Archief voor augustus 2017

Weer (bijna) thuis

We hebben ons goed vermaakt in Workum. De jachthaven is onderdeel van It Soal: een surfstrand, camping, jachthaven en water-huisjes-park in één. Het is behoorlijk groot; de camping bevat een paar honderd plekken voor tenten en caravans en zeker 100 stacaravans. De jachthaven biedt ook plaats aan een paar honderd boten en het ‘waterpark’ bestaat uit enkele tientallen watervilla’s met ligplaatsen voor de deur.

Vanuit de jachthaven loop je in een minuut of 5 naar de camping, waar onder andere een winkel is, een skatepark (ik had jammer genoeg geen spullen bij me), een animatieruimte, een restaurant en een snackbar. De camping ligt direct aan het IJsselmeerstrand, dat zich op die plek vanwege de ligging en de (on)diepte erg goed leent om te wind- en kitesurfen.

Donderdagochtend loop ik eerst naar de receptie van de camping om fietsen te huren en wat broodjes voor het ontbijt te halen. Daarna gaan we met Saar en Pim naar de ‘Fun Factory’ waar ze kunnen knutselen. Ik maak met Saar een toverstafje en Pim maakt met een vel papier en een hele tube lijm een ‘vliegtuig’.

Na het knutselen stappen we op de fiets naar Workum. Het is een kilometer of twee fietsen en we zijn er zo, want we hebben een stevig windje in de rug. We fietsen even langs de kleine passantenhaven midden in het dorp waar we een aantal jaar geleden gelegen hebben. We verbazen ons er weer over hoeveel bruggen je door moet om bij die haven te komen. Toch heeft ons verblijf daar destijds blijkbaar indruk gemaakt. We zien namelijk een stoere sloep voorbij komen met een bekende naam: de Bert Jan 😉

Na de lunch fietsen we naar de Nylander, een biologische kaasboerderij aan de rand van Workum. Hier krijgen we een rondleiding en uitleg over het proces dat melk ondergaat om kaas te worden. Er hing een indringende kaaslucht. Je moet ervan houden…

Buiten was een leuk speeltuintje waar Saar en Pim zich goed vermaakt hebben. Ze maakten wat vriendjes met wie ze graag op de foto wilden. Hieronder het resultaat.

’s Avonds na het eten moesten we natuurlijk naar de kinderdisco. Alle klassiekers kwamen langs: hoofd, schouders maar ook knie en zelfs teen.

De volgende ochtend kijken we naar buiten en naar de weerberichten. We twijfelen tussen nog een dagje in Workum blijven en op pad gaan richting Lelystad. Het waait ’s ochtends een knoop of 20 ZW met vlagen 25. De voorspellingen hebben het over afnemende wind die naar het westen draait. We besluiten om het water op te gaan.

Zodra we het IJsselmeer op komen blijkt het wat harder te waaien dan voorspeld. Het eerste stukje om de kop van Stavoren heen is even stampen en rollen tegen de wind in op de motor. Vanaf Stavoren kan het zeil erop. Alleen met de kleine fok en af en toe de motor een beetje bij lopen we 6 – 7 knopen, prima dus.

De heren en dames weervoorspellers hadden het niet helemaal bij het rechte eind: in plaats van een afnemende ruimende wind blijft het waaien en draait de wind zelfs iets richting het zuiden. Uiteindelijk is Lelystad net bezeild en komen er uitschieters boven de 35 knopen langs.

Het kan de Bluebridge niet deren, die glijdt onvermoeibaar over de golven heen. De kinderen blijven het grootste deel van de reis binnen in hun kamer en doen een dutje of spelen wat. Als we bijna in Lelystad achter de dijk varen komen ze naar buiten en bivakkeren ze daar nog even.

Tegen een uur of 17:00 varen we de passantenkom van de Houtribhaven binnen. Het waait nog flink dus er staan direct wat mensen op de kant klaar om ons op te vangen. Ze kijken wat vreemd als we eerst recht op ze afvaren en daarna weer van ze wegsturen. Sabine legt uit dat het met de schroefwerking te maken heeft (rechtsdraaiend dus bocht linksom is korter). Een aantal van de gezichten veranderen van verbazing in begrip. Een aantal ook niet 😉

Na een ‘360’ in de kom schuiven we de Bluebridge opzij tussen twee andere jachten en zitten onze omzwervingen er weer op.

Saar helpt nog even bij het vullen van de watertanks en daarna schuiven we bij het havenrestaurant aan voor een heerlijk maal.

Morgen rijden we weer naar Maarssen. Wij hebben ervan genoten en de kinderen ook – wie weet tot volgend jaar!

