daarom
drukbezochte plek. Van hieruit gingen we al kronkelend door de vele wijken van
Kiel weer richting het station in Kiel, dat gelegen is aan het eindpunt
van de fjord. Hier liggen ook de grote cruiseschepen en ferries, die naar
alle landen rond de Oostzee varen. Het centrum uitvoerig bekeken en
vastgesteld dat ze de stad aardig hebben opgebouwd na de verwoesting in de
oorlog. Le Havre in Frankrijk, waar we vorig jaar geweest zijn, kan hier een
voorbeeld aan nemen.

Ondertussen begon het te regenen en werd het tijd om weer naar de boot te gaan.

Rendsburg, zaterdag 24-7-2010

Kiel hebben we vanmorgen om 8 uur verlaten. We moeten heel
wat mijlen motoren om in Rendsburg te komen. Vanaf onze ligplaats gaat het eerst
een paar mijlen, o.a.langs een marinebasis naar de ingang van het
NordOstseeKanal ofwel NOK in Holtenau. Een van de oude zeesluizen stond open en
we konden zo invaren. Na het afmeren moet je eerst op het sluiseiland gaan
betalen voor de doorvaartkosten Euro 35,00.

Na 35 km van het 100 km lange kanaal kom je in Rendsburg. Hier zouden we 1
nachtje blijven. In de jachthaven getankt, dieselprijs Euro 1,38 per liter
! terwijl de prijs bij een tankstation langs de weg 1,25 euro is. De prijzen bij
de jachthavens verschillen nog al veel we zagen ergens zelf Euro 1,50 per liter.

Het waaide nu behoorlijk en dit geeft dan wat extra aandacht bij het aanleggen
maar door onze, onderhand opgebouwde ervaring, lukte dit prima. Bij veel andere
schippers zagen we dat ze wat problemen hadden. Of is dit dat de beste stuurlui
aan de wal staan ?

Bruensbuettel, zondag 25-7-2010.

Om dat het zondag is eerst maar eens broodjes gaan halen, de
bakkers in veel duitse plaatsen zijn op zondagmorgen altijd open. Hier in
Rendsburg dus ook en wel vanaf 07.00 uur. Ik was er om 7.45 uur en het was er
zelfs behoorlijk druk. Na terugkomst van de bakker direct gaan varen, we moeten
vandaag 65 km kanaal varen of wel motorbootje spelen.

Rustig tijdens het varen het zondagse ontbijt genuttigd,

Veel zeeschepen gezien en je ziet wel dat er ook nog veerponten tussendoor
varen.

In Bruensbuttel liggen we afgemeerd in een havenkom vlak bij
de grote zeesluizen. Je kunt de schepen bijna met de hand aanraken als ze in of
uitvaren.

Bruensbuettel is een aardig, klein stadje. Veel
toeristen en/of dagjesmensen en daarom ook veel eetgelegenheden en terrassen.

We liggen hier wel goedkoop: het tarief is hier Euro 9,00 per nacht. Daar kun je
wel een paar dagen voor blijven liggen, Doen we toch maar niet, je krijgt er
gratis de hele nacht het geluid van de zeeschepen te horen en soms wat extra
deining. We hadden al uitgerekend dat we morgenvroeg om 7.00 uur moeten
vertrekken om het juiste tij en stroming mee te krijgen richting Cuxhaven.

Cuxhaven, dinsdag 27-07-2010

Maandagmorgen weer eens een vroeg op. We waren zeker niet de
vroegste want er waren zeker al een 10 tal schepen weg. Onze 2 buren hadden de
dag ervoor al aangekondigd dat ze rond 6 uur zouden vertrekken.

De oude sluizen, waar de pleziervaart wordt geschut ligt ca 200 meter van de
haven verwijderd. Er kwam toevallig een kleiner zeeschip uit en wij konden dus
direct daarna invaren. De sluismeester wachtte nog ca. 15 minuten in de hoop dat
er nog andere schepen kwamen, maar helaas voor hem geen klanten. We werden dus
alleen geschut in deze toch wel grote sluis.

Na de sluis ging het in volle vaart naar Cuxhaven. We hadden stroom mee en dat
scheelt een heleboel. Soms wel 4,2 knopen., We hebben dit meteen op onderstaande
foto vastgelegd.

We waren dan ook snel in Cuxhaven om ongeveer 9.30 uur,

We hebben nu bijna 2 dagen hier rond kunnen kijken. Cuxhaven is een oude
handelshaven maar nu veel meer een toeristische stad en het heeft zelfs de titel
Kurort wat voor Duitsers een belangrijk begrip is en daardoor nog meer gasten
aantrekt.

De rondvaartboten doen goede zaken alsook de vele maritieme winkels rond
de vele havenbekkens. Der stad is verdeeld in 2 centra. Het loodsenviertel in de
nabijheid van de havens met een klein winkelaanbod. Verderop dan het eigenlijke
centrum met station en grotere supermarkten en winkels.

Vandaag een fietstocht gemaakt. Eerst richting het noodwesten. Je komt langs de
buitenwijken van Cuxhaven, waar het strandleven langs de Elbe zich afspeelt:
Veel hotels, appartementen, en particulier huisverhuur.Je fietst langs een
parkachtig strand, met hierop de bekende Duitse Noordzee
strandkorven. Een soort 2 zits bankje, overdekt met een zonnekap, onder de
zitting kastjes en nog allerhande opbergmogelijkheden en ook steuntjes voor
benen en armen. Het is echt een knus klein cabinehuisje. Je ziet er echt
honderden.

Verder naar het zuiden hebben ze duinen met zandstranden. Het lijkt precies
hetzelfde als onze Noordzeestranden. Op het strand wat beach-tenten zoals men ze
tegenwoordig noemt en achter de duinen een straat met de restaurants, lunchrooms
en winkeltjes. En veel toeristen. Het lijkt wel of Duitsland massaal voor
vakantie in eigen land heeft gekozen.

Via mooie weggetjes en kleine dorpjes rijden we met een grote boog weer naar
Cuxhaven. Na 26 km zijn we weer terug op de boot. Cuxhaven heeft veel meer
te bieden dan ik me had voorgesteld. Met dit mooie zomerweer is het een
aantrekkelijke badplaats.

Morgen gaat het weer verder richting de Duitse Waddeneilanden.

Norderney, woensdag 28-07-2010.

Zo, deze lange dag zit er bijna op.
Vanmorgen om 5 uur liep de wekker af. Het meest gunstigste tijdstip om van
Cuxhaven te vertrekken richting het westen is 2 uur na hoogwater en vandaag is
HW om 3.28 uur dus om half zes in de ochtend vertrekken. Met ons nog een
tiental schepen. Het was nog vrij donker en helaas begon het kort na vertrek ook
nog te regenen. De wind was uit het zuidwesten maar zou spoedig draaien naar het
NW . We hebben de zeilpakken en de reddingsvesten aangetrokken. Iets dat we
weinig nodig hebben gehad in de afgelopen 2 maanden.

Na 15 mijl draaide de wind inderdaad en werd steeds krachtiger. Maar goed dat
hij nu pas naar het NW draaide want als je vanaf Cuxhaven met NW wind
vertrekt moet je pal tegen de wind in en ontstaan hier fikse golven. Cuxhaven is
berucht om zijn harde NW wind. Veel vakantiegangers moeten hier soms wel
een week wachten om een andere, gunstige wind te krijgen.

De wind werd steeds sterker als basis 4, maar veelal 5. De golven werden
ook steeds hoger en als je dan aan de wind moet varen, is dit alleen maar
hakken. Als dit een paar uur duurt valt het nog wel mee, maar in ons geval
moesten we 65 mijl varen dus er zijn leukere dingen om te doen.

Rond 15.30 uur kwamen we aan op het eiland Norderney. Een overvolle haven.
Overal zie je boten liggen. Wij liggen inmiddels ook als 5e schip tegen een
loswal. Onze buurman, een zweed, begroette ons met te zeggen: morgenvroeg moet
ik om 5 uur weg richting Cuxhaven. Ok, daar weten we alles van dus
maak me maar tegen die tijd wakker. De volgende buurman zei daarop dat hij om
7.00 uur wil vertrekken richting Borkum.

Dit zette ons aan het denken. We wilden 2 dagen blijven liggen, maar als we toch
vroeg op moeten kunnen we net zo goed ook om 7.00 uur vertrekken. De
weersvoorspelling er op nagekeken en deze was redelijk gunstig: s’Morgens
NW 3 en vanaf 12 uur 4 tot 5 met regen. Borkum is ongeveer 35 mijl, dus
moeten we rond 12 uur daar kunnen zijn.

Snel hebben we de buurt rond de haven verkend om toch enigszins een indruk te
krijgen van Norderney. Lijkt natuurlijk erg veel op de andere Duitse badplaatsen
en we kunnen dus met een tevreden gevoel morgen verder reizen

.

In een zo volle haven is het wel heel moeilijk om je fietsen
van boord te krijgen. Hopelijk hebben we op Borkum meer geluk.

Borkum, vrijdag 30 -07-2010

We zijn gisteren in Borkum aangekomen. ’s Morgens om 5 uur
wilde een van de buren richting Cuxhaven vertrekken i.v.m. de stroming.
Wij stonden dus toen onze boot los en weer vast te maken. Gauw maar weer
het bed in, want om 7 uur wilde de volgende vertrekken, voor wie we ook weer
even los zouden moeten. Omdat we ook naar Borkum wilden, zijn we ook om 7
uur vertrokken met een aan-de-windse koers en een voorspelde windkracht 3/4. Al
gauw bleek dat er een stevigere wind stond. We hebben een gereefd grootzeil
gezet en het kotterzeil en op die manier konden we bezeild naar de aanloop voor
de Eems. Vanaf daar konden we ruimer varen en later nog een mijl of 8
schommelend voor de wind. dat vind ik ( Dora) geen pretje. Ik was trouwens ook
wat katterig een groot deel van de dag omdat ik al hakkend tegen de wind in naar
binnen was gegaan om een ontbijtje te maken. De hele vakantie geen last gehad,
maar ik ben de rest van de tocht maar buiten gebleven. Dan zakt dat gevoel
weer snel en valt de ellende wel mee. Na 35 mijl konden we rond half 2 een
plekje uitzoeken in deze bijzondere haven

Deze haven is het tegenovergestelde van Norderney. Een
voormalig militaire haven, kaal, groot, weinig ligplaatsen, weinig gasten en
weinig voorzieningen. Omdat we alleen 2 steigers zagen voor kleinere boten,
hebben we afgemeerd aan een steiger die zo degelijk is dat het wel een kade
lijkt. Er lagen veel van dit soort kade-steigers, maar overal stond een bord met
verboden af te meren. Daar lag hier en daar wel een schip en wij hebben
dus ook maar ergens aangelegd. We mochten , na een kleine verschuiving, blijven
liggen. Overal her en der kwamen boten aanschuiven, maar het is , in
tegenstelling tot Norderney, bijna leeg.

Wat heel uniek is op dit eiland: de Borkumer Kleinbahn !

Er loopt een dubbelspoor van de ferryhaven, vlakbij onze haven, naar Borkum
stad. Schijnbaar een zeer rendabele lijn want de twee treinen rijden frequent op
en neer, maar wat wil je met meer dan 1 miljoen bezoekers per jaar.

De fietstocht gisteren en vandaag over het eiland is een
verrassing! Een prachtig groen eiland, vergelijkbaar met Vlieland. Een
havengedeelte, een stad 6 km. verderop en de rest van het eiland is
natuurgebied, met dijken, duinen, heide en bosgebied en om het eiland heen
enorme droogvallende vlaktes,

Er wonen rond de 6000 mensen op het hele eiland, maar er zijn
ongeveer 20.000 toeristenbedden, die in de zomermaanden bezet zijn
natuurlijk, naast de campingmogelijkheden. In de stad Borkum was het een
gezellige drukte. Op het strand de gezellige tweepersoonsstrandstoelen., veel
badgasten en surfers in het grote en ondiepe water Het weer was gisteren
prachtig en toen we rond 5 uur op de boulevard rondfietsten, werd daar gezellige
lichtklassieke muziek gemaakt door een ensemble dat in de muziekkiosk zat.
Overal zaten en stonden mensen te luisteren.

Later zagen we elders een fanfareorkest op straat staan
spelen, wat een leuke sfeer gaf. Vandaag hebben we een fietstocht
gemaakt over het natuurgedeelte van het eiland. Het waaide wat meer, dus
afhankelijk van de fietsrichting, ging het of langzaam, dan wel supersnel. Het
is echt heel mooi hier, met overal goede fietspaden en wandelwegen. Het eiland
is een bezoek waard!

Groningen, zondag 1-8-2010

We zijn weer in Nederland. Zaterdagmorgen, Na een nacht met
veel wind en daardoor veel golfslag in de open haven van Borkum, vertrekken we
tegen 10 uur vanuit de haven. Laagwater was het zo rond 9 .00 uur en na 1 uur
zou het weer gaan meestromen richting Delfzijl. maar eerst moesten we nog 3 mijl
noordwaarts om het eiland heen varen om in de geul naar Delfzijl te komen.
Hier stond wel veel tegenstroom: op sommige momenten wel 3 knopen. Direct nadat
we in de vaargeul zaten kregen we deze stroom dan ook mee en dat compenseerde
snel het verlies van de tegenstroom. De wind was niet minder geworden, zelfs
meer. Bijna steeds 5 en soms zelfs windkracht 6. Omdat het vaarwater t.o.v. van
de open zee veel kleiner is en de wind uit het westen kwam is de golfslag
aanzienlijk minder. De 17 mijl naar de havengeul van Delfzijl verliep dan ook
zeer snel. In Delfzijl even wachten bij de sluis en daarna het Eemskanaal in
richting de stad Groningen. Af en toe was er een regenbui en dan is het hier
boven, zeker de omgeving van Delfzijl een trieste vertoning. Schijnt de zon
wordt het direct veel vriendelijker. Naarmate we dichterbij Groningen kwamen
kwam er steeds droger weer en veel minder wind,

Net voor 16.00 uur gingen we nog door de laatste brugopening van deze middag en
vonden direct na de brug een ligplaats in de Oosterhaven.

Eerst boodschappen doen en weer Nederlandse producten inslaan. Je mist
toch af en toe onderweg de typische Nederlandse levensmiddelen. En
uiteraard weer eens een Nederlands krantje.

Vandaag, zondag worden de fietsen weer van stal gehaald.
Om 11.30 gaan we van start. Eerst op ons gemakje de binnenstad van Groningen
verkend. Een groot en gevarieerd centrum, o.a. de Grote Markt, A Kerkhof en de
Herestraat bekeken, die kennen we tenslotte van het monopolyspel.

Maar er zijn uiteraard veel meer mooie straten, pleinen, groen en
grachten.

We zien bordjes van het Paterswoldsemeer route. Laten we die maar volgen, dit
moet een mooie omgeving zijn. Na een echt mooie route door paadjes en laantjes
die slingeren door de buitenwijken van Groningen komen we bij het
Paterswoldsemeer. We blijven de bordjes volgen en komen zo aan de zuidkant van
het meer uit. We hebben inmiddels 19 km gefietst en tijd voor Koffie met gebak.
Dit genieten we op een terrasje aan het water aan de zuidelijkste punt van het
meer.

We volgen daarna weer de bordjes in de veronderstelling dat we langzaam weer
naar Groningen gaan. Echter na een paar km buigt de route de andere kant
op, We blijven de bordjes maar volgen. Een prachtige fietsroute door bijna
steeds beboste gebieden. Zo mooi hebben we het de hele vakantie nog niet
gehad. Ondertussen tellen de kilometers maar door. Pas bij het Zuidlaardermeer
komen we in open gebied. Even later staat de teller al op 42 km. en de route
gaat maar steeds door. We zien nu bordjes met de vermelding Groningen 8 km en we
besluiten de route af te breken en de richtingbordjes Groningen te volgen. Via
Haren komen we dan weer in Groningen zuid. en vinden snel onze ligplaats.
km stand 53,4 !!.

Voor de rest van de dag uitrusten en genieten van de zondagnamiddag.

Leeuwarden 3-8-2010

Op dit moment liggen we in een gracht in Leeuwaren. Eerst
even vertellen wat we na zondag allemaal gedaan hebben.

Maandagmorgen snel even brood en een krantje gehaald en ervoor gezorgd dat we
direct na 9.00 uur konden vertrekken. Om 9.00 uur begint de eerste brug te
draaien en dan moet je zorgen dat je met de meute meegaat, anders verlies je
veel tijd.

De route door de stad duurt volgens de almanak 1,5 uur met een maximum van 2
uur.

Bij ons duurde het inderdaad 2 uur voordat we echt buiten Groningen waren en
aankwamen bij de sluis voor het van Harinxmakanaal. Hier lagen heel veel schepen
te wachten. Wat bleek er was een storing en de sluis werkte niet meer. Er werd
aan gewerkt en inderdaad na een half uur ging de sluis weer open. Wij konden mee
met de 2e schutting .

Na de sluis ging het richting Dokkum. Je mag in deze vaart maar 6 km per uur
varen en alles vaart hier in een colonne dus je kunt ook niet stiekem harder.

Na een aantal km, bij een brug meerde de 2 langzame schepen af en konden wij als
3e schip onze eigen gang cq snelheid gaan.

Na Zoutkamp wordt de vaart breder en mag je ook sneller varen. Via het
Lauwersmeer gaat het daarna weer zuidwaarts richting Dokkum.

