bluebridge

De afgelopen drie dagen lagen we ‘verwaaid’ in Makkum. Het waaide niet heel hard (zo’n 5 a 6 Bft) maar met de twee kleine matrozen aan boord zijn we met die wind het Wad maar niet opgegaan.
Gisteren heb ik van de nood een deugd gemaakt en een surfplank gehuurd op het strand. Een jaar of 5 geleden heb ik daar met mijn eigen materiaal gevaren en ik kon me nog herinneren dat het een goeie surfstek is. Er zit een leuke kleine surfschool waar je voor niet al teveel geld goed materiaal kunt huren. Na 2 uur varen was ik bekaf en was ik blij dat de iets te krappe wetsuit weer uit kon 😉

Vanochtend was de wind zoals voorspeld wat geluwd en zijn we rond 9 uur vertrokken richting het Wad. Zoals gebruikelijk moesten we bij de sluis van Kornwerderzand even wachten en rond 10:15 voeren we de Boontjes op richting Harlingen. Via de route langs de Pollendam en de Blauwe Slenk kwamen we rond 14:00u aan in de haven van Terschelling. Qua diepgang hadden we eigenlijk weinig te klagen (hoogwater bij Harlingen was iets na twaalven) en her en der konden we zelfs een stukje afsteken.

In Terschelling konden we een mooi plekje achterin de haven bemachtigen waar we ‘in Mediterrane stijl’ (met de spiegel naar de kant) konden aanleggen. De kinderen waren na zo’n lange tocht hard aan wat afleiding toe, dus na een kort bezoek aan de speeltuin zijn we West-Terschelling ingelopen en hebben daar wat benodigdheden aangeschaft om krabbetjes in de haven te vangen. Dat ging eigenlijk best goed: met niet veel meer dan een wasknijper, wat spek en een netje vis je de ene na de andere uit het water. Zoals het hoort zijn we geëindigd met een ‘krabbenrace’: een wedstrijd waarin de krab die het snelste weer in het water terug is wint.

Na het eten zijn we naar de rand van het eiland gelopen om daar bij laagwater een stukje over het Wad te lopen. Bij de laagstaande zon leverde dat mooie plaatjes op.

Op de weg terug naar de boot zagen we ons oude buurjongetje lopen bij de haven. Even de boot opgezocht en een praatje gemaakt. Twee andere buren zijn we net misgelopen, die zijn vandaag weer richting Makkum gegaan.

Inmiddels zit ik aan het drankje dat vaste kost is als we op Terschelling zijn: Schylger (Terschellinger) Juttersbitter. We hebben met elkaar de afspraak dat we dat alleen ‘bij de bron’ op Terschelling zelf mogen aanschaffen. Dat wordt flink inslaan 😉

Voor morgen hebben we besloten het onszelf makkelijk te maken en electrische fietsen te huren bij een van de vele verhuurders die het eiland rijk is zodat we op ons gemak het eiland rond kunnen. We blijven hier een paar nachten liggen en gaan daarna door naar Vlieland.