 

Terug naar zoet water

Hiep hiep hoera; Opa Rob is vandaag jarig. Dat moeten we natuurlijk vieren dus rond 8.45 uur (we dachten dat dat wel kon) proberen we te Facetimen naar Zeist… maar geen gehoor/beeld. Oke dan proberen we oma wel even… nee hoor ook geen gehoor. Waarschijnlijk op de verjaardag toch echt te vroeg 🙂 We proberen het vanavond nog wel even een keer.

Afscheid van de buren op Vlieland

Aan alle mooie belevenissen op de eilanden komt een einde. We brengen deze ochtend de fietsen terug naar de verhuurlocatie bij de haven. Daarna nemen de kinderen afscheid van het buurhondje Binkie, nouja eigenlijk ook wel een beetje van de buren zelf. Binkie is het namelijk snel zat.

We varen rond een uurtje of 10.30 uur weg uit Vlieland. Best vreemd; de bruine vloot die gisterenavond in file binnenkwam, vertrekt nu ook weer massaal. Wat weer file betekent, maar dan bij vertrek uit de haven. We moesten in onze eigen kom en daarna in de kom van de bruine vloot even wachten.

Buiten is het overigens ook druk, wellicht allemaal boten die niet meer naar binnen konden de avond ervoor?

Drukte voor de haveningang van Vlieland

Vliestroom

Na een stukje vaargeul naast Vlieland draaien we de kop in de wind en gaat het zeil erop. We hebben nog een kleine discussie, de genua of kleine fok. BJ is met de zeilen bezig en zet tegen het advies van uw blogster toch de genua erbij. Dit gaat in het begin nog redelijk goed, we varen lekker ruime wind richting de Vliestroom. Iets verderop in de Vliestroom komen er een paar bochten waardoor we hoger aan de wind moeten varen.

Dan blijkt dat we toch wel een beetje veel tuig hebben opstaan en moet BJ (tot zijn spijt) bekennen dat de kleine fok een betere optie is voor deze koers. Ondertussen onderin het schip:

Chillen onderweg van Vlieland-Makkum

 

Ondanks de kleine fok: 10.6 knopen op het wad

vaarwel waddeneilanden

Het is een heerlijke zeiltocht tot aan Harlingen. Lekker windje en niet al te druk. Echt genieten. Door De Boontjes doen we toch maar op de motor. Het is vrijwel tegen de wind in namelijk. Na een stukje motoren komen we bij de sluis van Kornwerderzand. Er ligt een bootje al langs de kant te wachten en (pardon my language) er waren een paar prutsers een poging tot aanleggen met de punt naar de sportsteiger aan het wagen. BJ en ik hadden besproken dat het eenvoudiger is om dit juist met de achterkant te doen en willen dit gaan starten. De eerst poging bij de andere boot/prutsers mislukt en door een rare manoeuvre moeten wij onze poging even pauzeren. De andere boot vraagt, gaan jullie achteruit? Waarop wij ja antwoorden. Intussen gaan we maar verder met aanleggen en met de eerste poging liggen we keurig op 1 achterlandvastje aan de steiger vast. De andere boot besluit dat dit een goed idee is en waagt het er ook maar op en ja hoor het lukt 🙂 met wat assistentie van de kant. We bereiden alvast wat broodjes voor de lunch voor en na 15-20 min kijken we rond en liggen alle (ca. 40-50) boten met de achterkant met een lijntje naar de wal. Een heel grappig gezicht en het scheelt een hoop ‘ stapel werk’. Na ongeveer 30-40 min wachten gaan de lichten van de brug op rood-groen en maken we ons klaar om richting de sluis te gaan. Het is inmiddels behoorlijk druk geworden en er zijn 3 grote bruine vloot schepen bijgekomen. Dat wordt flink aanschuiven in de sluis. Wij passen als een van de laatste boten in de kleine sluis. Met iets meer inschuiven van alle partijen had er meer in gekund (zijn wij van mening), maar een steward stuurt mensen achter ons weer weg naar de grote sluis.

Volle sluis

Lekker broodje in de sluis

Na ongeveer een kwartiertje zijn we de sluis al wel weer uit (de andere sluis blijft vol liggen totdat wij bijna in Makkum zijn, dus het was een goede keus om voor de kleine sluis te gaan) en iets meer dan een half uurtje later zijn we in Makkum. We vragen om ‘ons plekje’ – I34, omdat we dan langszij van de hoofdsteiger liggen en de kinderen zelf

zwemmen bij Marina Makkum

makkelijk op en af kunnen stappen om naar het speeltuintje te gaan. Meteen na aankomst gaat echter de badkleding aan, want het weer is perfect voor een duik in het zwembad dat in de haven ligt. De kinderen genieten ook nog even van een van de cadeautjes die in het vakantiepakket van JPoint voor ze zat (een opblaasbootje). Na ongeveer 45-60 min is het wel mooi geweest. Saar kan niet ophouden met trillen, van haar tenen tot en met de haar mondje met blauwe lippen. Het water is ook wel aardig koud nog. Dus lekker terug naar de boot en een warme douche om weer op te warmen voordat we deze avond voor de laatste keer naar Pinkie en Duimpie kunnen voor de avondshow.