Je vaart hier door smalle en bochtige slootjes, mooi om te zien en weer eens een
heel andere belevenis. Tegen 19.00 uur kwamen we in Dokkum aan. Snel nog even
boodschappen doen en een korte bezichtiging van het mooie stadje.

Vandaag 3-8 ging het verder van Dokkum richting onze volgende stop
Leeuwarden.

Een prachtige tocht over de Dokkumer Ee. Oude boerderijtjes worden
afgewisseld door kapitale nieuwbouw villas. Het mooiste stukje is door
Bartlehiem. Dit dorp is bekend van de Elfstedentocht, maar nu ook bij mij als
een van de mooiste stukjes Friesland.

Bij de eerste brug van Leeuwarden moet je euro 4,50 bruggeld betalen voor de
hele doorvaart door Leeuwarden . Vroeger moest je bij elke brug betalen en
dit zorgde alleen maar voor vertraging en andere ongemakken. Dit systeem is veel
efficiÎnter.

Net voor de 2e brug zagen we het motorjacht de Festina Lente van Paul en Betty
uit Venlo liggen. Wij maakte snel de afspraak dat we na passeren van de
brug aan de wal gingen liggen, zij zouden dan later volgen

Jullie begrijpen het wel, dit werd een gezellig samenzijn. Eerst werden de
wederzijdse schepen uitvoerig bekeken en daarna onder genot van een drankje en
hapje de reisverhalen van ons beide uitgewisseld.

Vooraf hadden we nog snel wat boodschappen gedaan en een korte verkenning van
Leeuwarden gemaakt.

De borrel liep uiteraard uit en zo kwam het dat we pas om 20.00 uur werd
gegeten.

In de middag had Dora een sms gezonden aan Winferd die in Leeuwarden woont, maar
er kwam geen bericht terug. Nu na het eten maar even proberen zijn huis telefoon
nummer te bellen. Gelukkig was hij thuis, Dora had een oud 06 nr gebruikt.

Winferd zou direct op de fiets stappen en er over 20 minuten zijn

Het was een bijzonder genoegen hem na 1,5, jaar weer te zien. Het was heel
fijn te horen hoe het hem de afgelopen tijd is vergaan.

Omdat hij ook Paul en Betty kende hebben we ze later op de avond ook
uitgenodigd. Het werd een heel plezierige avond, die maar ondanks of dankzij de
steeds maar allerlaatste wijntjes steeds later werd.

Winferd bedankt voor je komst en we hopen snel je weer te zien en te horen met
nog meer positieve verhalen.


Sassenheim maandag 9-8-2010.

We liggen voor de spoorbrug te wachten dus weer even tijd om
wat te schrijven over de afgelopen dagen.

Wij zijn nog 1 dag in Leeuwarden gebleven. Het was een zeer regenachtige dag met
vooral ‘ smorgens heftige buien. Pas tegen twee uur werd het wat droger. Dora
kon nu rustig wat gaan winkelen en ik bleef aan boord wat klusjes doen.

Zoals altijd kan ze wel wat voor het gading vinden, een paar schoenen en wat
kleding uit de uitverkoop.

De volgende dag ging het richting Sneek. Eerst een aantal bruggen door om uit de
stad te komen. Vooral de laatste brug was een bijzonder exemplaar.De hefpijler
staat aan een kan van de brug en trekt de brugdek helemaal scheef en dwars
omhoog. Thuis moet ik een in alle rust de constructie aan hand van de foto’s
eens goed bestuderen.

Dan gaat de vaarweg verder via het van Harinxma kanaal waarbij je kunt
kiezen of je richting Harlingen of Sneek/Groningen wilt gaan.

Een paar kilometer verder krijg je de afslag naar Sneek. Dit is een nieuwe
route voor staande mast schepen en komt bij Grouw uit op het Prinses
Margrietkanaal. Het gaat nu verder dwars door het Sneekermeer en op het eind van
het meer komt dan de afslag, de Haukesloot naar Sneek. Hier gaan we in en merken
al dat er behoorlijk wat scheepvaart dezelfde richting gaat. Ook de ligplaatsen
aan de zijkanten worden steeds voller. Bijna overal liggen de boten al 2 dik aan
de wal. We zien nog net een zeilboot liggen met tegen zijn zijkant een
bijbootje. De boot wordt bevolkt door een aantal jongens. Op mijn vraag of ze
het bijbootje willen wegdoen zodat wij langszij kunnen gaan liggen geven ze
eerst een ontwijkend antwoord. Na wat aandringen van mijn kant en ook dat men
als watersporter verplicht is iemand langszij te nemen, wordt het bootje
weggehaald. Wat blijkt nu: morgen begint de Sneekweek en iedereen wil een
plaatsje aan deze vaart hebben ivm met de vlootschouw en ook natuurlijk om
een goede stek te hebben om te feesten.

De jongens mochten de boot lenen van een van hun vaders en er zou vanavond nog
een boot komen van vrienden en zij wilden op deze manier een plekje voor
hen reserveren.

We zeiden dat we morgenvroeg weer verder gingen zodat alsnog hun vrienden tegen
hen aan konden komen.

Sneek was inderdaad al volop in feeststemming. De kermis was al opgebouwd en
overal de straten versierd, terrassen uitgebreid en de vele toeristen
werden nu al vermaakt met o.a. straattheater. Een drukte van jewelste in elk
geval.

De volgende morgen maar weer snel vertrokken. De buurjongens belden snel hun
vrienden, die ergens in de buurt toch nog een plekje gevonden hadden, en zo was
iedereen weer tevreden.

Wij voeren verder over het Prinses Margrietkanaal richting Lemmer. Bij de sluis
moesten we nog wel een klein uurtje wachten, maar daarna kwamen we weer eens op
groter water, het IJsselmeer, en konden de zeilen weer omhoog.

We gaan naar Urk. We hebben hier afgesproken met Rob en Margriet van de 4
Seasons

Tegen vier uur kwamen we in Urk aan. Rob en Margriet waren ook net binnen vanuit
Medemblik. Direct na het afmeren zijn we gezellig aan de borrel gegaan. De
dames gingen tussendoor nog snel wat inkopen doen en daarna werd gezamenlijk aan
boord gegeten. Het was een heel mooie namiddag en avond we konden gewoon buiten
blijven zitten.

De volgende morgen gingen we eerst wat boodschappen doen voor het weekend.
Tegen elven gingen we uit Urk weg :Rob en Margriet naar Workum, wij naar
Lelystad.

In Lelystad zouden Niels en Simone, onze dochter met vriend op bezoek komen. Zij
waren op doorreis van Niels ouders naar Utrecht.

Het weer was in tegenstelling tot gisteren helaas niet zo best. Veel nattigheid
en dit noodzaakte ons tot binnen blijven. Dit kan uiteraard de pret niet
drukken. Om 22.00 uur vetrokken onze gasten naar Utrecht.

Zondagmorgen na het ontbijt het dek eens goed geschrobd,. Vanaf Duitsland hadden
we het niet meer kunnen poetsen. Het moest redelijk snel gebeuren omdat de lucht
steeds donkerder werd en de buien niet lang op zich zouden laten wachten. De
planning was om rond 11 uur te vertrekken, richting Amsterdam. Om zowat 10.00
uur begon het flink te regenen en we hoopten maar dat na de sluis in
Lelystad de weersverwachtingen uit zouden komen en de buien naar het oosten
zouden wegtrekken.

In de sluis werd het inderdaad droog maar dit zou slechts van korte duur
zijn.

Op het Markermeer gelijk de zeilen omhoog. Het was in elk geval een prachtige
wind uit het westen tot noordwesten in elk geval een bezeilde, zij het een bijna
aandewindse koers tot aan het IJ

Soms zeer heftige regenbuien met daarom heen veel wind. Hoe dichter we bij
Amsterdam kwamen hoe minder regen. De wind bleef wel doorzetten. Omdat we zo
snel gingen besloten we onderweg niet naar Amsterdam te gaan maar over het
Noordzeekanaal richting Haarlem. We zouden dan op tijd zijn bij de brug in het
zijkanaal C. Over deze brug gaat de A9 en die zou nog tussen 20.00 en 20.15 uur
open gaan.

We waren er op tijd en na passage van de brug en de sluis bij Spaarndam meerden
we af in de ietwat oude en vervallen haven van Spaarndam.

Vandaag, maandag gaan we weer verder zuidwaarts. Eerst door Haarlem, daarna
langs het gemaal Cruquius, het oudste nog werkende gemaal van de Haarlemmermeer
polder.

We varen met een tiental schepen in konvooi richting Gouda. Dit geeft toch wat
oponthoud bij de bruggen, ze wachten steeds totdat het hele konvooi bij de brug
is en gaan dan pas de brug openen. We vreesden dat we door deze methode de
spoorbrug in Sassenheim niet meer op tijd zouden halen. De brug gaat maar een
paar keer per dag open. Die van 13.28 uur haalden we dus niet meer. De volgende
gaat pas om 18.28 uur en dus heb ik nu tijd om weer wat te schrijven.

Alblasserdam, woensdag 11-8-2010

We liggen weer stil, dus weer tijd om te schrijven. verderop
vertel ik wel waarom we hier liggen.

De brug over de A44 en de spoorbrug in Sassenheim gingen stipt om 18.28 uur,
direct na het passeren van een trein, open.

De schepen vanaf de noordkant, wij dus, mochten als eerste door. Aan de andere
kant van de brug lagen wel 15 zeilboten te wachten maar tot onze verbazing werd
de brug weer gesloten nadat wij gepasseerd waren. Deze boten moesten nog een
half uur wachten. Schijnbaar kan de brug maar korte tijd open omdat er vaak
treinen komen. Wij waren erdoor dus nu snel verder in de hoop voor 21.15 uur de
bruggen in Gouda nog te kunnen halen. Iets sneller varen dan toegestaan om te
voorkomen dat bij volgende bruggen gewacht wordt op de achterblijvers. Dit lukte
goed. Na een half uur zagen we de achtervolgers al niet meer en voeren we alleen
richting de Braasem. Het kan ook zijn dat de achterblijvers onderweg hebben
afgemeerd om daar de nacht door te brengen. Overal gingen de bruggen voor ons
snel open. Een brugwachter riep ons zelf vanuit zijn brugwachtershuisje toe:
zulk een snelle opening hebben jullie nog nooit gehad. Hij had de brug al
opengezet lang voordat we aankwamen. Waarschijnlijk was hij blij op dit late uur
wat te doen te hebben.

Ook de tocht door Alphen aan de Rijn verliep zeer snel. prachtig om te zien dat
het water dwars door het stadscentrum loopt. Zelfs vrachtschepen gaan hier door
heen. Een vrachtschip kwam ons tegemoet en je merkt dan dat het precies allemaal
past.

We stelden wel vast dat we de bruggen in Gouda niet zouden halen. We zouden pas
tegen 22.00 uur daar aankomen.

Geen nood , er is daar een goede wachtsteiger en we kunnen dan op ons gemak de
volgende morgen de brug van 10.13 uur nemen en daarna naar de jachthaven varen
om 1 dagje te blijven liggen.

Onder weg werd er gekookt en in 2 partijen gegeten, er moet tenslotte iemand aan
het roer staan. Het werd langzaam donker, de boordlichten gingen aan en precies
om 22.00 uur meerden we af aan de wachtsteiger. Er was slechts 1 ander
schip.

De volgende morgen wat uitgeslapen en gezorgd dat we ruim voor 10.13 uur klaar
waren om door de bruggen te gaan. Ondertussen waren er wel 10-15 boten bij
gekomen.

Ook hier weer precies op tijd, na het passeren van een aantal treinen, gingen de
bruggen omhoog. Je hebt hier 3 spoorbruggen, 2 hefbruggen en 1 draaibrug. Hier
mogen en moeten zelfs de schepen in 2 richtingen de bruggen passeren. Het aanbod
aan weerszijden is meestal groot en de bruggen staan maar ca. 5 minuten open.

Na 200 meter aan bakboord is het kanaal dat naar de jachthaven leidt. Jachthaven
is wellicht een te groot woord. Eerst moet je door een industriehaven waar aan
weerszijden vrachtschepen liggen te lossen en dan komt de jachthaven. Een lange
steiger met woonboten en bijna vergane vaartuigen. Dan het begin van de
jachthaven met een 6 tal plaatsen voor jachten tot 2 meter diepgang (wij
dus) dan weer een woonschip annex clubgebouw en daarna helemaal aan het einde
een kom waar circa 20 schepen kunnen liggen met een maximale diepgang van 160
cm.

We liggen hier prima, met stroom en water, wat willen we nog meer.

De fietsen worden uitgepakt en om 11.00 uur zitten we al op de fiets richting
Streefkerk. In dit dorp heeft Dora 23 jaar geleden gewoond en het is een
leuk om hier weer eens rond te kijken. Een mooie fietstocht door de polders
richting Bergambacht. Hier het veer over de Lek genomen en daarna 4 km
verder naar Streefkerk. Dora zag nog een aantal mensen van vroeger terug. Op een
adres ( bij Sally) zijn we even op bezoek gegaan en daarna weer terug naar
Gouda.

In Gouda nog wat rondgefietst en boodschappen gedaan. Het was de hele dag droog
geweest maar net toen we de boodschappen gedaan hadden, begon het hevig te
regenen. We waren dus kletsnat toen we weer op de boot terugwaren. Totale
fietsafstand vandaag: 46 km.

Over fietsen gesproken. Een takelwagen noem ik altijd een Takelfiets. Hier zie
je dus een “Water takelfiets

Planning vandaag: Vertrek 8.00 uur en naar de Volkerak sluizen te varen.

Werkelijkheid: Vertrek was om 8.30 uur. Ik was tegen mijn gewoonte in na 7-00
uur weer in slaap gevallen. Ook zaten we goed vast in de bodem; je hebt
hier 10-20 cm verschil in de waterstand: eb en vloed en ook spuien is hier
de oorzaak van. De sluis bij Gouda ging vrij snel en nu de Hollandse IJssel af
richting de Algerabrug. Deze gaat 20 minuten na elk uur.

Helaas net te laat om de opening van 10.20 te halen. Dat uurtje verschil halen
we wel weer in.

Bij de brug aangekomen zagen we een matrixbord van Rijkswaterstaat met als
tekst:

Wegens technische storing gaat de brug van Alblasserdam maar 3x per dag
open om 9.00, 11.30 en 20.00 uur !

Dat was even schrikken. en ook de reden dat we vanmiddag hier in Ablasserdam in
de jachthaven liggen. Is niet echt een straf. Het is mooi weer, een leuke
jachthaven en tijd genoeg om Alblasserdam te bezoeken.

Na terugkomst hiervan ben ik dus achter de laptop gaan zitten en schrijf dit
verslag.Om 20.00 uur gaan we dus verder richting Dordrecht. De bruggen draaien
daar elke 2 uur en die van 21.16 kunnen we makkelijk halen. Achter de brug
in een klein zijhaventje is een wachtsteiger. Hier zullen we dan de nacht
doorbrengen. Morgen op tijd vertrekken en naar onze thuishaven Colijnsplaat.

Colijnsplaat 12-08-2010

We zijn weer terug in onze thuishaven.

Gisteren, om 20.00 uur precies ging de brug bij Alblasserdam weer open voor de
schepen met hoge masten (hoger dan 11 meter). Onze mast is 18.60 meter. Een
tiental schepen ging nu richting de bruggen in Dordrecht. Er bleven er
uiteindelijk nog 4 over. De andere schepen zochten voor de nacht een jachthaven
op.

We voeren heel langzaam, de afstand naar Dordrecht is slechts 4 mijl en we
hadden hier ruim 1 uur de tijd voor. De bruggen in Dordrecht openden om 21.16
uur.

Zoals bij spoorbruggen gebruikelijk openen deze altijd precies op tijd.

Na de doorgang gingen 3 schepen verder richting het Hollands Diep. Wij gingen
aan de wachtsteiger liggen (de steiger is bedoeld voor de schepen richting het
noorden maar volgens onze verwachting zouden op dit uur toch geen andere
schepen komen).

De wekker werd alvast gezet want we wilden op tijd vertrekken om eventueel
oponthoud onderweg ’s morgens alvast in te calculeren.

Vandaag waren we voor de wekker wakker en maar gelijk opgestaan. Klokslag 7 uur
ging de motor aan. Op de Dordtse Kil was nog weinig te doen. Wel een mooie
stroming mee, soms wel 2,8 mijl per uur.

Via Het Hollands Diep ging het richting de Volkeraksluizen, De lucht werd steeds
donkerder dus maar snel de zeilpakken aan. Het begon direct daarna heftig te
regenen.

Bij de Volkeraksluizen staat een matrix bord met de hoogte voor de vaste brug
over de sluis. Voor de brug was de hoogte 18.10 meter en na het schutten 18.90
meter. Dus voor de brug gaan liggen en na de schutting als het waterpeil gezakt
is, uitvaren.

We zijn circa 18.60 meter maar toch raakte onze marifoo antenne boven op de mast
het betonnen dek van de brug, Gelukkig buigen de antennesprieten mee.

Nu het Volkerak op richting de Krammer sluizen. De regen viel ondertussen met
bakken uit de hemel. Voor de sluis werd de lucht lichter en hield het op
met regenen.

Bij de beroepsvaartsluis meldden we ons aan ivm met de masthoogte. De vaste brug
over de jachtensluis is maximaal 18.20 meter. Hogere jachten moeten door de
beroepsvaartsluis waarvan 1 sluiskolk voorzien is van een beweegbare brug.

Na 10 minuten konden we invaren met nog een ander jacht. Verder geen enkele
beroepsschipper.

Na de sluispassage ging het nu richting Zeelandbrug. de wind was pal van voren
en slechts 2 tot 3 beaufort dus maar weer motoren.

