bluebridge

Na een twee weken de familie Schrijver aan boord te hebben gehad en een paar dagen met zijn tweetjes, komen nu de volgende gasten inschepen op de Blue Bridge. Op woensdagavond komen Niels, Simone en de kleine matroos Rifka zich melden. Simone neemt even het blog over.

Woensdagavond is het meteen feest: we worden rond 20:30 opgewacht bij de parkeerpoort van de haven in Lelystad. Met stiekem toch ook een berg bagage lopen en loopfietsen we naar de boot. Rifka heeft zoals gebruikelijk een wenperiode op de boot nodig en besluit tegen 23:00 dat het misschien wel tijd is om te gaan slapen. De rest volgt net iets te laat, zodat het ’s ochtends alweer op tijd donderdag is. De weersverwachtingen zijn Hollandsch Zomersch: grijs, soms een zonnetje, meestal niet, en wat wind. Natuurlijk, als Bernard aan boord is, komt de wind uit de richting van de bestemming: Enkhuizen. Dus lekker kruisen die kant uit. Nog even de snelheidsmeter schoonmaken om de records te kunnen waarnemen.

Rifka duikt ondertussen ergens de slaapcabine in, niets lekkerder dan slapen in een wiegende boot. We varen met een redelijke snelheid en komen dus ook al snel in de bui van de dag uit. Ik ben eigenwijs en wil geen droog pak aan dus dan maar een nat pak. De rest schuilt even binnen. Na de bui geef ik het roer aan eerste dekknecht Niels. Die merkt op dat er niet zo heel veel diepte onder de boot zit. Maar we hebben goed op de 9 jaar oude kaart gekeken, dus er is niets aan het handje. Totdat we een goed kwartier later ineens groene tonnen aan onze rechterkant zien. Hoorden die niet links van ons te blijven? En die kardinale ton die we eerder zagen, had die dan toch iets te betekenen? We kijken nog eens op de kaarten en concluderen dan dat het maar goed was dat we even flink schuin gingen, want dit was niet het diepste deel van het IJsselmeer waar we zojuist overheen voeren.

Dora vindt ook dat we wel net iets te schuin gaan om fijn een soepje te kunnen serveren, dus we gaan het eerste rif maar eens proberen. Daardoor wordt het wat minder wild. Wat zou trouwens de uitgang “-ka” betekenen? Zou onze kleine wilde Rifka daar meer van weten?

In de loop van de middag lopen we de Compagnieshaven in Enkhuizen binnen. We krijgen een mooie plek met B40 en parkeren op zijn Middellandse zee in en dat doet de zon ineens ook weer verschijnen. Ook wij voeren hier de speeltuintest uit. Resultaat: best ok, vooral de wipkippen!

Dora maakt een heerlijke maaltijd en Rifka neemt een bad in de douche. We sluiten vandaag wat eerder af, want we zijn allemaal wel moe van de lange dag met het hoofd in de wind.

Plan voor de vrijdag is een tocht naar Medemblik. De verwachting voor deze dag is wat minder wind, maar volgens het marifoonbericht nog steeds wel 2-3 Bft. Ik denk dat dat alleen gehaald is door mensen die gisteren bonen hebben gegeten, want wij hebben na een goed uur dobberen toch maar de motor bijgezet. Inmiddels hebben we gezelschap gekregen van duizenden verstekelingen: vieze plakmuggen! Hoogtepunt van deze reis is dat we een glimp van Pakjesboot 5 zien. Of is het toch een veerboot? Want die pakjesboot kan toch helemaal niet hier zijn?

We varen nog door een veldje WK Laserzeilers en lopen de Westerhaven binnen nadat de brugwachter ons nog net op t laatst gezien heeft. We krijgen een mooie nieuwe box toegewezen en parkeren wederom achteruit. We proberen de boot van de muggen te ontdoen, iets waar onze buren net wat minder enthousiast van zijn: zij mogen nu ook aan de slag.

In Medemblik zijn de watersportdagen aan de gang en vanavond is er culinaire kade. In deze haven is het echter erg rustig. Wij hebben onze eigen culinaire ster bij ons en eten lekker laat een salade. Ons vreetbeertje krijgt echter bijzondere pannenkoeken: vierkante pannenkoeken. Die zijn zo lekker dat ze er wel 4 weggewerkt krijgt. En een toetje!

Met volle buiken houden we ons koest de rest van de avond. Morgen eens aan de overkant van het water kijken: er is daar skutsjesilen en een zwemtocht Stavoren-Medemblik georganiseerd.