bluebridge

We hebben ons goed vermaakt in Workum. De jachthaven is onderdeel van It Soal: een surfstrand, camping, jachthaven en water-huisjes-park in één. Het is behoorlijk groot; de camping bevat een paar honderd plekken voor tenten en caravans en zeker 100 stacaravans. De jachthaven biedt ook plaats aan een paar honderd boten en het ‘waterpark’ bestaat uit enkele tientallen watervilla’s met ligplaatsen voor de deur.

Vanuit de jachthaven loop je in een minuut of 5 naar de camping, waar onder andere een winkel is, een skatepark (ik had jammer genoeg geen spullen bij me), een animatieruimte, een restaurant en een snackbar. De camping ligt direct aan het IJsselmeerstrand, dat zich op die plek vanwege de ligging en de (on)diepte erg goed leent om te wind- en kitesurfen.

Donderdagochtend loop ik eerst naar de receptie van de camping om fietsen te huren en wat broodjes voor het ontbijt te halen. Daarna gaan we met Saar en Pim naar de ‘Fun Factory’ waar ze kunnen knutselen. Ik maak met Saar een toverstafje en Pim maakt met een vel papier en een hele tube lijm een ‘vliegtuig’.

Na het knutselen stappen we op de fiets naar Workum. Het is een kilometer of twee fietsen en we zijn er zo, want we hebben een stevig windje in de rug. We fietsen even langs de kleine passantenhaven midden in het dorp waar we een aantal jaar geleden gelegen hebben. We verbazen ons er weer over hoeveel bruggen je door moet om bij die haven te komen. Toch heeft ons verblijf daar destijds blijkbaar indruk gemaakt. We zien namelijk een stoere sloep voorbij komen met een bekende naam: de Bert Jan 😉

Na de lunch fietsen we naar de Nylander, een biologische kaasboerderij aan de rand van Workum. Hier krijgen we een rondleiding en uitleg over het proces dat melk ondergaat om kaas te worden. Er hing een indringende kaaslucht. Je moet ervan houden…

Buiten was een leuk speeltuintje waar Saar en Pim zich goed vermaakt hebben. Ze maakten wat vriendjes met wie ze graag op de foto wilden. Hieronder het resultaat.

’s Avonds na het eten moesten we natuurlijk naar de kinderdisco. Alle klassiekers kwamen langs: hoofd, schouders maar ook knie en zelfs teen.

De volgende ochtend kijken we naar buiten en naar de weerberichten. We twijfelen tussen nog een dagje in Workum blijven en op pad gaan richting Lelystad. Het waait ’s ochtends een knoop of 20 ZW met vlagen 25. De voorspellingen hebben het over afnemende wind die naar het westen draait. We besluiten om het water op te gaan.

Zodra we het IJsselmeer op komen blijkt het wat harder te waaien dan voorspeld. Het eerste stukje om de kop van Stavoren heen is even stampen en rollen tegen de wind in op de motor. Vanaf Stavoren kan het zeil erop. Alleen met de kleine fok en af en toe de motor een beetje bij lopen we 6 – 7 knopen, prima dus.

De heren en dames weervoorspellers hadden het niet helemaal bij het rechte eind: in plaats van een afnemende ruimende wind blijft het waaien en draait de wind zelfs iets richting het zuiden. Uiteindelijk is Lelystad net bezeild en komen er uitschieters boven de 35 knopen langs.

Het kan de Bluebridge niet deren, die glijdt onvermoeibaar over de golven heen. De kinderen blijven het grootste deel van de reis binnen in hun kamer en doen een dutje of spelen wat. Als we bijna in Lelystad achter de dijk varen komen ze naar buiten en bivakkeren ze daar nog even.

Tegen een uur of 17:00 varen we de passantenkom van de Houtribhaven binnen. Het waait nog flink dus er staan direct wat mensen op de kant klaar om ons op te vangen. Ze kijken wat vreemd als we eerst recht op ze afvaren en daarna weer van ze wegsturen. Sabine legt uit dat het met de schroefwerking te maken heeft (rechtsdraaiend dus bocht linksom is korter). Een aantal van de gezichten veranderen van verbazing in begrip. Een aantal ook niet 😉

Na een ‘360’ in de kom schuiven we de Bluebridge opzij tussen twee andere jachten en zitten onze omzwervingen er weer op.

Saar helpt nog even bij het vullen van de watertanks en daarna schuiven we bij het havenrestaurant aan voor een heerlijk maal.

Morgen rijden we weer naar Maarssen. Wij hebben ervan genoten en de kinderen ook – wie weet tot volgend jaar!