De Zeelandbrug passeerden we met de opening van 14.10 uur.

Een half uur later kwamen de haveningang van Colijnsplaat in zicht.


een paar minuten later meerden we af op onze ligplaats
L 12.

Na 30 mei en 1267 mijl verder (1 zeemijl is 1852 meter) zijn
we weer terug in onze thuishaven.

Morgen is grote poets- en inpakdag. Zaterdag worden we door onze zoon Paul hier
opgehaald.

Terugkijkend een heel fijne tijd en geen dag was vervelend, We zouden het best
nog een paar weken kunnen uithouden, maar andere verplichtingen roepen. o.a
Dora’s verjaardag, een 40 jarig huwelijksfeest in de familie en ik wil
graag bemannen tijdens de 24 uurs race eind Augustus.

PS Het weer is, denk ik, ook op. Kort na aankomst ging het weer regenen en
de verwachtingen voor de komende dagen zijn ook niet optimaal.

Alles uit 2009

Alle belevenissen uit 2009

 

Het verslag begint hieronder met
de laatste dag, als je bij het begin wilt beginnen dan helemaal naar
beneden scrollen en dus van onderen naar boven gaan lezen.

Venlo, Vrijdag 28 augustus 2010

We zijn weer thuis. 3 weken waren
we onderweg op het IJsselmeer en de Wadden, daarna 2 weken thuis en toen
8 weken onderweg langs de Belgische kust, Noord Frankrijk, NormandiÎ,
Kanaaleilanden en via de Engelse zuidkust weer terug naar Zeeland.

Een heel mooie tocht en periode. Terugkijkend is de tijd heel snel
gegaan en indien we nog een paar weken langer onderweg waren
geweest hadden we dat ook niet erg gevonden. We zullen de komende tijd
zeker nog een aantal weken van onze boot genieten op de Zeeuwse wateren.

Hoe verging het ons de laatste dag ?

Omdat we naar Zeeland gebracht waren moesten we uiteraard ons vervoer
naar huis ook weer organiseren. Tijdens onze afwezigheid hadden we een
uitstekend oppas-echtpaar. Een oom en tante hielden een oogje in het
zeil. Als dank stelden we voor ons een in Colijnsplaat te komen bezoeken
en dan konden we wellicht met hun terugrijden naar huis. Zo sloegen we 2
vliegen in een klap.

Ze waren op tijd vertrokken uit Venlo en tegen elven waren ze bij ons
aan boord. Na koffie, een wandeling door Colijnsplaat en haven
werd er uitgebreid geluncht aan boord.

Hierna werd het tijd om spullen in te pakken, de boot nog even goed te
inspecteren, alle buitenkranen afsluiten, gas afsluiten , stroom
afsluiten en kijken of alle landvasten goed vastzaten zodat we de
boot met een gerust hart een paar dagen konden achterlaten.

Via Goes en Breda en uiteraard nog een gezellig etentje onderweg
kwamen we om 22.30 uur weer op onze vaste bodem in Venlo aan.

Vanaf deze plek dank ik al onze
lezers en met name diegenen, die via een reactie hebben
bijgedragen aan de stimulans voor mij, om dit verslag te blijven maken.

Tot ziens en tot een volgende keer.

Colijnsplaat, woensdag 26
augustus 2009.

De vakantie nadert zijn einde.
Rond 12.00 uur hebben we afscheid genomen van onze vrienden en beginnen
aan het inpakken , opruimen, poetsen en andere werkzaamheden die bij het
einde van deze lange en mooie vakantieperiode aan de orde zijn.

Ook nog wat kleine reparaties doen, of beter gezegd, dingen die
tijdens de vakantie niet goed werkten worden nu verbeterd. De
vuilwaterafvoer geurde onfris. Wat bleek: de slangklem zat iets los. Na
het weer goed aandraaien en reinigen van de slangen was alles weer
prima. Het deurslotje functioneerde ook niet goed. Ik heb het slotje
gedemonteerd en meegenomen naar de watersportzaak. Daar wist men te
vertellen dat er een beveiliging op zit. Met een foefje haal je de
sleutel er zo weer uit. Moet je maar net weten.

In de namiddag hadden we nog tijd om een klein rondje te fietsen.
Rijkswaterstaat is bezig met de dijkverzwaring en voor onze vakantie
waren ze nog volop bezig en nu was alles rond de haven klaar. Ze hebben
een verhard, breed pad op de dijk gelegd waar je mooi over kunt wandelen
en fietsen. Het strandje vlakbij de haven is in ere hersteld, zelfs een
trap ernaar toe gemaakt. Er zijn diverse banken geplaatst en aan het
begin van de trap zelfs fietsenrekken.

Verderop, in de buurt van Camping Orisant hebben ze het
natuur-zwembad in ere hersteld kompleet met groot zandstrand en voor de
kinderen speeltoestellen.

Het zwembad is een inham van de Oosterschelde. De inham hebben ze met
een betonnen damwand afgesloten. Bij hoogwater loopt het water over de
dam, het zwembad wordt dan gevuld en bij laagwater blijft het bad
gevuld, de damwand zorgt ervoor dat het bad niet leegloopt.

 

Colijnsplaat, dinsdag 25
augustus 2009

 

We zijn alweer 2 dagen in onze
thuishaven aan het vakantievieren.

Gisteren en vandaag hebben we bezoek van 2 vriendenparen. Ze
hebben onze nieuwe boot nog niet gezien en dit was voor ons een reden om
ze een paar dagen uit te nodigen.

Tegen 11.00 uur arriveerden ze. Onder het genot van een kop koffie werd
de heerlijke meegebrachte vlaai genuttigd

.

Daarna uitgevaren en de Oosterschelde op.

Een mooi windje en een staalblauwe hemel bracht ons naar de
Roompotsluis. Hier is een aanlegsteiger vanwaar je aan land kunt gaan en
na een korte wandeling kom je op een heel mooi strand en duingebied.
Alleen de kenners weten deze plek en daarom is het hier nog betrekkelijk
rustig.

Na de wandeling ging het via de andere kant van de Oosterschelde weer
richting Colijnsplaat.

De avond werd nog heel lang en erg gezellig.

Vandaag, dinsdag, was het weer veel minder. We hadden gepland om een
kort rondje op zee te maken maar zagen hiervan maar af.

Het werd een overtochtje naar Zierikzee.

Hier aan de “boodschappen afmeerplaats”aangelegd en daarna het stadje
verkend. Dus echt toeristje gespeeld.

T15.00 uur heel rustig via een omweg teruggezeild naar Colijnsplaat. We
waren pas na zessen terug.

In het dorp wat gegeten en de avond weer gezellig aan boord doorgebracht

Colijnsplaat, zondag 23
augustus 2009

Vanmorgen werden we wakker met al
een stralend blauwe hemel. Het beloofde een prachtige dag te worden.

Op zondagmorgen wordt er altijd wat luxer ontbeten. Broodjes werden
afgebakken, eitjes gekookt en voor koffie en jus d’orange gezorgd. Dit
alles werd heerlijk buiten in de kuip genuttigd. Het leven is zo slecht
nog niet.

We hebben vandaag alle tijd, we willen pas vroeg avond in Colijn zijn.
Na het ontbijt, omdat de boot met de achterzijde naar de steiger lag,
kon ik eens goed de achterkant van de boot schoonmaken. Na een paar
weken kan dit geen kwaad.

We vertrokken pas na twaalven vanuit Middelburg, via het kanaal door
Walcheren richting Veere. Onderweg kom je dan door de oude sluis van
Veere op het Veerse meer.

Wat was hier aan de hand ?. Vanwege het stralende weer en de matige wind
was het een “zeilers”- drukte van belang. Het leek wel of elk
beschikbaar bootje op het meer was. Om met vol tuig hier doorheen
te zeilen leek ons onverstandig, alleen op de genua ging prima en de
stukken die we tegen de wind in moesten werd even de motor bijgezet.

Om op de Oosterschelde te komen moet je nog de Zandkreeksluis passeren.
We zagen reeds aan de vele masten dat het vanuit de Oosterschelde enorm
druk zou zijn. We telden meer dan 40 schepen bij het uitvaren van de
sluis. Gelukkig waren wij vanuit onze kant met veel minder boten.

Na het verlaten van de sluis ging het richting Zeelandbrug.

Passage verliep vlot en nu op de motor met een sterke dwarsstroom naar
Colijnsplaat.

Boot weer in onze box afgemeerd, de eigen landvasten weer vastgemaakt:
we zijn weer thuis. (Zo mag je de vaste ligplaats toch wel noemen ?)

’s Avonds kregen we bezoek van Jacques en Nadette, onze Belgische
kennissen uit de haven. Ze hadden onze nieuwe boot nog niet
gezien. Wederom erg gezellig.

Middelburg, zaterdag 22
augustus 2009

Vanmorgen na het ontbijt, om 10,15
uur, vertrokken vanuit Breskens naar Middelburg.

Direct na de havenuitgang de Westerschelde overgestoken. Het was bijna
laagwater dus goed opletten dat je de droogvallende plaat voor Breskens
ontwijkt. Dus eerst iets richting zee varen en na het passeren van
de rode ton kun je pas oversteken richting Vlissingen. Het is zaterdag
dus vrij rustig wat betreft zeeschepen, alleen opletten voor de
veerponten.

Onderweg passeerde ons alleen de veerpont de “prinses Maxima”.

We naderden de zeesluis van Vlissingen. Net voor ons kwam een
binnenschip voorbij dat ook door de sluis moest, dus wij konden
tegelijkertijd mee schutten.

Na de sluis kwam de eerste brug in een serie van 5. Hier moesten we
bijna een half uur wachten voor de brug werd geopend. Als je eenmaal
deze brug door bent gaat de rest min of meer zonder verdere vertraging.

Om 12.45 uur draaiden we dan ook de haven van Middelburg in. Eerst
melden bij de haven meester en om 13.05 lagen we op een prima plaats
recht tegenover de aanlegsteiger en het clubgebouw van de Middelburgse
roeivereniging.

De haven ligt aan de rand van het prachtige centrum van Middelburg
.Uiteraard het centrum bezocht en alvast een restaurant uitgezocht waar
we vanavond hebben gegeten.

Het was een genoeglijke middag en avond in Middelburg. Onderstaande foto
is een sfeerimpressie van Middelburg om 21.30 uur,

Het lijkt wel vakantie !

 

Breskens, vrijdag 21 augustus
2009

Maar weer eens de positie noemen
voor de echte volger: 51 graden 23 minuten 789 seconden noorderbreedte
en 003 graden 34 minuten 226 seconden oosterlengte.

Gisteren 20-08 waren we van plan om van Oostende naar Breskens te
zeilen. Alles in gereedheid gebracht, vertrektijd bepaald: 11.00 uur ivm
de stroming die vooral bij de ingang van de Westerschelde zeer sterk is.
Hier moet je ongeveer 1 uur voor HW Vlissingen zijn om hiervan optimaal
te profiteren. Even voor 11.00 uur nog even op de weersite van het KNMI
gekeken. Tot onze verbazing gaven ze een weeralarm af met onweer en
windstoten van boven de 100 km. Omstreeks 13.00 uur zou dit ons land in
het zuidwesten bereiken dus precies als wij daar in de buurt zouden
zijn. Ja we hebben toen maar snel besloten om 1 dag te blijven liggen.

Het begon inderdaad na 12.00 uur flink te waaien de lucht werd donker.
Ben toen naar het strand gaan kijken. Je werd gewoon gezandstraald als
je over de boulevard liep, de strandgasten verlieten ook snel hun plekje
en ook werd de rode vlag gehesen; dus iedereen uit het water.

Voor vandaag waren de voorspellingen gunstiger windkracht 4-5 met
vlagen tot 6. alles uit het zuidwesten tot westen.

Vanmorgen om 11.30 vertrokken en
na een voor-de-windse tocht van circa 4,5 uur waren we in Breskens.
We hadden veel stroming mee, want we hebben maar 20 mijl gevaren,
terwijl de afstand 30 mijl is. Telefonisch contact gezocht met de
havenmeester waarna we box D 11, (afmeren aan stuurboordzijde) kregen
toegewezen. Altijd makkelijk als je van te voren weet waar je moet zijn.

Helaas werd er niet bijgezegd dat je pal met de wind van achteren
moest afmeren. Juist als je gaat afmeren, begint het flink te waaien.
Het verliep allemaal prima, ook dankzij een handje op de wal. Je merkt
wel dat de ervaring steeds groter wordt.

Bij de haven dit bekende kunstwerk, dat er al jaren hangt. Het is
geschilderd op de voormalige graansilo’s. Je kunt wel zien dat Breskens
leefde, en nu nog gedeeltelijk, van de visserij.

Zoals altijd weer boodschappen gedaan, dit is een vast onderdeel van de
vakantie, en we waren ook nieuwsgierig of de vernieuwing van het
dorpscentrum nu helemaal af was.

Voor de bekende Breskensbezoekers kan ik mededelen dat alles nu af is.
Een geheel gemoderniseerd dorpshart met nieuw winkelcentrum en
dorpsplein met kunstobjecten. Breskens is nu, nog meer dan vroeger, een
bezoekje waard.

Oostende, woensdag 19 augustus
2009

Zoals gisteren reeds gemeld gaan
we vandaag naar Oostende. De weersvooruitzichten zijn meer dan prima.
Het wordt aan de kust maximaal 30 graden en in het binnenland zelfs nog
een paar graden meer. Blij dat we met deze temperaturen op het water
zitten.

Na het ontbijt brachten we langzaam alles in gereedheid zodat we
om 11.00 uur konden vertrekken. De temperatuur was al behoorlijk
opgelopen dus snel gaan varen. De eerste paar mijl was er nauwelijks
wind zodat we de motor bij moesten zetten In het begin van de pas
de suydcote, dit is een smalle vaarwegweg tussen de zandbanken op
de grens van Frankrijk en Belgie, ging het wat meer waaien, de motor
ging uit en met een snelheid van ca 4 knopen en de stroming kwamen we
toch nog binnen redelijke tijd in Oostende aan.

In de haven is het uiteraard warmer dan op zee, dus snel alle
zonweringen dicht gemaakt en boven de kuip het zonnedak (bimini)
opgezet. Onder dit afdak was het nog enigszins uit te houden.

De bluebridge liggend in de warme haven van Oostende (met alleen

maar andere Nederlandse vlaggen

Op het einde van de middag wat boodschappen gedaan. Dora maakte ‘s
avonds een heerlijke salade die we op het achterdek hebben genuttigd,
glaasje wijn erbij dus dubbel genieten.

Op de Belgische radio hoorden we later dat dit de warmste dag van 2009
was, wellicht wordt dit record morgen weer gebroken.

We zien dan ook morgen wel of we doorgaan richting het noorden of een
dag langer in Oostende blijven.

Duinkerken dinsdag 18 augustus
2009

De weersvooruitzichten en het
tijdstip van de meegaande stroming zijn voor een mooie overtocht
ideaal. Om 10.11 Engelse tijd is hoogwater en de stroming in noordelijke
richting begint 1 uur voor hoogwater. Gepland vertrek om 09.00 uur.

Om 9.15 vroegen we via marifoon toestemming om via de west uitgang Dover
te verlaten. Geen probleem. Zodra we buiten waren werden de zeilen
gehesen en toen parallel aan de haven gevaren om de Oostuitgang te
passeren. De oos uitgang is alleen voor de ferry boten. Na de passage
kon de feitelijke oversteek beginnen. Afstand Dover – Duinkerken
ongeveer 40 zeemijlen.

Het werd een prima overtocht. De wind was uit het zuidwesten
kracht 3-4 . De zon ging steeds meer schijnen en alles verliep
volgens planning. Je moet hier de drukke scheepvaartroute haaks
oversteken. De route is verdeeld, net als op het land in 2 gescheiden
vaarwegen, elk ongeveer 4,5 mijl breed met in het midden een separation
zone.

Dankzij de radar kun je precies de grote schepen volgen. Je kunt het
target aanklikken en je ziet dan of je nog veilig voorlangs kunt of toch
maar voor de zekerheid achterlangs.

Om 16.00 uur, maar dan nu weer Nederlandse tijd waren we in Duinkerken.
Eerst de boot maar weer eens flink poetsen, al dat zout moet er
afgespoeld worden en daarna verdiend uitrusten.

Hier hebben we weer gratis internet en kunnen dus de website bijwerken
en de diverse E mails beantwoorden. Morgen de volgende etappe naar
Oostende

Dover/Londen 17 augustus 2009

Vandaag is Dora jarig, Ze is weer
een jaartje ouder maar daar merken we gelukkig niets van.

Helaas voor haar is vandaag uitslapen er niet bij. We hebben gepland om
naar Londen te gaan.

Gisteravond zijn we even naar het station gelopen en alvast een
treinkaartje gekocht. De zeer vriendelijke loketbediende gaf ons het
advies om na 9 uur te reizen en tevens een combikaartje te nemen voor de
Londense metro en bussen.

Uiteraard werd er direct na het opstaan gezongen en door mij het ontbijt
verzorgd. Geen Engels maar een eenvoudig Hollands ontbijt.

Om 9.03 ging onze trein en het was ongeveer 20 mintuten lopen dus
om 8.30 waren we al op weg.

Om 10.45 kwamen we aan op Victoriastation in Londen. Met ons
combikaartje de metro genomen naar Mansion House, een halte dicht bij
het Modern Tate Museum.

Dit museum bereik je dan via de Millennium bridge. Hier door iemand een
foto van ons laten maken.

