bluebridge

We weten dus hoe laat de trein vertrekt. We plannen om de trein van 10:01 te nemen naar Denia.
Redelijk vroeg opgestaan, het is ruim een half uur lopen, om op tijd op het station te zijn.
Hier kopen we via een automaat een kaartje. Kaartje is een groot woord, het is een echte kassabon zoals je deze tegenwoordig in elke winkel ontvangt. De prijs voor een retourtje is 6,40 per persoon.
Hiervoor krijgen we de trein naar Calpe, daar overstappen op de bus naar Denia. Er wordt gewerkt aan de spoorlijn. (We zien later op het station in Denia dat alle sporen weg zijn) Dit groot onderhoud duurt tot augustus.
Het is een prachtig treinritje, langs, over en door de rotsachtige kust tot Calpe. De bus staat klaar en op naar Denia.
Tegen twaalven zitten we aan de koffie met iets lekker erbij. We wandelen door de redelijk drukke hoofdstraat, Dora loopt hier en daar naar binnen en zegt: een vliegende kraai vangt altijd wat. En dat blijkt nu ook weer. We lopen nu richting de oude havenwijk, kleine huisjes, smalle straatjes, alles doodstil. In de zomer zal het hier wel druk zijn. We zien dat veel huisjes zijn omgebouwd tot cafe’s en eettentjes.
We komen nu weer langzaam op de grote boulevard voor de haven. Ook hier alles zeer rustig.

 
Om kwart voor drie staan we weer bij de bus.
De reis verloopt voorspoedig en stappen weer in Calpe op de trein naar Benidorm.
Er wordt thuis gegeten want om half zeven gaan we weer eens bridgen. Een volle zaal met 64 nederlanders.
Vandaag, dinsdag is een rustdag. Het is prachtig weer, Jullie redacteur doet vanaf het terras zijn werk.

De hele dag wordt er flink geluierd. Met dien verstande dat ik rond vier uur even de auto op orde ga brengen, kinderstoeltje eruit, olie bijvullen, tanken en zorgen voor de juiste bandenspanning.
Morgen gaan we naar Nerja, 60 km boven Malaga. Een ritje van 500 km.
In Nerja zitten Pieter en Maria. Hier blijven we een paar dagen logeren.