Pim gaat liever crossen op de motor

’s Avonds wagen we de nieuwe poging om opa Rob nog een keer te Facetimen. Dat lukt helaas weer niet, maar na een gewoon telefoontje blijkt dat ze lekker uit eten zijn. Inmiddels weet nu ook de rest van het restaurant dat mijn vader jarig is, want wij zijn het gesprek gestart met een luid Lang zal hij leven door de telefoon heen, wat hij voor de anderen aan tafel (en in het restaurant) op de luidspreker heeft gezet. Dat levert trouwens ook nog een feestelijk toetje en een lang zal hij leven in het restaurant zelf op. Dus –  graag gedaan 🙂

De volgende ochtend doen we heerlijk rustig aan in Makkum. Zo rustig zelfs dat de havenmeester op een gegeven moment komt vragen wat onze plannen zijn. Ik kom gelukkig op dat moment net weer aan bij de boot, zodat we ons klaar kunnen maken voor vertrek. Nieuw plan: de kinderen betrekken bij het vertrek. Oké, dat zoiets wat langer duurt voordat je daadwerkelijk de trossen losgooit hadden we Pim even moeten vertellen. Die staat namelijk al bijna met het achter landvast in zijn handen – wat nog niet de bedoeling is… Uiteindelijk helpen de matroosjes met de lijnen aan boord halen en de stootwillen naar de kajuit brengen (je kunt niet vroeg genoeg beginnen – dit vindt ik namelijk het minst leuke werk en zij vinden het nu nog prachtig). Pim heeft wel een klein beetje hulp nodig, want ik sta nl met het voorlandvast de boot van een paar ton met de punt bij de kant te houden en dat is toch wel een beetje zwaar 😉

We hebben een lekker windje en gaan met vol tuig licht aan de wind richting Workum is het plan. BJ heeft even gegoogled op kindvriendelijke havens en Workum staat er ook tussen en het is wel eens leuk om naar een andere plaats te gaan dan de geijkte plekken. Medemblik lijkt ons ook leuk, maar ligt helaas pal tegen de windse koers en dat is met de matroosjes erbij niet zo handig.

Na een tochtje van ongeveer een uurtje of twee komen we aan in Workum. We hebben

De Morra M – wij gaan nergens heen vannacht

vooraf even gebeld voor een ligplaatsje en liggen aan de buitenzijde met een vingersteiger ernaast zodat de kinderen weer zelf op en af kunnen stappen. Het invaren van de box vraagt nog even wat planning en spierkracht. De wind is best flink en staat natuurlijk precies van opzij. We hebben een grote box, met gelukkig ook een extra paal in het midden, waardoor we niet meteen een box teveel opzij liggen. Het gaat flink waaien dus BJ legt de boot maar eens goed vast.  Voor mensen die zeilschool de Morra kennen is de Morra M een begrip.

De matroosjes zijn wel weer toe aan beweging en natuurlijk heeft de haven een speeltuin erbij. Dus op naar de speeltuin. Als het aan Saar en Pim ligt, kunnen ze zich hier volgens mij prima een halve-hele dag vermaken.

Goed voor uren speelplezier

Na hier een tijdje heerlijk te hebben gespeeld gaan we een rondje over de rest van het terrein maken. Er zit hier namelijk ook een groot vakantiepark (met ligplaats voor de deur) en een grote camping bij. Als het goed is, is hier ook een animatieteam en er is een strand waar veel gesurft en gekite wordt. Er is inderdaad een soort Fun Lodge waar de kinderactiviteiten zijn en rond 19 uur start het programma voor de kleintjes vanaf 4 jaar (ach ja Pim is bijna vier hé). Dus lekker dansen en lachen om de rare grappen. Het feest is alleen wel redelijk abrupt afgelopen als Joep Snoep zijn eigen liedje wil aanzetten en de versterker/box eruit knalt… Eigenlijk mooi op tijd (sorry kids) want er komen buien en een flinke wind aanzetten volgens de voorspelling en we moeten nog wel een stukje teruglopen (loopfietsen/steppen) naar de boot. Dus we maken meteen van deze gelegenheid gebruik en gaan er vandoor. Saar zegt nog wel even tegen Joep dat hij wel moet zorgen dat de muziek het morgen voor de kinderdisco het weer doet 😉

Bij de boot aangekomen, meteen de pyjama’s aan en nog heeeel even op de iPad een kort filmpje kijken en dan naar bed. Ik start meteen met dit blog en BJ werkt ook nog even wat. Dit levert een bijzonder beeld op aan boord 🙂

Allemaal ‘online’

Morgen huren we fietsen en gaan we naar dorpje Workum toe.