Het Tate Modernmuseum in een voormalige elektriciteitcentrale is volgens
de folder het drukstbezochte museum ter wereld. Wellicht komt dat om dat
de entree gratis is en alleen voor een bepaalde exposities betaal
je entree, maar deze etage kun je uiteraard ook overslaan.

het is een geweldig museum met alleen maar kunst uit de 20e eeuw, een
mengeling van kunstenaars en kunstwerken. Hier hebben we ongeveer 2 uur
rondgewandeld.

Daarna de bus gepakt naar de London Eye, het grote reuzenrad aan de
Theems. Belangstelling genoeg. Er stond een enorme rij wachtenden en dat
voor een prijs van 17,50 pound voor 30 minuten.

Wij hebben enkele foto’s genomen en ;liepen verder langs de boulevard,
zeer levendig, met allerlei amateurkunstenaars, goochelaars, muzikanten
en de personen die als standbeeld fungeren en die alleen af en toe
bewegen als ze wat geld krijgen.

De Theems verderop overgestoken en een willekeurige bus gepakt om even
door Londen te toeren

Uiteindelijk kwamen we via een
aantal overstappen uit bij Regentstreet ,Piccadilly circus, Oxford
street en Soho. In Regentstreet uiteraard de beroemde speelgoedzaak
Hamleys bezocht.

Om even rust te krijgen weer een dubbeldeks bus genomen en door
een ander gedeelte van Londen getoerd

Ondertussen was het 18.00 uur geworden dus nu een bus gezocht die ons
weer terugbracht naar Victoria Station. Vanaf hier ging het weer terug
met de trein naar Dover.

Moe maar voldaan waren we omstreeks 21.30 weer aan boord, nadat we eerst
bij het havenkantoor de mails gelezen hadden. Behoorlijk wat
felicitaties per e mail, Bedankt lezers.

Aan boord hebben we onder het genot van een wijntje de verjaardag
afgesloten

Dover, zondag 16 augustus 2009

Vanmorgen was het weer eens vroeg
opstaan geblazen. We hadden eerst gepland om pas rond 11.00 uur te
vertrekken, maar bij het nogmaals controleren van de getijgegevens en
stroming , bleek dat een vertrek om 6 uur in de ochtend veel beter was.
Dus om half zes het bed uit en zorgen dat we voor 6.00 in de sluis
lagen. Ze hebben hier 2 sluizen en die gaan om beurten precies stipt om
de 30 minuten schutten. Alles gehaald en om 6.15 uur lagen we
buiten om te vertrekken richting Dover. Het was net licht geworden
maar de wind was nog niet wakker. Motor aan en vooruit. Rond half twaalf
kregen we Dover in zicht en de wind werd ook plotseling wakker. Om 12.15
uur hebben we via de marifoon contact met de Port control en
mochten we de haven binnen lopen. De wind was intussen stevig geworden
en dit maakt het aanleggen zeker met wind van opzij wat moeilijker. Weer
een goede oefening. We liggen nu in het Granville dock omdat we 2
nachten blijven en de buitenhaven is alleen voor jachten die kort
blijven liggen, maximaal 1 nacht.

Gezicht vanuit de haven in Dover

Vandaag zij we naar het station gewandeld om alvast een treinkaartje te
kopen voor morgen. We gaan naar Londen om daar Dora’s verjaardag te
vieren.

Houden jullie de volgende keer wel
op de hoogte wat we zo allemaal daar gedaan hebben.

Vanavond even naar een internetcafe om deze pagina te uploaden. Hier in
de haven is weliswaar internet maar moet je betalen en voor dit
berichtje doen we dit maar niet. Onze mailbox kunnen we hier wel openen.
Bij de havenmeester staat een PC en deze is 24 uur per dag toegankelijk
voor de bezoekers van deze haven

Eastbourne, zaterdag 15
augustus 2009

Gistermorgen om 11.00 uur
vertrokken uit Brighton. Het weer is momenteel zwaarbewolkt maar droog.
Voor de middag hebben ze opklaringen voorspeld. De wind is 3 tot4 uit
het zuidwesten. Prima condities om naar Eastbourne te zeilen.

En jawel hoor na 12.00 uur brak de bewolking en kwam de zon steeds meer
te voorschijn.

Voor ons zeilde een aantal schepen dus we konden ons weer eens gaan
meten met andere boten. De eerste boot werd ingehaald en toen maakten we
jacht op de volgende twee. Ook deze werden ingehaald.


Tot Beachy Head waren er nu geen meer in zicht.

Even na het passeren van de bekende kaap, varende richting Eastbourne,
hoorden we hevige vliegtuiggeluiden. Er volgden een 9 tal
stuntvliegers (rode straaljagers) boven ons. Zij voerden de
vreemdste capriolen uit met af en toe gekleurde rookpluimen
uitspuitend. Een prachtig gezicht..

Spoedig bereikten we de Eastbourne Sovereign Harbour.

Foto uit folder. rechts van het midden haven ingang, rechts is dan de
havenkom waar wij liggen met de boot

Deze haven was 10 jaar geleden nog een grote zandvlakte, nu een van de
beste marina’s van Engeland. Rond de 5 havens is een heel
appartementendorp gebouwd met restaurants en watersport gerelateerde
winkeltjes. Net buiten dit dorp ligt een groot winkelcentrum met een
supermarkt en zelfs een cinema. De stad Eastbourne ligt ongeveer 4
km verder.

Ondertussen hoorden we nog steeds vliegtuiggeronk. Wat bleek: deze week
zijn de airborne dagen in Eastbourne en elke dag hebben ze een 3 uur
durende vliegshow. We zijn nog even op de fiets naar de stad gegaan en
daar was het een enorme drukte op het strand en de pier. De vliegshow
was nog volop bezig en we hebben snel nog wat foto’s gemaakt o.a.
onderstaande met de pier op de voorgrond.

Alle andere foto’s zijn heel onduidelijk; je moet professionele
fotoapparatuur hebben om deze vliegtuigen goed zichtbaar vast te leggen.

Vandaag gaan we nog eens terug
naar Eastbourne om eens te kijken wat ze nu voor de mensen in petto
hebben en uiteraard de stad een beetje verder te verkennen.

Morgen gaan we weer verder noordwaarts.

.

Brighton, donderdag 13 augustus
2009.

Zo, we zijn aangekomen in het
Scheveningen van Engeland.

Gisteren konden we om 12.30 door de lock (sluis) van de jachthaven in
Chichester. Hoogwater was omstreek 14.30 uur en 2 uur daarvoor staat er
genoeg water in de geul richting zee. Er moet voor onze boot
tenminste 2 meter water staan.

In
de sluis passen 2 tot 3 boten en je moet van te voren even een afspraak
maken. Alles gaat heel snel binnen 10 minuten ben je in en uit.

Na het sluisje stond Dora aan het roer terwijl ik ondertussen de
stootwillen en landvasten kon opruimen. Plots gingen we langzamer varen;
met andere woorden: we schoven met onze kiel door de modder. Het was dus
nog te ondiep. Een tegemoetkomend jachtje vroegen we waar het het
diepste was. Toen bleek dat de uiterst linkerkant, vlak naast de
bakens, het diepste was. Daar stond al meer dan 2,30 cm. Dus langzaam
door de modder geschoven (was maar een paar meter) naar het diepere
gedeelte en we konden nu weer vrij varen. Verderop werd alles weer
normaal.


Sluisje met op de achtergrond het geultje met erin nog maar weinig water
de rest staat droog

De wind was 3-4 met later mogelijk 5-6. Dit vonden we niet erg
omdat hij uit het Zuid westen zou waaien.

De nu nog redelijke rustige zee met een bakstag windje

Pas om 14.00 uur waren we uit de baai en op open zee buiten de
zandbanken. Nu was het nog 38 mijl naar Brighton. Het schip liep prima
met de wind schuin van achteren. Na de passage van Selsey Bill ging het
pal oost. De wind draaide helaas ook dus kwam nu recht van achteren en
was toegenomen tot 5 met vlagen van 6. Zeil geminderd omdat het allemaal
toch wat ruiger ging en we zaten ook niet te wachten op een
klapgijp. De boot schommelde voor de wind behoorlijk en het leek wel of
de golven van achteren zo bij je binnen konden lopen.

Om ongeveer half acht liepen we Brighton binnen. De bezoekerssteiger was
behoorlijk vol en we vonden tenslotte een plaats langs een groot
motorjacht. Na de nacht zouden we dan wel een vrije plaats zoeken.

Nadat we alles haden opgeruimd, zijn we ergens wat gaan eten. Gelukkig
ligt de jachthaven tegen een boulevard met alleen maar restaurants en
winkels dus om 20.30 zaten we aan het welverdiende bier en eten

Vandaag om 9 uur opgestaan, brood
gehaald bij de Asda, een enorme grote supermarkt die 24 uur per dag open
is. Na terugkomst de boot verlegd, er waren een groot aantal boten al
weer vertrokken, en daarna ontbeten.

Vandaag gaan we te voet Brighton verkennen. Zoals ik boven al schreef
lijkt het hier wel op Scheveningen, zelf denk ik een paar graadjes
erger. Allereerst hebben ze hier ook een pier en deze is helemaal
volgebouwd met gokpaleizen, snacks- en ijszaakjes. souvenirwinkeltjes en
meer van dit soort toeristendingen. Op het eind van de pier staat een
grote kermis, met o.a een spookhuis, carrousels, achtbaan ,
wildwaterbaan en van die hoge rondraaiende toestellen

Het strand is geen zandstrand maar een kiezelstenenstrand en wordt met
het mooie weer bevolkt door half London. Brighton is toch veel groter
dan ik gedacht had. Gisteren vanuit zee zag je al enorme huizenblokken
en woonwijken maar als je er loopt en ook tijdens het ritje met de
bus van de marina naar het centrum zie je pas hoe groot de stad is.

Veel winkelstraten met allerlei kleine zelfstandige zaakjes. Dit maakt
de straten zeer afwisselend en kleurrijk. Tevens daartussen een paar
grote moderne winkelcentra.

Beroemd zijn de “Lanes”, een wirwar van heel smalle winkelstraatjes in
het oude centrum van de stad. Sommige zijn niet breder dan 1,5 meter.
Hier zitten veel juweliers, zilversmeden en aanverwante bedrijfjes.

Moegelopen weer, op het einde van de middag, met de bus terug naar
de haven. Een leuke herrinnering en morgen weer verder naar de volgende
haven.. .

Chichester Harbour, dinsdag 11
augustus 2009

Ligplaats Chichester Marina
50.48.230 N en 000.49.134 W.

Maandagmorgen uit een nu redelijk stil en rustig Lymington vertrokken.
Je kunt erg merken dat het een toeristenstadje is: in het weekend erg
vol met zelfs de meeste winkels ook op zondag geopend en maandag morgen
erg stil. Omstreeks 9.30 vertrokken met als einddoel Chichester
Harbour.

Onderweg dit fort in zee
bij Southampton

We hebben gepland om naar de marina te gaan en hier kun je vanaf 2 uur
voor hoogwater naar binnen met onze diepgang van 2 meter. De wind was
zuidwest kracht 4-5. We hadden tevens de stroming mee dus
het schoot goed. Zo goed zelfs dat we onderweg zeil moesten minderen
want anders waren we veel te snel op de bestemming en was en nog niet
voldoende water in de geul naar de marina.

Vanaf de ingang van het gebied, ze noemen dit hele gebied Chichester
Harbour tot aan de marina is ongeveer 4 mijl. Er lopen allerhande geulen
naar de diverse jachthavens. het overige gebied is een hele grote
wateroppervlakte die bij laagwater gedeeltelijk droog staat. Op deze
enorme plas waren zeilwedstrijden aan de gang en de baan doorkruiste
ook de geulen. Het was dus oppassen geblazen om deze kleine zeilbootjes
te ontwijken. Later gelezen dat er veel zeilscholen hier gevestigd zijn
en die houden natuurlijk in vakantietijd wedstrijden om ook dit facet
van de zeilsport goed onder de knie te krijgen. Langs deze geulen
liggen ook nog een aantal ligplaatsen op boeien dus je vaart ook nog
eens tussen hele rijen met jachten, al met al een wonderbaarlijk
gezicht.

Bij de laatste en ondiepste geul naar de marina aangekomen, stond er
gelukkig al circa 3,50 meter water, dus we konden direct door het
sluisje de haven in. De periode dat de sluis openstaat noemt men hier de
Free Flow.

Nadat we onze ligplaats ingenomen hadden wilden we nog snel wat
boodschappen gaan doen in de plaats Chichester. Het begon nu wel te
regenen. De regenpakken aan en snel naar de stad.

Langs de grote weg en in de regen is niet direct leuk, maar voor de
terugweg vonden we een paadje langs het Chichester Canal en dit maakte
alles weer goed.

Vandaag, dinsdag was het weer
droog met redelijk wat zon. Er loopt een fietroute van Chichester naar
Easthead: een landtong aan zee, waar de delta begint. Een
prachtige tocht deze Salterns way. De tocht loopt bijna helemaal over
wandelwegen die ook voor fietsers toegankelijk zijn en verder over
kleine wegen door akkers. Op het eindpunt is tevens het grote strand
voor de hele omgeving . Een parkeerplaats direct gelegen achter het
strand waar naar mijn inschatting wel 2- tot 3000 auto’s konden staan.

East Head, het begin van de Chichester
baai,

Bij een strandtent (die op het parkeerterrein staat, ipv zoals
bij ons op het strand, ontmoetten we een Engels echtpaar uit Londen. Ze
zagen mijn vouwfiets en hadden hier een paar vragen over. We kwamen zo
verder in gesprek. Het was een zeer geanimeerd gesprek. Der man wilde
alles over Nederland weten Hij was er in het verre verleden een
paar keer geweest. Nu was hij op het strand waar hij 40 jaar geleden met
zijn kinderen ook geweest was.

Omdat je hier niet verder kunt fietsen zijn we omgedraaid en dezelfde
weg gefietst, maar nu nog verder tot in Chichester.

Een leuke stadje met 4 grote lange straten die uitkomen bij een soort
kiosk of het lijkt wel het bovenste gedeelte van een kerktoren. De 4
straten zijn genoemd naar de 4 windstreken.

Ook wat aan cultuur gedaan en 2 musea bezocht. De dagelijkse
boodschappen gehaald en weer via het fietspad langs het kanaal naar de
haven gegaan.

Dora zag dat het wasserijlokaal vrij was dus werd er snel
een aantal wasjes gedraaid en ik heb de boot eens een flinke wasbeurt
gegeven.

Nu nog even de tocht voor morgen voorbereiden en na het gebruikelijke
spelletje scrabble zit deze vakantie dag er weer op.

Lymington, zondag 9
augustus 2009.

Voor de goede orde onze pos. in de
haven is: 50.45.449 en 001.31.966 Nu weten onze trouwe volgers precies
waar we zijn.

Vandaag zondag hebben we ons getrakteerd op een echt Engels breakfast.
In het stadje zijn talloze zaken die dit aanbieden. We waren om half elf
bij de eerste zaak: Sorry breakfast closed at 10.00. Dus naar de
volgende, deze serveerde nog wel een ontbijt. We kregen: spek gebakken
tomaat, champignons bonen, gebakken ei, een worstje en in boter
geroosterd snee brood. Koffie moest je apart bestellen.

.

Veel winkels waren open dus nog even wat boodschappen gehaald. Dora ging
nog even de winkelstraat doorlopen, ik ging alvast terug naar de boot.
Morgen willen we verder gaan, ik had nu even tijd om de kaart en almanak
te raadplegen en de tocht voor te bereiden.

Dora kwam inmiddels met een kleine aankoop terug en na koffie gedronken
te hebben gingen we per fiets de (vlakke) omgeving verkennen.

We begonnen in de hoofdstraat met bergop te fietsen in de hoop dat
hierna wel een afdaling zou komen richting kust. Helaas kwamen we
op een drukke weg terecht met ook nog een paar heuvels. Hier hadden we
geen zin in temeer omdat deze weg naar een verder gelegen plaats voerde.
Hebben ons maar omgedraaid en bijna aan het begin van de stad een weg
genomen naar de marina’s. We zagen sloegen allerhande paadjes in en
kwamen toen bij een herberg in de middle of nowhere. Hier was het een
gezellige drukte en we maakten van de gelegenheid gebruikom ook maar wat
te gaan drinken

.

Per consumptie, een groot glas frisdrank met ijs en citroenschijfje voor
1,20 pond, voor Engeland heel goedkoop.

Nu weer teruggekronkeld langs de kreken en bossages naar de jachthavens.
Hier was het een drukte van belang met het in- en uithalen van
motorbootjes op deze fraaie zondagmiddag. Nu weer verder naar onze
jachthaven en genoten van de zon, boek en de zondagnamiddagborrel.

Lymington, zaterdag 8 augustus
2009

Vrijdagmorgen op een redelijke
normale tijd opgestaan. d.w.z. voor 8 uur uit bed.

Bij de plaatselijke supermarkt een stokbrood gehaald, bakkers zie je
hier namelijk niet. Dit in tegenstelling tot Frankrijk waar bij wijze
van spreken om de 50 meter een bakker is.

We hadden gepland om vrijdag weer verder te trekken richting het
eiland Wight. Eerst kreeg je een stuk open zee en daarna het water
tussen Wight en het vasteland van Engeland. Dit water heet de
“Solent”. Bij de echte zeilers een zeer bekend en beroemd vaarwater.

We moesten in elk geval omstreeks 13.00 uur op de Solent zijn omdat we
daarna tegenstroom zouden hebben, deze stroom is nogal sterk tussen de 4
en 6 knopen.

