bluebridge

Bijna 1 week weer in Benidorm. Afgelopen dinsdag het laatste bericht. Nu, aan de zaterdagmiddagborrel, even tijd om weer wat te schrijven. Wat hebben we het druk !!
Eerst even onze vaste volgers Hans en Carla  antwoord op hun vraag geven.  De grote zwarte kolommen met witte vlakken zijn inderdaad verlichtingszuilen. Zij staan op de T kruisingen op de boulevard.
Wat hebben we zoal gedaan de afgelopen dagen ? ‘S morgens wordt er eerst een vers stokbrood gehaald. Dit is een wandeling van circa 20 minuten. Er zit weliswaar een winkeltje pal tegenover de uitgang van ons appertement maar die krijgt het stokbrood aangeleverd. Nee dan liever na Super Cor aan de boulevard. Dit is een supermarkt van El Corte Ingles, het Spaanse warenhuis. 365 dagen per jaar open van 08:00 tot 2:00 uur ’s nachts. En hier wordt het stokbrood vers gebakken.
Na het ontbijt een fikse wandeling van 1-2 uur met ergens een koffie pauze. Ergens wat lunchen of terug naar het appartement. Tussendoor een boodschapje doen en lezen en wat luieren.
Tussen 16:00 en 17:00 uur ga ik elke dag een half uur zwemmen. Tot nu toe is er niemand in het bad. Wel komt er wel eens iemand na mij zwemmen.
Vrijdag even naar La Nucia gereden en daarna naar het verderop gelegen Guadalest. Hier was het veel drukker dan vorig jaar, komt waarschijnlijk door het betere weer.
We hebben ook kennis gemaakt met de concierge Fernando. Hij spreekt uitsluitend Spaans en is dus een goede sparringpartner voor de praktijk   van onze Spaanse les die we afgelopen maanden hebben gevolgd. Hij kwam ook even een van de rolluiken repareren.
Vrijdagmorgen viel de waterdruk weg. Aan Fernando gevraagd maar dit dient de verhuurder op te lossen. Hem even, in het Spaans gemaild, en vanmorgen kregen we antwoord en kwam hij even later zelfs polshoogte nemen. Schijnbaar heeft elk appartement een eigen drukventiel en dat is bij ons kapot gegaan. Helaas voor ons wordt dat pas maandag gerepareerd, dus maar wassen met een piesstraaltje.
Vanmorgen weer gewandeld en bij de haven gingen net de zeillessen van start: een vijftal optimistjes op het water.

Op de hoek van het Ponientestrand stond weer “el Coro Magnifico de Poniente”  met wel meer dan 100 enthousiaste meezingers. We hebben maar een tekstboekje gekocht, zodat we ook kunnen meezingen.