De wind was uit de voor ons goede hoek, noord-west 2 to 4, Om 9 uur
vertrokken, eerst de ongeveer 3 mijl de natuurlijke haven uitvaren en
daarna waren we weer op open zee.

Een heel mooie zeiltocht, omdat de wind uit de NW hoek kwam, voeren we
onder de zogenaamde hoge wal en stonden er nauwelijks golven. We haalden
met stroom soms wel meer dan 8 knopen snelheid. We zagen al snel het
eiland Wight liggen en de beroemde rotsenpunten in zee: de “Needles”.
We voeren nu de Solent op en wat zagen we wel honderden zeilboten.
Wat bleek: de Cowes-week was nog bezig.
Dit
is het grootste zeilevenement van Engeland.

Lymington ligt redelijk aan het begin (westkant) van de Solent dus
zonder veel hinder van de overige zeilers konden we deze haven bereiken.
Een zeer nauwe geul leidt naar de jachthavens. In deze geul varen ook
nog ferry’s en het is goed uitkijken waar men vaart. We kozen voor de
tweede jachthaven vanuit zee gezien, omdat deze het dichtst bij het
centrum van de stad ligt. Het is even zoeken en we vinden een plaats. We
melden ons bij de havenmeester en deze wijst ons dan een andere plaats
aan. Dus maar weer verleggen. In deze drukke tijd dient iedereen te
reserveren en men mag blij zijn als je nog een plaats aan een
steiger kunnen krijgen.

We gingen nu eerst Lymington bekijken. Een heel gezellig stadje met een
enorme lange Highstreet met daaraan winkels, pubs, en heel veel
lunchrooms zoals wij ze ook kennen .

Op het einde was een supermarkt van Marks & Spencer, een hele mooie. Het
ietwat vreemde aan deze supermarkt is en dat hadden we ook al op
Guerrnsey ervaren, is dat de kassa’s ergens in het midden staan en
je na het afrekenen nog gewoon door de winkel loopt met al je
spullen. Ook zijn er meerdere in- en uitgangen,. Je kunt dus, als je
kwaad wilt ,zonder te betalen de winkel verlaten. Men heeft schijnbaar
veel vertrouwen in de klanten of ze hebben toch een af ander goed
werkend controle systeem. We hebben dit maar niet getest.

Terug naar het havenkantoor gingen we eens vragen of we overal moesten
reserveren. We wilden namelijk de dag erna (zaterdag) oversteken naar
Wight naar de plaats Yarmouth en daarna naar Cowes.. De havenmeester
raadde dit ons ten zeerste af en zei: Omdat het Cowes week is,liggen
alle havens zo goed als vol. In Yarmouth heb je maar een kleine
gastensteiger die verbinding heeft met de wal, de rest ligt allemaal op
boeien en je kunt alleen van boord met de watertaxi. In Cowes hoef je
helemaal niet te proberen daar ligt alles mudvol en zondag is de start
van de Fasnet Race dus vergeet het maar. Kunnen we dan hier
blijven liggen? Ja dat zou kunnen, maar dan moet je morgen wel
weer naar een andere plek. Meld je morgen maar en dan zien we wel
verder.

Vandaag, zaterdag, mij
gemeld op het havenkantoor. Ja we hebben nog wat: ga maar naar steiger B
nr 6. Nog voor het ontbijt maar weer van plek veranderd en tevens van de
gelegenheid gebruikt gemaakt om nog even diesel te tanken. In Engeland
is deze veel goedkoper. Jawel hoor 058 pence per liter. Op de pomp stond
een brief geplakt dat er 0,46 pence belasting bij kwam. Gevraagd aan de
pompbediende wat dit betekende. Per oktober vorige jaar is de goedkope
dieselprijs voor de pleziervaart afgeschaft en moeten wij deze toeslag
in rekening brengen. Hiermee is Engeland dus in het voetspoor
getreden van de andere EU landen.

Omdat we nu besloten hadden niet naar de havens op Wight te gaan, hebben
we het plan opgevat om de fietsen uit te pakken en met de ferry over te
steken en per fiets van Yarmouth naar Cowes te gaan. Zo gezegd zo
gedaan. Omrijden van de haven naar de ferry , kaartjes kopen (retour
ticket 11 pond per persoon) met nog een heleboel mensen en
circa 60 auto’s naar de overkant. Gelukkig met de fiets en niet
per auto want er bleven nog zeker 100 wachtende auto’s over.

Goed dat men vaart met drie veerboten en het vertrek is elk half uur.

Aan de overkant bij het VVV
kantoor naar een fietsroute gevraagd naar Cowes. Op onze vraag of deze
niet zo heuvelig was, kregen we het antwoord: als je eerst de grote weg
neemt, is deze redelijk vlak , daarna een kleiner weg en deze is
ook redelijk alleen op het laatste stuk zijn wat heuvels.

Het eerste stuk ging prima, maar inderdaad het 2 e stuk waren een
paar behoorlijke klimmen met als voordeel dat er natuurlijk ook mooie
afdalingen zijn. In de buurt van Cowes was zelfs een afdaling van 20%
(Die moeten we op de terugweg uiteraard ook omhoog. Bij Cowes zie je de
Solent weer met daarop ook weer honderden zeilboten. Aan het begin van
de haveningang is de starttoren.

Per klasse (type zeilboot) word gestart met behulp van optische
(vlaggen) signalen en echte kanonschoten.

In Cowes was het een enorme drukte. Langs de hele kade feesttenten met
levende muziek en allerlei stands van met zeilen geassocieerde zaken .
Ook de winkelstraat van ongeveer 1 km lang veel winkels met
watersportartikelen. Cowes is echt het zeilcentrum van Engeland.

Iedereen deed goede zaken, de terrassen waren op dit uur van de dag, 3
uur, al goed bezet en iedereen zat aan het bier, maar ook waren er veel
kraampjes met etenswaren. Een heel gezellige boel. De jachthavens lagen,
ondanks dat er nog veel schepen op het water waren, al propvol.

Ondertussen was het 16.30 uur geworden dus begonnen we weer aan de 22 km
terugtocht.

De steile heuvel van 20% kon ik
net hebben, Dora heeft deze maar gelopen. Onderweg nog een paar cols
maar we hebben binnen de tijd Yarmouth gehaald (Zo heet dat toch in
wielertermen?)

Nog even Yarmouth verkend en naar de jachthaven gekeken. De jachthaven
lag ook helemaal vol, zelfs buiten op de Solent lagen veel boten op
boeien. De watertaxi deed in elk geval zeer goede zaken.

De ferry was ondertussen ook al weer afgemeerd en na wat wachten konden
we aan boord.

Moe maar voldaan waren we om 20.30 weer terug aan boord..

Dora maakte nog snel een voortreffelijke maaltijd klaar, mede
dankzij het verse gas. Waarom gaat toch altijd de gasfles tijdens het
koken leeg? . Zelfs tijdens het afwassen ging ook het water op. Alles
kwam goed en nog tijd over om te schrijven. De foto’s voeg ik een andere
keer wel bij.

Poole, donderdag 6 augustus 2009

We hebben uitstekend geslapen na de lange dag die
we gisteren hadden.

Vanochtend eerst een internetverbinding gemaakt met de provider
Oceanwave. Voor 5 pond kun je de hele dag internetten. Nu snel de
website uploaden zodat onze lezers weer op de hoogte zijn.

Even nog een toelichting op de overtocht van gisteren.

Tegenwoordig heb je elektronische zeekaarten, zeg maar een TomTom
op je schip. Hier kun je van te voren je route maken en tijdens het
varen deze precies volgen. Maar wat als de elketronica uitvalt ? Het is
verplicht om altijd zeekaarten aan boord te hebben. Hierop dient men dan
aan hand van de snelheid, drift, en koers bij te houden waar je bent op
een bepaald moment. Met passer en koersliniaal wordt dan op de kaart de
juiste plaats ingetekend. In de praktijk gebeurt dit bij het varen langs
de kust niet of nauwelijks, bij grote oversteken uiteraard wel. Hoewel
er nog voldoende schippers zijn die volledig vertrouwen op de
elektronica en dit achterwege laten. De meesten nemen de positie over
van de elektronische kaart en tekenen deze in op de papieren kaart. Dit
heb ik gisteren dus ook om het uur gedaan. Je noteert de lengte- en
breedtegraden, met de liniaal en passer zet je deze in de kaart,
schrijft de tijd en afstand erbij. Al deze punten verbind je met een
potloodstreep met elkaar en je ziet precies de weg die de boot over de
kaart heeft afgelegd.

Zo nu vandaag.

De fietsen worden uit de achtercabine gehaald, uitgevouwen en op de
steiger geplaatst. De verkenningstocht door Poole en omgeving kan
beginnen. Eerst ging het richting de brug, hier is het heel druk met
autoverkeer, waarschijnlijk omdat over de brug het eiland is waar
de ferry’s afmeren. Dan maar rechtsaf richting station en winkelcentrum.
Je moet goed opletten dat je links blijft fietsen, anders word je zo
omvergereden. Rotonde links nemen is ook een kunst apart. We kwamen toch
goed uit bij het winkelcentrum. Met een rondtrekkende beweging
(je mag niet met de fiets door dit centrum) kwamen we uit in het
stadscentrum. Hier was het een drukte van belang. Er was markt, een
aantal kramen met Italiaanse thema’s. We lazen ergens dat het een paar
dagen Italiaanse markt was, dus Italiaanse vlaggetjes maakten al veel
goed. Dwars door de High Street liep een spoorlijn, gewoon de slagbomen
dicht en de trein kon passeren, haastige mensen konden via een
voetgangersbrug de spoorlijn oversteken. Zal wel typical Engels zijn.

Snel maar weer het stadscentrum vaarwel gezegd en via een fietspad langs
een van de vele baaien richting Upton Country Park gegaan. Een heel mooi
fietspad, weliswaar vlakbij een snelweg maar al gauw ging het door
bossen en veengebieden naar een natuurpark. Daarna met een rondtrekkende
richting Hamworthy. Heel mooi fietsen over bospaadjes met af en toe
zicht op het water van deze enorme natuurlijke binnenbaaien rond Poole.
Weer terug in Poole bezochten we het kunsthistorisch museum en een
middeleeuws herenhuis, Er was zelfs een klaslokaal in dit huis.

Dora voelde zich er meteen thuis.

De dag was al wat grijs maar nu werd het steeds donkerder dus vlug naar
de boot. Fietsen afgespoeld van de modder (van de bospaadjes) en snel
naar binnen. Goed en wel binnen begon het stevig te regenen dus tijd om
dit verslag te gaan schrijven onder genot van een drankje. Nu nog even
de foto’s toevoegen en de zaak kan weer worden gepubliceerd.

Tot de volgende keer.

 

Poole, Engeland 5 augustus 2009

We zijn vanmiddag aangekomen in Poole, in Engeland

Onze ligplaats in de Poole Quay Boat Haven ligt op 50.42.670
Noorderbreedte en 001.58.986 Westerlengte, dit voor de kenners om
precies te bepalen waar we zijn, We hebben vandaag ook elk uur in de
zeekaart precies opgetekend waar we ons op dat moment bevonden. Maar
daarover later meer. Eerst het verslag van de laatste paar dagen.

Even terug naar Guernsey:

Zaterdag 1 augustus hebben we gebruikt om het eiland te verkennen. We
hadden al gezien dat dit per fiets onbegonnen werk is. Er zijn bijna
geen vlakke wegen. Een alternatief ligt hier op Guernsey voor het
oprapen, namelijk het eiland bezichtigen per bus. Over het eiland lopen
7 buslijnen. begin en eindpunt is steeds St. Peter Port. Prijs per
persoon per lijn is 60 pence ongeveer 70 eurocent. Voor deze prijs
kun je de hele buslijn blijven zitten. Zodra je uitstapt moet je weer
opnieuw 60 pence betalen.

Eerst hebben we een busdienst genomen naar St. Martin. Duur ongeveer 45
minuten. Het hele eiland heeft redelijk nauwe straten en wegen. Vaak is
het passeren van tegemoetkomend verkeer niet mogelijk ; er wordt
veelvuldig overeen het trottoir of zijkant van de weg gereden, ook vlak
langs muren en hagen; soms zit er maar een paar centimeter tussen. In de
bussen zit een mix van toeristen en eigen bewoners. De hotels liggen
over het hele eiland verspreid en de gasten hebben soms een eigen auto
bij zich maar geven de voorkeur eraan per bus te reizen, vanwege de
nauwe straten; maar ook het links rijden vindt niet iedereen prettig.

Zo zien de stranden eruit bij laag water, overal rotsen

Na terugkomst de dagelijkse boodschappen gehaald en nog een gewandeld
door het centrum en nabije omgeving. ’s Avonds zijn we uitgaan eten in
een restaurantje met uitzicht op de haven.

De volgende dag, zondag genoten we aan boord van ons gebruikelijk
zondags ontbijt maar nu met spek erbij, we moeten ons toch een beetje
aanpassen aan de Engelse cultuur ?

‘s-Middags hebben we lijn 7 genomen. deze lijn rijdt bijna overal langs
de kust het hele eiland rond. Duur ca 1,5 uur en dat voor
0,60 pence !! Een prachtige tocht. Mooie wegen met veel groen maar
ook zie je de mooie baaien, stranden, en rotsen die voor de kust liggen.
Je krijgt een goede indruk van dit prachtige eiland.

De bus moest wel een beetje omrijden: de kade is op zondag afgesloten
voor al het verkeer en is dan een echte wandelpromenade.

We bezochten vandaag ook het Castle Cornet. Dit kasteel is gelegen op
een voormalig eiland net voor St. Peter Port en werd later door een
dijk/brug verbonden met Guernsey. Dit kasteel is meer dan 800 jaar oud.
Tevens zijn hier een aantal ruimtes ingericht als museum o.a. een
scheepvaart museum en het Airborne museum. Vandaag waren er een aantal
activiteiten gepland en al het personeel was in middeleeuwse
kledij, tevens waren er demonstraties van middeleeuwse
gevechtsattributen en meer van dit soort zaken. Een gezellige maar ook
interessante boel.

Blik vanuit het kasteel op de haven van St. Peter Port

Na het bezoek aan het kasteel een terrasje gepikt op de nog steeds
autovrije en goed bevolkte kade.

We hadden ondertussen de weerberichten bekeken en bepaald dat we op
maandag zouden gaan varen. We moesten dan wel ’s morgens om half zeven
het havenbassin uit en buiten gaan liggen om dan in de middag om 14.30
uur te vertrekken.

We lagen namelijk in een bassin met, bij de ingang, een drempel.
Deze drempel zorgt ervoor dat bij laag water niet het bassin
leegstroomt, maar wil wel zeggen dat je alleen bij hoogwater min 2 uur
en + 2 uur kunt binnenvaren. Wij met onze diepgang van 2 meter kunnen
dit alleen maar 1 uur voor en na hoogwater.

Toen er weer genoeg water boven de drempel stond , kwamen er veel boten
het dok binnen, zoveel zelfs dat naast ons 2 Franse jachten kwamen
te liggen. Wij waarschuwden ze dat we om half zeven het bassin uit
moesten, dit was voor hen geen probleem.

En inderdaad, maandagmorgen waren zij nog eerder buiten dan ik. We
konden snel en ongehinderd het bassin verlaten. We gingen nu buiten aan
een ponton liggen. Buiten liggen een 5 tal steigers die geen verbinding
met de wal hebben. Deze steigers zijn speciaal bedoeld om niet
afhankelijk te zijn van de opening van het bassin, men kan hier op elke
gewenst tijdstip weg varen. Verder zijn daar de afmeerkosten veel lager
dan in de bassinhaven. Het ligt er dan ook goed vol. We vinden een
plaatsje aan ponton 5 naast een andere Nederlander, die wel even
zijn bed uit kwam, om te kijken of ons afmeren allemaal naar wens
verliep.

We zijn niet meer naar bed gegaan maar genoten op het achterdek van een
vroeg ontbijt in de ochtendzon.

De buurman zou om 11.00 uur vertrekken richting Jersey, wij hadden
ons vertrek gepland om 14.30 uur plaatselijke tijd.

Om 11 uur ging de buurman inderdaad weg.

Omdat je hier geen vaste verbinding met de wal hebt moet je of gebruik
maken van een bijbootje of een watertaxi bestellen. Dit laatste hebben
we dan gedaan. Snel naar het busstation en nog een kleine bustocht
gemaakt naar nu het binnenste gedeelte van het eiland. Het lijkt wel of
er alleen maar huizen op het eiland staan, je ziet nauwelijks
akkerland of open vlaktes. Dat je niets ziet komt vooral, doordat
overal, waar geen huizen staan, de wegen omzoomd zijn door hagen en
muren. Als je goed kijkt ziet je dan dat achter de huizen de open
ruimtes zijn met tuinbouwgronden maar geen weilanden met koeien.

Na 50 minuten weer terug. Nog snel naar de weerberichten kijken, wat
afbakbrood kopen en terug met de watertaxi (een rubber open bootje) naar
onze boot.

Om half drie weggevaren richting Cherbourg. Een mooi windje van
opzij en daarbij een zonnetje. In de de buurt van het eiland Alderney
verdween de zon en de wind nam toe.

Bij de cap de la Hague ging het steeds harder waaien en daarbij ook nog
wat regen. We gingen in combinatie met wind en stroming soms harder dan
12 knopen per uur. Na het ronden van de kaap werd het weer nog wat
slechter, snel 1 rif in het zeil en de fok wat inrollen. Nu lag de boot
iets rustiger. We konden nu precies aan de wind in de richting van
Cherbourg varen. Daar kwamen we omstreeks 9 uur Engelse tijd aan; dit is
dus 10.00 uur Europese tijd. We waren moe, vanwege de lange dag;
dus snel wat eten en toen naar bed en de volgende dag maar bestemd als
rustdag.

Dinsdag was een echte rustdag. Dora bleef lang in bed liggen en bij het
wakker worden was er reeds vers brood gehaald en zelfs een krantje.. Het
weer was niet al te best, veel wind en af en toe een bui. Het kwam dus
goed uit dat we een rustdag hadden. In de middag klaarde het flink op de
wind bleef echter goed doorstaan.

Op de laptop even alle weerberichten bekeken voor woensdag. We
wilden namelijk oversteken naar Engeland: een tocht van 70 mijl. Alle
berichten waren prima : windkracht 2 tot 3 uit het zuiden en pas in de
avond draaien naar het noordwesten. Alle voorbereidingen getroffen, zeil
en veiligheidsspullen alvast klaargelegd, route aangemaakt in de
boordcomputer Brandstof hoeveelheid gecheckt en tenslotte de lege
reserve gasfles voor een gevulde geruild. De planning was om 06.00 uur
te vertrekken.

Woensdag 5 Augustus. Wekker loopt af en direct uit bed. Om 6.15 uur
waren we aan het varen.
Het
was nog donker maar het zou weldra licht worden. Grootzeil gehesen en nu
ging het richting Poole. De wind was 1 knoop uit het zuiden. Komt wel
goed dachten we. Helaas de wind is 60 mijl niet boven de 2 knopen
gekomen dus de hele weg de motor aan over een bijna vlakke zee. De hele
tocht motoren is toch wel saai er was nauwelijks zon en af en toe zelfs
behoorlijk grijs. Allen in de grote vaargeul zie je af en toe een
zeeschip je weg kruisen. Een cd-tje opzetten brengt dan toch nog wat
afwisseling.

De krijtrotsen vlakbij de haveningang naar Poole

Bij het verslag van morgen zal ik dan verder
schrijven over de aankomst vandaag. Op dit moment heb ik slaap en ga
maar eens de “kooi”opzoeken.


St. Peter Port, Guernsey 31 juli 2009

Vanmorgen om 6.30 uur liep de wekker af. We (Of
beter gezegd Dora) had uitgerekend dat we het beste om 07.00 uur konden
vertrekken richting het Kanaaleiland Guernsey.

Tussen het uiterste puntje van Normandiȅ en het eiland Alderney
staat een zeer sterke stroom, bij springtij kan dit zelfs oplopen tot
6,5 knoop = 12 km per uur. Vandaag zou er ongeveer 5 knopen stroming
zijn, dus je moet deze beslist mee hebben anders blijf je gewoon ter
plaatse liggen of word je zelfs achteruit gezet.

Om 7.00 uur uitgevaren en met ons ( of al eerder) nog een aantal
schepen. Bij vertrek was er nauwelijks wind, dus iedereen op de motor
varen met de zeilen alvast onhoog om in elk geval iets van de wind te
kunnen profiteren. Richting Cap de La Hague kwam er wat meer wind,

Cap de la Hague met vuurtoren

Hier begon het al harder te stromen. Ondanks dat we ver van de Cap
wegbleven, in het diepere water voeren, waren er toch redelijk veel door
elkaar lopende golven , veroorzaakt door de stroming, wind en de
gebruikelijke ongemakken bij het ronden van kapen. Na een tijdje
ben je er doorheen en is alles weer normaal, blijft alleen de
stroming over.

Opeens ging de gsm telefoon, Wie belt er nu ’s morgens om 9.00 uur? Je
gelooft het niet: Het waren Pieter en Maria aan boord van de Mama-Cocha.
Ze bevinden zich momenteel aan de andere kant van de wereld op de Fiji
Eilanden. Even bijpraten en nog wat informatie uitwisselen over de
aanloop naar Guernsey, dat zij in het verleden al vaker bezochten. We
vertelden dat we nog wat wind konden gebruiken en jawel hoor, na het
beȅindigen van het gesprek trok de wind plots aan en ook nog eens uit de
de goede richting. Motor uit en volop zeilen. Pieter en Maria mogen
vaker bellen. Zelfs de zon kwam goed door. De laatste 24 mijl verliepen
dan ook uitstekend.

Op het laatst werd de wind wat minder, maar dit kwam ook al weer
goed uit. De haven van St.Peter Port kun je alleen maar binnen vanaf 1
uur voor hoog water tot 1 uur na hoog water.

Bij aankomst in de voorhaven word je opgevangen door havenpersoneel,
rondvarend in kleine motorbootjes. Zij vragen of je buiten de haven wilt
liggen, aan een aantal drijvende steigers die geen verbinding met
de wal hebben, of dat je de haven in wilt. Wij wilde dit laatste.
Wij moesten dan wel aanleggen aan de wachtsteiger, omdat we nog niet
naar binnen konden. Voor de haveningang ligt een drempel en om over deze
drempel te varen moet je wachten totdat het water (vloed) hoog genoeg
is, in ons geval meer dan 2 meter . Na 40 minuten kwam de
havenmeester weer langs varen met de mededeling we konden binnenvaren.
Binnen in de haven word je dan weer opgewacht door een ander bootje en
deze brengt je dan naar je ligplaats.Wat een service

.

Foto vanuit onze ligplaats in de Victoria Marina in de richting van
de Quay

Nadat alles weer geregeld was: de boot goed vast gelegd,
zeilen opgeruimd, elektriciteit aangesloten, zout van de boot met
water afgespoeld, zijn we even St. Peter Port gaan verkennen. Wat ponden
pinnen, koffie gedronken met erbij heerlijke apple pie. Wat
boodschappen gehaald voor het avondeten en weer terug aan boord.
Dora ging later nog even terug om op haar gemak wat winkeltjes te
bekijken. Na een uurtje kwam ze alleen met een goede indruk van
het winkelbestand terug.

De stad ziet er heel fris en goed verzorgd uit en maakt een heel
prettige indruk.

Morgen gaan we het eiland uitvoeriger bekijken.

Cherbourg 30 juli 2009

Redelijk op tijd opgestaan, om 9 uur kon ik de
huurauto afhalen. Op de weg naar het verhuurkantoor een stokbrood
gehaald en het 1 dag oud, dagverse krantje.

Precies om 9.00 uur de auto afgehaald, een Fiat Punto met slechts 7400
km op de teller.

Terug naar de boot en eerst rustig ontbeten en het krantje lezen.
Omstreeks 10.30 waren we onderweg naar het havenkantoor om 1 dag bij te
boeken. De prijzen voor het liggen in een jachthaven lopen in Frankrijk
niet zover uiteen. Het varieert tussen de
Ä

2,20 per meter tot de duurste
Ä
3,10 per meter lengte van de boot. Wat dat betreft is het in Nederland
en BelgiÎ een stuk goedkoper. Ik heb van een van onze vaste lezers
begrepen dat, hoe verder je naar het zuiden gaat, en met name in de
Middellandse zee, de prijzen kunnen oplopen tot boven de

Ä 100,00
per nacht.

De autotocht kon beginnen. Via binnenwegen een aantal dorpen en kleine
stadjes bezocht o.a.Bricquebec.

Wat ons opvalt in dit deel van NormandiÎ is dat het er zo mooi groen is
en dat bijna alle binnenwegen aan beide kanten omzoomd worden door
groene hagen. Ik denk dat het in vroegere tijden bedoeld was om de wind
enigszins weg te houden. Het ziet er in elk geval mooi uit; alleen wat
minder overzichtelijk in de bochten. Via slingerwegen berg op berg
af richting Ste-Mere Eglise gereden.
Dit is een van de bekendste dorpjes uit de tijd van de invasie. In de
film de langste dag wordt hierin veel aandacht besteed..

Uiteraard een foto gemaakt van de beroemdste soldaat.

Hier koffie gedronken in een typisch Franse cafÈ. De dorpsbewoners zaten
al aan de wijn of pastis, de toeristen dronken koffie en fris en ook was
het toegestaan de meegebrachte etenswaren ter plaatse te nuttigen.
Hierna een wandeling langs de diverse souvenirzaken en aansluitend naar
het oorlogsmuseum.

Hierna weer binnendoor naar Valognes, uiteraard weer koffie gedronken
maar nu ook met een broodje (sandwich) een half stokbrood met
rijkelijk beleg. Voor mij was het veel te groot dus een gedeelte maar
meegnomen voor later.

Nu weer richting Cherbourg gereden via een hunebed

en een klein dorpje aan zee genaamd Bretteville-en-Saire.

Omstreeks 17.15 uur weer terug bij het verhuurkantoor, auto ingeleverd
en terug naar de boot gewandeld.

Direct begonnen met schrijven en het resultaat ge-uploaded.

 

Cherbourg 29 juli 2009

De planning was om zondagavond vroeg naar bed te
gaan en maandagmorgen voor 05.15 de haven uit richting Cherbourg.

Zoals dat gaat in havens wordt er altijd met medezeilers over het weer
gepraat. In de loop van de dag heb ik contact gehad met een zeiler uit
St. Annaland. Hij liet mij bij hem aan boord zien welke weersites hij
allemaal bezocht o.a. excite.nl . Onder het tabblad weer kun je
dan een plaats ingeven en dan krijg je per dag, per drie uur de
informaties over wind, zon, regen , bewolking enz. Het weer voor maandag
was nogal regenachtig en redelijk veel wind. Hij en een aantal andere
zeilers bleven nog een dag. De combinatie vroeg op en weer deed ons snel
besluiten ook een dag langer te blijven.

Maandag werd dus een echte rustdag, toeristje spelen o.a
boodschappen gedaan bij de meest mooie, ouderwetse, maar geweldig
verzorgde comestibleswinkel: Maison Gosselin in St Vaast. Hier zie je de
meest lekkere dingen en een prachtige wijnafdeling. Beter
gezegd : enkele wijnkamers; de dure wijnen zelfs in een soort kelder
achter een ijzer hekwerk, een kaasafdeling met wel 100 soorten kaas en
ontzettend veel onder eigen etiket verpakte soepen, patÈs en noem
maar op. Wij kochten een pot huisgemaakte vissoep. Deze aan boord
gegeten met brood, heerlijk.

Voor dinsdag zag alles er beter uit, geen
regen en ’s morgens in elk geval goede wind. De deuren van het dok ging
ook 3/4 uur later dicht dan de dag ervoor, dus we konden
iets later (5.15 uur) opstaan. Om 5.30 uur in het donker vertrokken.
Dora aan het roer de baai uit. Goed letten op de verlichte boeien, de
dieptemeter in de gaten houden en rustig varen. Je kunt beter in het
donker een haven uitvaren dan ’s nachts een haven binnenlopen. Uitvarend
zie je de juiste lichten, bij het binnenvaren zie je zoveel lichten op
de wal dat je je veel moeilijker kunt oriÎnteren.

Na ca 1 mijl ben je weer op dieper water en heb je tijd om de zeilen te
hijsen en je koers te verleggen naar het punt waar je naar toe wilt. Na
een half uur begon het al licht te worden en dan zie je tenminste weer
waar je ongeveer bent. De vuurtoren van Barfleur was nog verlicht. We
konden aan hand van het lichtsignaal en de almanak dan ook bepalen dat
het inderdaad die van Barfleur moest zijn. De wind was 4 beaufort met
soms een uitschieter naar 5. Zeker bij de kaap van Barfleur waaide het
stevig. De stroming is hier ook enorm op een gegeven moment zelfs 5
knopen, gelukkig met ons mee zodat we meer dan 11 knopen per uur gingen.

Na het ronden van de kaap kwam Cherbourg al in zicht. Een lange slag in
zee gemaakt en toen overstag en richting haven Cherbourg. We
werden weggezet door de stroming maar precies zo dat we exact in het
midden van de haveningang uitkwamen.

Haveningang is misschien niet het juiste woord : het is de oostingang
van de Grande Rade een door mensenhand gemaakt binnenmeer.

In de 2e wereldoorlog hebben ze een dijk in zee gebouwd met een aantal
bunkers en vestigingswerken. Via een west- en oostingang kun
je dan deze Grande Rade bereiken Cherbourg is nog steeds een
Marinehaven. Na de grande Rade krijg je weer een binnenmeer de
zogenaamde petite Rade, deze geeft dan toegang tot de jachthavens en een
aantal binnenhavens in Cherbourg.

We waren al, mede door de sterke stroming en wind, om 9.30 uur in
Cherbourg. Dus al op de plaats van bestemming en nog een hele dag voor
ons. De fietsen uitgeklapt en Cherbourg een beetje verkend. Fietsen heb
je wel nodig. Het havenkantoor is al een heel eind lopen,, het
stadscentrum lig ook op 1 km en de grote supermarkt Carrefour ligt
ook een heel eind weg. Hier hebben we trouwens een nieuw fototoestel
gekocht. De resultaten komen eraan.

Eerste foto nieuw toestel, jachthaven Cherbourg.

 

Vandaag woensdag was een bootpoets- en wasdag. Alles is weer
kraakhelder en schoon en we hadden nog tijd over om een eind te fietsen.
Buiten het centrum en de havens gaat alles steil omhoog, dus maar een
vallei ingegaan. Maar ook hier ging het langzaam omhoog, dus na
een paar kilometer maar weer omgedraaid en via de Carrefour terug naar
de boot. De 5 was inmiddels in de klok, dus tijd voor de
verfrissingen.

O ja ondertussen nog voor morgen een auto gereserveerd. Morgen gaan we
dit stukje NormandiÎ, de Contentin verkennen. Vrijdag dan zoals het er
nu uitziet weer verder.

Op dit moment regent het hevig en flinke windstoten, dus heb ik de tijd
genomen om weer wat te schrijven.

 

Sint-Vaast-la-Hougue 26 juli 2009

Het is zondag 26 juli 20.00 uur. Dora heeft
weer voor een voortreffelijke boordmaaltijd gezorgd en nu na het eten
neem ik weer even tijd om jullie over de afgelopen dagen te informeren.
Weliswaar zo dadelijk een kleine schrijfonderbreking in verband met de
assistentie bij het afwassen en opruimen van de eet activiteiten.

Afgelopen vrijdag zijn we in Ouistreham gebleven. De weersvoorspellingen
waren weer niet optimaal: veel wind uit het westen / zuidwesten, vlagen
maar ook flinke buien. Helaas klopte het allemaal. We hebben de kuiptent
opgebouwd om beschut te zitten tegen deze ongemakken. De hele dag wat
geluierd. Wel tussendoor brood en het krantje gehaald en tegen het
eind van de middag was er een langer durende opklaring,
boodschappen gedaan bij de Carrefour. In Frankrijk ziet men vaker deze
grotere supermarkten en andere winkels buiten de stad. Deze dag vliegt
op zo’n manier ook snel voorbij. Voor je er erg in hebt is het al weer
avond en begeven we ons aan een spelletje scrabble.

Zaterdag was een fraaie dag, we hadden best verder
kunnen varen maar moesten dan zeer vroeg vertrekken (om 04.30 uur ) of
laat in de middag. We hadden vrijdag al het plan gemaakt om een
fietstocht te maken naar Dives sur Mer.

Om 11.00 uur vertrokken. Eerst 5 km richting Caen, deze weg loopt tussen
het kanaal naar Caen en de rivier de Orne. Ter hoogte van de Pegasusbrug
ligt er ook een brug over de Orne. Daarna een mooi fietspad langs de
Orne richting kust. Je fietst dan in een heel groot natuurgebied
het Orne estuarium . Zodra je dit voorbij bent, kom je door een aantal
kleine franse badplaatsen. Vanwege het mooie en droge weer met volop
zonneschijn en het weekend was er behoorlijk wat te doen op de diverse
plaatsen.

Voor Dives sur mer ligt de redelijk grote badplaats Cabourg.
Nu nog even een brug vinden die over de Dives gaat. Deze brug ligt ca 2
km landinwaarts (ps we moeten alle plaatsen en rivieren goed noemen want
we hebben lezers van ons site erbij die dit alles per Google Earth
volgen). Van hieraf is het dan ook nog 2 km tot het centrum van Dives
sur Mer.

We kwamen net bij het scheiden van de markt in het centrum aan.
Onder het genot van een cafe a longe konden we vanaf een terrasje het
afbreken van de kramen volgen. Nog snel een foto gemaakt van een zeer
oude grote schuur die aan het marktplein stond en die dienst deed als
kaashal. Helaas de foto’s krijgt u niet te zien, maar daarover later
meer.

Dives sur mer beschikt ook over een jachthaven, dus die moeten we even
opzoeken.

Eerst zie de rivier met daarop 2 rijen vissersbootjes die op
boeien lagen. Een watertaxi brengt de eigenaren van en naar deze
bootjes. Dan een zijtak met een heel grote jachthaven. Met een deur
wordt de jachthaven afgesloten zodat bij eb toch nog voldoende water in
de haven staat. Het is een uiterst moderne en nieuw aangelegde
jachthaven. Omringd door mooie appartementsgebouwen en winkels en
eetgelegenheden, het lijkt wel of je in het Middellandse Zeegebied
vertoeft.

Nu weer terug. Wat blijkt n: achter de jachthaven is een voetgangersbrug
naar Cabourg. Scheelt weer een paar km fietsen. De terugweg verliep
prima en via de al bekende supermarkt terug naar de boot. Totaal 55 km
gefietst. !

Morgen,zondag plannen we om of naar Cherbourg te varen of naar St.
Vaast.

De laatste schutting is gelukkig 1 uur later d.w.z. om 05.30 uur.
Dus op tijd naar bed en om 05.00 uur de wekker gezet. Dat is vroeg maar
alles op tijd gehaald en om 06.00 uur waren we onder weg naar het
westen. Er stond al wat wind dus zeilen gehesen en varen. Ondertussen
werd het langzaam licht. Dora maakte een aantal foto’s om de opkomende
zon in stappen op beeld vast te leggen. Omdat het voldoende licht
was kon de naviatieverlichting wel uit. Ik naar binnen en de lichten
uitgezet maar ook de schakelaar navigation. Opeens van buiten een kreet.
Het schip gaat rondjes draaien en van schrik is het fototoestel in het
water gevallen. Wat bleek nu: De stuurautomaat stond aan en door het
uitzetten van de knop navigation gaan alle instrumenten uit en gaat
automatisch de stuurautomaat op rondjes draaien over. Dus mijn fout maar
ook een beetje van Dora want ze moet niet dan het toestel uit haar
handen laten glippen. We zullen dit voorval na terugkomst aan onze
reisverzekering melden en wellicht komt het dan toch nog goed.

De tocht verliep verder uitstekend: een halve wind tot aan de windse
koers windkracht 3 -4 en stroming mee geeft soms bijna 9 knopen
snelheid.

Onderweg besloten we om naar St Vaast te varen en niet naar Cherbourg.
De stroom zou gaan draaien en de laatste 25 mijl zouden we pal tegen de
wind en tegen de stroom in moeten.

Omstreeks 12 uur waren we in St. Vaast, mooi op tijd om binnen te varen.
Hier is ook weer een dok dat ca 3 uur voor en na hoogwater open is.

Het is zondagmiddag en St. Vaast is een toeristenstadje dus volk
genoeg. Wij ook toerist spelen en het stadje bekeken met zijn oude
huisjes en winkeltjes en de baaien en eilanden die hier rond op liggen.
Nog even tussen dit schrijven door een korte wandeling gemaakt om te
kijken hoe bij laagwater er alles bij ligt. Je ziet achter de dokdeuren
alleen nog maar een stroompje lek water de rest is alles modder.
De baaien zijn totaal verdwenen en je ziet nu grote modderplaten maar
ook een heel groene vlakte. Op deze vlakte bevinden zich de
oesterbanken. St Vaast staat bekend om zijn oesters.

Helaas geen foto’s om dit aan jullie te laten zien.

Zo nu even alles op de site zetten en dan weer vroeg naar bed.
Morgenvroeg gaat om 5.27 uur het dok weer dicht, dus voor die tijd
moeten we er uit zijn.

Heb maar een foto van een folder gemaakt om toch nog iets te laten
zien

Ouistreham 23
juli 2009

De vooruitzichten voor dinsdag 19 juli waren
gunstig om vanuit Fecamp naar Cherbourg te vetrekken. Een toch van
ongeveer 80 mijlen. De windvoorspelling was gunstig: een naar het Oosten
draaiende wind en later op de dag vanuit het zuiden. Als we ’s morgens
omstreeks 06.00 uur zouden vertrekken zouden we na 12 uur varen in
Cherbourg aankomen en hadden dan tevens het tij het meest gunstig mee.
Met geringe stroom tegen vertrekken en met sterke stroom mee op het
tweede gedeelte van de tocht.

‘S middags na het uploaden van de site merkten we al dat de wind
gedraaid was en uit het oosten kwam. Dit was eerder dan voorspeld. In de
loop van de middag draaide de wind door naar het zuiden. De actuele
weersvoorspelling eens gaan bekijken en helaas, de wind zou naar het
zuiden / westen doordraaien. Cherbourg konden we wel vergeten. De
planning werd omgegooid en besloten werd dat we de volgende dag om ca.
12.00 uur zouden vertrekken naar Ouistreham. Deze plaats ligt
zuid-zuid-west van Fecamp in Normandie. Vanaf deze plaats en dan
verder naar het westen heeft op 6 juni 1944 de invasie
plaatsgevonden

Dinsdag 12.00 uur zijn we dan uit Fecamp vertrokken. Het was die dag
sowieso een grote volksverhuizing . Vroegochtend vertrokken de zeilers
richting het noorden en met ons de meute naar vooral Le Havre en
Honfleur.

De wind was in het begin prima mooi uit het westen. we konden zo mooi
halve wind/tot aan de wind richting Ouistreham zeilen. Na een uurtje
ging de wind echter steeds meer uit het zuidwesten waaien. Nu dus hoog
aan de wind varend schoten we geen meter op naar ons doel.
Overstag dan maar en de motor bijgezet. De wind werd al snel minder dus
de zeilen eraf en op de motor door.

We hadden nu tijd genoeg om met onze elektronische apparaten
te gaan oefenen. De radar werd aangezet en eens kijken hoe alles werkt.
Boekje erbij en de zeeschepen die vanuit Le Havre kwamen aanvaren
eens peilen. Na wat leeswerk en oefening konden we deze schepen goed
volgen. Middels het Marpa systeem kun je een target aanklikken en
volgen. Op het scherm zie je dan de richting en snelheid waarmee het
object (schip) zich verplaatst. Dit werkt goed. Je ziet precies of
het schip voorlangsgaat of dat je moet bijsturen om achter het schip
langs te varen.

In elk geval konden we het rustig aan doen omdat we toch nog moesten
wachten om door de sluis bij Ouistreham te kunnen. Deze wordt
bediend hoogwater +2,5 uur en -3 uur. We moesten dus bij aankomst
nog ongeveer 2 uur wachten. Ondertussen werd het eten klaargemaakt en de
boel daarna aan kant gemaakt. precies op tijd om te gaan schutten.

Direct na de sluis ligt de zeer beschutte jachthaven. Het
hoofdvaarwater is het kanaal naar Caen. Dit kanaal is zo wat
200 jaar geleden gegraven om Caen te verbinden met de zee. De rivier de
Orne is een getijderivier en bij laagwater is het niet meer dan een
beekje en dus onbevaarbaar voor boten.

De wind zou de komende dagen uit het zuidwesten/westen blijven waaien
dus maar voor 3 dagen de ligplaats betaald.

Woensdag de fietsen uitgepakt en langs het kanaal naar Caen
gefietst. Veel tegenwind maar droog. In Caen gewinkeld en uitgekeken
naar een peterseliemolen. (Benodigd om het meer dan 80 jaar oude
familiegerecht te bereiden). In een winkel was het artikel helaas
uitverkocht en in een andere winkel zagen we er eentje. Het merk
genoteerd en nu kunnen we het tenminste in Nederland bestellen.

Caen is een oude stad met een enorm groot centrum . Ook is hier
het Memorial museum gevestigd, een museum dat ons niet alleen herinnert
aan de invasie in 1944 maar de oorlog- geschiedenis weergeeft vanaf 1900
tot heden. Men kan precies volgen hoe alle oorlogen in elkaar grijpen.

Het werd weer tijd om terug te fietsen. Het begon stevig te regenen en
de hele weg 15 km flink regen gehad, met als enige geluk dat de wind nu
van achteren kwam en het fietsen wat makkelijker ging.

Vandaag, donderdag was een primadag. bewolkt en slechts af en toe een
buitje dus eigenlijk prima fietsweer. Er loopt ca 10 km langs het strand
een fietspad. Dit pad tot het einde afgefietst en daarna nog een
paar plaatsen aan de kust bezocht. Na 20 km rechtsomkeer gemaakt en via
de binnenlanden naar Benouville gegaan. Hier ligt nl de beroemde
Pegasus bridge.

Dit was de eerste brug die werd veroverd na de invasie.. Gisteren kwamen
we er ook langs maar we waren vergeten foto ’s te maken, dus nu maar
even ingehaald.

Na de fotosessie terug naar de boot en na de
verdiende borrel aan boord hebben we ons maar getrakteerd op buiten de
(kajuit) deur te gaan eten.

Zo nog even dit verhaal afschrijven en uploaden (we hebben hier,
betaalde, internet verbinding. De foto ’s invoegen doe ik de volgende
keer wel.

,

Fecamp 18 juli 2009

We liggen zoals verwacht nog steeds in Fecamp.
Helaas hebben we in het dok geen WiFi verbinding. Momenteel zit ik
voor het havenkantoor en van hieruit zou het wel kunnen lukken de site
tte uploaden.

Dus we gaan het nu proberen.

 

Fecamp 17 juli 2009

Na een verblijf van 2 dagen in Dieppe zijn we op
donderdag 16 juli vertrokken richting Fecamp.

Volgens de stromingsoverzichten was de beste vertrektijd ’s morgens om
7.00 uur, de stroming naar het zuiden zou dan tot circa 13.00 uur duren.
Omdat de afstand 32 mijl was en we een gemiddelde bootsnelheid hebben
van ongeveer 6 mijl per uur, zouden we ook wat later kunnen vertrekken.
Om 07.00 uur was het reveille (opstaan), eerst naar de bakker een
baguette halen, tanken aan de tanksteiger (24/24 uur open en alleen
tanken met behulp van de credit-card) en toen was het inmiddels kwart
voor acht alvorens we de haven konden uitvaren. We waren de laatste van
een groep van zo’n 7 Belgische en Nederlandse zeilers. Je ziet dat
iedereen die een zelfde richting uitgaat, ongeveer gelijktijdig vertrekt
om zoveel mogelijk van het meegaande tij te kunnen profiteren. Het
was prachtig weer maar helaas bijna geen wind, minder dan 3 beaufort.
Dus de motor maar weer aan. Onderweg werd de wind nog veel minder, de
windsterkte liep zelfs terug tot 1 beaufort. Om 12.30 uur waren we in
Fecamp

De zon scheen volop, de bimini werd zelfs opgezet (zonnezeil voor over
de kuip). Dora ging snel naar de boulanger om wat lekkers voor bij de
koffie te halen. Tegen 14.00 uur kwam de havenmeester rondvaren en
vertellen dat er zeer zwaar weer verwacht werd in de avond en dat
iedereen uit voorzorg (securitÈ) naar het dok moest. Wij liggen in de
voorhaven direct achter de zeedijk, het dok (= een binnenhaven zonder
getijverschillen) daar achter. Iedereen vroeg zich af of dit wel
nodig was, het was weliswaar al wat meer gaan waaien maar de lucht nog
stralend blauw en de verwachting was wel in de avond windkracht
5-6 maar dit komt uiteraard vaker voor. Om 16.00 ging het dok open en
gingen alle gasten, maar ook nog een aantal plaatselijke grote schepen,
naar binnen. Ik was van te voren eens gaan kijken hoe de haven eruit zag
om te kijken welke plaatsen gunstig waren. Ik had er al een goede plek
gezien. Omdat ik een van de eerste boten was die het dok inging, voer ik
meteen naar deze plek, De havenmeester die iedereen een handje hielp,
stond reeds klaar om ons op te vangen. Mooi plekje, een grote
langszij-steiger en met de kop in de wind, richting het westen, richting
zee. Langzaam werd de hele haven volgebouwd, Een aantal schepen werden
zelfs tussen de andere schepen gestapeld.

Veilig
in het dok met de kop in de wind

 

Na het avondeten nog een fietstour gemaakt door Fecamp. De stad is veel
groter dan we verwacht hadden. Het werd ondertussen donkerder en de wind
nam stevig toe. Snel terug aan boord. Ook werd vlug de kuiptent
opgebouwd. We waren net klaar toen de regen en het onweer losbarstten.
Zo hevig heb ik het zelden meegemaakt. De lucht was soms helemaal
verlicht. Enorme windvlagen. Het schip ging zelfs aan het steiger
behoorlijk te keer. Ze hadden toch gelijk: er waren inderdaad
windstoten van wel 10 beaufort. Pas na twaalven werd het wat rustiger en
gingen we naar bed.

Vandaag 17 juli hebben we gepland om in Fecamp te blijven, we wisten dat
het weer niet zo best zou zijn en ons volgende doel Cherbourg ligt pal
naar het westen, met windkracht 5-6 uit het westen is dat sowieso geen
optie.

De bijna lege gastensteiger die op en neer golft

Vanmorgen het weerbericht voor de komende dagen bekeken. Dit wordt dus
een paar dagen of nog langer Fecamp. Wind 6 of meer, vlagen tot
windkracht 8, regen en koud.

Brood gehaald, gezocht naar een krant, maar die was, volgens de
winkelier, vandaag niet aangekomen. Ontbeten onder de kuiptent en
van hieruit kon ik zien dat achter ons op een groot parkeerterrein een
circus werd opgebouwd. Dus na het ontbijt eens gaan kijken. Dit opbouwen
boeit mij altijd. Heb hier zeker een paar uur rondgehangen, en ik niet
alleen, met mij een groot aantal Fransen, sommige met fototoestellen en
videocamera’s. Af en toe schuilen in de stallen die, terwijl wij daar
stonden, gevuld werden met paarden, lama’s , kamelen zebra’s enz. Ook de
leeuwen en panters stonden op nog geen meter afstand van ons in hun
kooiwagens.

Vanmiddag geprobeerd om een internetverbinding te krijgen. Helaas geen
of soms een erg zwak signaal. Ook werkt de buitenantenne schijnbaar niet
goed. Ik heb het maar opgegeven.

Ben daarna maar dit bericht gaan schrijven, Wanneer het dan op de
website staat is maar even afwachten. Ondertussen gegeten en nu bezig
met de laatste regels. De wind is alweer flink toegenomen constant 5 a 6
beaufort met zojuist een windstoot van 32 knopen. Mijn redactrice, Dora,
gaat nog even het bericht nalezen en eventueel verbeteren. Tot de
volgende keer.

Dieppe, 15 juli 2009

Dinsdagavond 7 juli om 18.00 uur kwam, in
Nieuwpoort, nog de technische man van Ship-Shop aan boord om de
AIS aan te sluiten. Zelf had ik al nieuwe stekkers aan de antennedraad
gesoldeerd en er waren door een monteur al 2 nieuwe draden getrokken van
het navigatie-instrument naar de kaartentafel. Dit alles was nodig
volgen de techneut om alles dadelijk goed te laten werken. De 2 extra
draden waren nodig om ook op de marifoon de positie van het schip
te laten zien en deze positie (lengte en breedte graden) mee te zenden
in geval van nood. Dit ging snel en werkte direct. Nu de AIS aansluiten.
Antenne aankoppelen en dan wat draadjes verbinden met de E80
boordcomputer/beeldscherm. E80 ontvangst gereed maken voor AIS en klaar.
Helaas geen AIS gegevens op het beeldscherm. Nog wat draad aansluitingen
wijzigen maar ook dit mocht niet baten. Ik heb de monteur maar gezegd
dat hij er maar mee moest ophouden omdat we het beiden onderhand moe
waren. Schijnbaar kan een afwijkend merk AIS ontvanger zich niet
verstaan met de instrumenten van Ray Marine. Er zal wel niet anders
opzitten dan een veel duurder apparaat te kopen van Ray marine. Ik laat
de AIS maar even rusten. Later zal ik nog eens proberen deze aan te
sluiten op mijn PC. Wellicht werkt hij hier wel op.

Woensdag 8 juli hebben we dan nog maar een rustdag genomen in
Nieuwpoort, We lagen toch gratis bij de werf: geen luxe plaats, maar
water en stroom voorhanden dus geen klagen.

Donderdag 9 juli vertrokken naar Duinkerken, de
eerst haven over de grens in Frankrijk.

De wind was zuid-west 4-5. Omdat de afstand niet zo groot is dan maar
hoog aan de wind richting Duinkerken. Tot de “pas de Zuydcoote” ging het
er stevig aan toe maar dan buig je iets af naar het Oosten en valt de
wind gunstiger in, daarna weer hoog aan de wind naar de haveningang.

De jachthaven ligt iets buiten het centrum maar we vinden dit al jaren
een plezierige aanloophaven. Duinkerken doet veel aan stadvernieuwing.
Elk jaar zijn er verbeteringen te zien. Nu zagen we zelfs dat op het
braakliggend voormalig industrieterrein aan de overkant van de haven
zelfs een hele nieuwe wijk wordt gebouwd.

De in aanbouw zijnde huizen in pakhuisstijl aan de overkant

Ondertussen blijft de wind stevig uit de west,
zuidwest hoek waaien. Bijna iedereen die naar het zuiden moet, blijft
liggen Op zaterdag is het iets minder maar voor zondag geven ze zelfs
nog meer wind af. Om dan op zaterdag verder te varen en dan een
paar dagen in Boulogne te blijven hangen boeit ons niet, we blijven maar
liggen.

Zondag inderdaad veel wind en een paar felle buien. Voor maandag ziet
het er beter uit, meer westelijke wind en kracht 4.

Maandag op naar Boulogne. We vertrekken, rekening houdend met het tij om
7.30 uur. De wind is kracht 3 en wordt naarmate we het nauw van Calais
naderen een stevige 5 met uitschieters naar 6. Bij de kapen waait het
altijd meer en is ook de zee , zeker met wind tegen stroom onrustig. De
motor gaat bij om hoogte te houden en om goed door de golven te komen.
Na de kapen wordt het een stuk rustiger en kunnen we weer normaal
zeilen, wel kruisend tegen de wind in.

Om circa 14.00 uur waren we in Boulogne. Het was op de kades een drukte
van belang; wat bleek: er waren havenfeesten .Op het water
allerhande demonstraties. Men kon er zelfs .
meevaren met traditionele schepen
Op de kades en in de stad zelf was het een drukte van belang. Dora kocht
aan de viskraam 2 scholletjes. Ze worden dan op verzoek een beetje
schoongemaakt maar de rest moet je thuis doen. Verser kan de vis niet
zijn, Boulogne sur mer is een vissershaven, de visboten liggen tegenover
de jachthaven in dezelfde haven en boven op de kades staan de viskramen,
Op bovenstaande foto ligt de jachthaven links en de visboten iets
verder rechtsonder aan de kade vanwaar het zeilschip net vertrekt. Van
deze vissers heb je nogal wat last in de haven. Ze gooien de plastic
kratten vanaf de kade op de steigers en dit maakt nogal veel lawaai, ook
vertrekken ze ’s avonds vanaf een uur of 10 tot 5 uur de volgende
morgen. De hele nacht hoor je motoren starten en de schepen wegvaren.

Bij onze wandeling kwamen we een nogal fraai monument tegen. Een oude
eend geparkeerd in een vijver. Er groeiden planten in en zelfs een heuse
berkenboom


De volgende dag, quatorze juillet, de
nationale Franse feestdag op naar Dieppe een tocht van circa 55
mijl. Windvoorspelling 3 tot 4 uit west later draaiend naar
zuidwest. We konden net hoog aan de wind varen. In het begin, om half
acht in de morgen was er nog weinig wind, dus de motor ging erbij om
toch een gemiddelde snelheid van 5 knopen te halen. De wind trok
later aan maar ook kracht 3 is te weinig voor ons schip om hoog aan de
wind te varen en een goede snelheid te houden. Richting middag werd het
kracht 4 en konden we toch nog weliswaar iets minder hoog aan de wind
nog een stukje echt zeilen. Op de laatste 15 mijl viel de wind weg naar
1 a 2 knopen, de stroom zat inmiddels tegen, dus de rest gemotord.

In Dieppe was het gezellig druk, de Fransen hadden een vrije dag, er was
van alles te doen .Vroegavond in het park aan het strand een groot
podium met muziek en veel frans gepraat, dit hoort er in Frankrijk
schijnbaar altijd bij. Na afloop om circa 23.00 uur een groots vuurwerk.
Wij waren al lang weer aan boord en konden net over de huizen een stukje
hiervan zien.

Dieppe is een voor franse begrippen mooie stad met een zeer oude
romaanse kerk en ook oude huizen in smalle steegjes. Helaas wordt er
weinig onderhoud gepleegd of vernieuwd. Dit is schijnbaar de Franse
stijl of gewoonte. Wel nieuw was een standbeeld van 3 vissersvrouwen.
Wellicht de aanzet tot vernieuwing?

Bernard bekijkt de dames even van dichtbij.

 

Nieuwpoort, 6 juli 2009

We liggen in Nieuwpoort.( BelgiÎ)

Op 1 juli heeft Paul ons naar Colijnsplaat
gebracht voor een tocht van 2 maanden langs de Belgische en Franse kust.

De beloofde looplijnen voor het dek waren niet gebracht, dus hebben we
nog even van de auto gebruik gemaakt om ’s avonds naar Zierikzee te
rijden.

Op donderdag 2 juli vertrekken we naar
Oostende voor een paar dagen in de haven van RobËrt. Voor de niet
zeilers: Oostende heeft een drietal havens voor de pleziervaart. De
eerste haven aan stuurboord zijde is die van de Royal North Sea Yacht
Club Oostende. Deze haven is een getijdehaven voorzien van een paar
dwarssteigers en een groot aantal meerboeien. De gaven is in de
vakantieperiode overvol en de boten liggen soms wel 7 dik aan de
steigers. De meerboeien zijn altijd als eerste bezet omdat men dan een
eigen box heeft en niet het probleem heeft, indien je 7 dik ligt de
eerste boot om 7.00 uur ’s morgens wil vertrekken en dan iedereen zijn
boot moet verkassen. Der havenmeester heet Robert en is bij iedereen
bekend, zodra hij een boot in zijn vizier krijgt begint hij al met luide
stem de bootnaam te roepen en een plaats toe te wijzen. Daarna komt hij
snel het havengeld innen. Soms krijg je een bonnetje maar altijd plakt
hij een sticker aan de reling met daarop vermeld de vertrekdatum. Om te
voorkomen dat schepen die laat binnenlopen en dan ’s morgens vroeg weer
vertrekken geen havengeld betalen, loopt Robert reeds om 05.00 uur over
de kade en zodra hij ziet dat iemand wil vetrekken komt hij met zijn
bootje langs om zijn geld te innen. De haven ligt prachtig aan de rand
van het centrum en de omgeving is zeer levendig. Niet alleen de
omgeving maar ook de hele havenkom gevuld met jachten maar ook het water
is levendig, het getijverschil is circa 4 meter maar omdat de ferry ‘s
in en uit varen is er altijd wel een lichte deining. Omdat de haven vlak
bij zee ligt heeft ook de wind vrij spel. Dit alles zorgt voor
veel kijkplezier bij het al dan niet goed afmeren van de jachten. Verder
is Oostende altijd goed voor een paar aangename dagen.

Nu was nog vrij rustig in Oostende, maar de kade is altijd levendig

We hadden de tijd omdat we pas maandag een afspraak in Nieuwpoort
hadden bij de werf, om nog wat zaken in orde te maken.Robert
met zijn bootje in de op dat moment nog rustige haven in Oostende

Zondagmiddag om 1 uur vertrokken we uit Oostende
richting Nieuwpoort. De werf heeft daar aan de rivier de IJzer een paar
plaatsen beschikbaar. Geen luxe steiger maar een bijna halfvergane lange
steiger die gebruikt wordt door diverse bedrijven. Aan het eind van de
steiger een onbemand tankstation. Bij dit tankstation kunnen boten
afmeren en met een creditcard tanken’. Zoals de Tango op het land,
is dit er eentje aan het water. Voor ons lag ook een beneteau met
nederlandse vlag. Dit schip was afgelopen vrijdag opgeleverd maar er
ontbraken nog wat dingen . Dit zou ook maandag verder worden
afgehandeld.

Het bleek een echtpaar te zijn uit Terneuzen. We nodigden ze uit om bij
ons aan boord te komen.

Ze waren overgestapt van een groter schip naar een kleiner. Met hun
vroegere schip waren ze naar de Caribic geweest,. Na hun verblijf
daar is het schip op transport gezet in een speciaal hiervoor ingericht
dokschip en naar de Middellandse zee gebracht. Van hieruit weer diverse
tochten gemaakt .

Het was een leuke avond met al hun reisverhalen . Het werd later dan
gepland maar dat was niet erg: we hebben vakantie.

Hoewel :maandag morgen om half 9 kwam er een enthousiaste
ploeg aan boord, die meteen begon met draden trekken voor een
wifi-antenne, houtbeschadigingen bijwerken, gelcoat bijwerken,
schroeven opnieuw vastzetten ,die waren losgegaan.

De hele dag is men bezig geweest, met deze en dan met die klus.

Ze zijn nog niet klaar, dus morgen nog een dag hier blijven.

Klokslag 12 uur liet iedereen alles vallen en was men weg voor de
lunchpauze. Kennelijk is dat gebruikelijk.Om half twee kwamen ze
terug. Met diverse onderbrekingen werd er tot half zes doorgewerkt.

Colijnsplaat, 19 juni 2009

De afgelopen 3 weken hebben we doorgebracht op het
IJsselmeer en de Waddenzee.

Deze weken hadden we gepland om aan het schip te wennen en om te
oefenen met manoeuvreren , aanleggen, sluizen en bruggen.

Op 24 mei wilden we tijdig vertrekken naar Scheveningen. Helaas was het
doek van de bimini nog niet geplaatst, toen we aankwamen bij de boot.

Die bleek pas om 1 uur ’s middags klaar te zijn om
af te halen. Om 3 uur ’s middags bleek zowel de stroom als de wind tegen
te zitten en we besloten om de staande-mast-route te nemen. Via een
overnachting in Strijensas, over de Dordtse Kil, langs Dordrecht, Gouda
en Alphen a/d/ Rijn konden we de volgende nacht door
Amsterdam , samen met 2 andere boten.

Een mooie belevenis om midden in de nacht door het stille Amsterdam te
varen. van brug naar brug met een mee-brommende brugwachter.

Onderweg zijn er veel bruggen speciaal voor ons open gegaan. Zelfs de
Schipholbrug over de A9 werd nog op het nippertje voor 9 uur ’s avonds
voor ons geopend. Gelukkig maar, anders hadden we pas de volgende nacht
door de stad gekund,

De pinksterdagen lagen we in de Sixhaven en hebben we op onze
geweldige vouwfietsen de stad en omgeving doorkruist.

Via Hoorn, Enkhuizen en Medemblik kwamen op Texel terecht, na een
prachtige tocht over de Waddenzee. Tijdens deze tocht hadden we heerlijk
bakstagwindje.

Helaas was dat totaal anders dan toen we moesten afmeren in Oudeschild.
Plots stond er een enorme sterke zijwind en Bernard heeft weer even
kunnen oefenen met manoeuvreren.

Ook hier hebben we een lange fietstocht gemaakt ( 65 km.)
en genoten van het eiland en de eerste harinkjes. (De 26 inch wielen en
21 versnellingen bewezen hun diensten.

Onze volgende haven was Makkum, na een mooie tocht van Oudeschild naar
Kornwerderzand.. Via Stavoren kwamen we in Lelystad, waar we, met
de kinderen, de verjaardag van Paul gevierd hebben.Een weekend gezellige
drukte aan boord.

In Muiderzand kregen we bezoek van Saskia
en Kees, die daar in de buurt wonen en er hun ligplaats hebben. Gezellig
gepraat en wederzijdse boten bewonderd.

De terugreis ging weer ‘binnendoor’, omdat de voorspellingen ongunstig
waren. I

n Amsterdam konden we zo nog een bezoekje krijgen van Paul en Ina uit
Haarlem. Ook dat was een leuk avondje.

Weer midden in de nacht door de stad van noord naar zuid. De
volgende dag wilden we voor half 7 ’s morgens door de Schipholbrug,
omdat die overdag niet opengaat. Gevolg: een lange vaardag, die ‘s
avonds eindigde in Willemstad.

De volgende dag weer naar Colijnsplaat. De Volkeraksluis was nu geen
probleem.’

Op de heenweg dachten we door de sluis voor het vrachtverkeer te moeten,
vanwege onze doorvaarthoogte. Wij dachten 19 meter nodig te hebben, maar
bij controle( .ga maar naast die paal met dat vierkante bord erop liggen
) zei men ons dat we gemakkelijk onder de brug van de jachtensluis
doorkonden. De max, doorvaart was 18.80 en we konden er inderdaad
onderdoor zonder te brug te raken. Inmiddels weten we dat 18.70
voldoende is.

Na 3 weken is de boot een heel stuk vertrouwder
geworden en durven we met een gerust hart te beginnen aan onze lange
tocht van begin juli tot eind augustus,

 

Colijsplaat, 26 mei 2009

We zijn nu alweer een paar weken in onze
thuishaven in Colijnsplaat.

Deze tijd gebruiken we om het schip verder naar onze wensen in richten.
Ook worden door de zeilmaker de buiskap, kuiptent en bimini opgemeten.
Dit is een zeer precies werk en wij verbazen ons dat de zeilmaker aan
hand van het buizenframe, touwtjes en een zeer dun zeildoek, precies
naar onze wensen een mal maakt. We kunnen ons bijna niet voorstellen dat
hieruit een precies passende buiskap wordt gemaakt. De man straalt
zoveel vakmanschap uit: dat moet wel goed komen. Ook worden reeds
de drukkers en andere bevestigingsmaterialen op het schip gemonteerd.

Na 2 weken is de buiskap en kuiptent klaar en worden deze geplaatst. Het
past allemaal perfekt, ziet er prima uit. De bimini zal 1 week later
worden geleverd. Dank aan Allround Zeilmakerij in Zierikzee.

Binnen in het schip was ook nog allerhande te
doen. In de kastjes bevinden zich bijvoorbeeld geen schappen, dus overal
een schap gemaakt, resultaat verdubbeling van de bergruimtes. Extra 220
volt stopcontacten gemaakt, Barometer opgehangen en wandversieringen
door Dora zelf gemaakt . Zelfs een platte TV werd aangeschaft. De boot
wordt steeds meer eigen.

Nu wordt het langzaam tijd om ook het varen ons
helemaal eigen te maken. Een nieuw schip is altijd even wennen, vaart
net even anders en ook werken met een boegschroef moet even geleerd
worden.

We hebben al geoefend met de box in en uit varen en ook het zeilen
verloopt naar wens.

We hebben een tocht gepland naar het IJsselmeer en de Wadden. We komen
dan nog wel de eventuele kleine onvolkomenheden tegen en kunnen
die dan daarna nog laten verhelpen alvorens we aan een langere vakantie
beginnen.

 

10 mei 2009

Wat er ondertussen allemaal is gebeurd

In onderstaande teksten heb ik geschreven welk schip we hebben
aangeschaft en over de levering van onze boot.

Op 1 mei was het dan zover. De boot werd opgeleverd. Dit gebeurde in
Nieuwpoort (BelgiÎ) omdat de Nederlandse importeur zijn
hoofdvestiging in Nieuwpoort heeft en hier voldoende mankracht en know
how aanwezig is om het schip het snelste vaarklaar te maken.

De oplevering en doop van het schip verliep allemaal zeer voorspoedig,
er werd nog een en ander getest, proef gevaren en daarna konden we het
schip met de spullen die we van thuis hadden meegebracht gaan inruimen.

Om 19.00 was alles zover gereed en gingen we met de auto terug naar
Venlo.

De volgende dag zaterdag 2 mei bracht onze zoon ons weer naar
Nieuwpoort. Onderweg in Breda pikten we onze dochter en haar vriend op,
zij zouden meevaren naar onze thuishaven.

Om 12.00 uur kwamen we aan in Nieuwpoort maar konden pas tegen 16.00 uur
weg varen omdat er nog wat kleinigheden door de werf gedaan moesten
worden.

Dit was niet zo erg omdat het tij rond dit tijdstip ook het gunstigste
was. Met een zwak windje ging het richting Blankenberge. Op de
laatste mijlen moesten we nog de motor bijzetten om niet al te laat aan
te komen.

In Blankenberge was het nog heel rustig, de havenmeester was al lang weg
en zou pas

’s morgens om 09.00 uur weer terugkomen. Havengeld afrekenen kon
alleen bij hem, werd ons medegedeeld. Dit vonden we uiteraard geen
probleem.

Eerst maar snel een restaurant opzoeken en toasten op onze nieuwe schip.
Het eten was ook voortreffelijk en zo werd het toch gauw laat.

De volgende dag moesten we vroeg op. In Blankenberge is het waterpeil
bij laagwater gering en met onze diepgang van 2.00 meter
moet je hiermee terdege rekening houden.

Met een mooi westenwindje beginnend met 1 knoop oplopend op het
eind van de morgen tot windkracht 4 tot 5 arriveerden we bij de
Roompotsluis. Hier ligt een vaste brug over de sluis met een
doorvaarthoogte van NAP + 20 meter. Het was ongeveer hoogwater dus
voorzichtigheidshalve de sluiswachter opgeroepen hoe groot de
doorvaarthoogte was. Hij zei 18.50 meter. Dit leek ons te riskant
en nogmaals hebben we de exacte doorvaarthoogte gevraagd,
want ons schip is ca 18.70 meter hoog. Na even wachten zei men 18.86
meter. Dus dit moest kunnen.

Het ging dan ook net goed ! De Marifoonantenne boog lichtelijk toen we
onder de brug doorgingen, dus die 18.86 klopte ook niet. Geluk moet men
af en toe hebben.

Hierna vervolgden we onze reis naar onze thuishaven Colijnsplaat.

Onze zoon hadden we ondertussen gebeld en hij heeft ons die dag
weer opgehaald en we gingen , via Breda, weer naar huis. Onze dochter
met vriend naar Utrecht en wij naar Venlo

 


Blankenberge 2 mei 2009

 

 

lEen doorstart

 

Nu er een aanzet is gemaakt voor wat betreft het onderhouden en vooral
bijhouden van Bluebridge.nl is de verwachting dat we in staat zijn
regelmatig een update te plaatsen.

Venlo 20090627

De aanloop

De site is nog in opbouw, het ontwerp is nog lang niet klaar. De eerste
weken zullen er nog veel wijzigingen plaatsvinden.

Op deze foto zien jullie een tweetal bruggen. Eenmaal de Zeelandbrug
over de Oosterschelde en een blauwe Beneteau 43. Deze laatste verbindt
ook 2 vasteland-punten, al doet hij er soms wat langer over om van het
ene naar het andere punt te komen.

Hierboven een foto van een zusterschip maar dan op het droge
(dieplader)We zagen deze in juni 2008 staan op een
vrachtwagenparkeerplaats langs de A67.Op dat moment werd de basis gelegd
om voor een blauw schip te kiezen.

Het nieuwe jaar is begonnen. Momenteel zitten we in de vrieskou, aan
varen wordt voorlopig maar niet gedacht. Binnenkort is er weer de
jaarlijks BOOT in Dusseldorf. Daar gaan we zeker heen. Bootjes kijken en
wat afspraken maken met de importeur met betrekking tot de levering van
ons nieuwe schip.

 

mei 2009


Eindelijk

is nu de tijd aangebroken om de website regelmatig te
updaten. In de afgelopen tijd is er veel gebeurd. Allereerst is
onze nieuwe boot op 1 mei jl opgeleverd.

Vanaf de aankomst per vrachtwagen half April in
Nieuwpoort Belgie zijn we zowat dagelijks bezig geweest met de
boot.


Fotos
van de aankomst per vrachtauto