bluebridge

Gisteren, donderdag, weer in de buurt gaan rondkijken.
Op het programma staat bezoek  aan Altea en het strand van El Albir.
Altea ligt slechts 8 km van Benidorm maar toch een heel andere wereld. De weg er naar toe is volgens mij een typische  Spaanse rijksweg. Een rommelige weg met aan weerszijden eetzaken afgewisseld met werkplaatsen en/of verkoopmagazijnen.
Altea bestaat eigenlijk uit 2 gedeeltes, het oude dorp op een heuvel, hiervoor loopt het tramlijntje en dan komt er een winkelstraat, evenwijdig hieraan de drukke rijksweg en daarna de boulevard met lage bebouwing. Ze hebben hier geen zandstrand maar eerst een soort lagune omzoomd met grote rotsblokken en een paar kleine kiezelstrandjes.
Je merkt aan alles dat hier veel Nederlanders wonen, veel teksten in de Nederlandse taal en je hoort onze taal.
Ook hebben ze hier een jachthaven. Dus maar weer even een foto maken.

Even op het havenkantoor geweest en een folder gehaald met prijslijst. Conclusie: we blijven maar liggen op ons stekje in Zeeland.
Altea is wel een rustige plaats met veel kunstgalerieën en nette horeca.

Vandaag weer een dagje Benidorm gedaan. Het is prachtig en warm weer. Je merkt dit aan alles de boulevards zijn erg druk, er liggen mensen op het strand en je ziet zelfs een enkeling het water in gaan. Wij lopen naar een heel hoog flatgebouw. Volgens een of ander boekje kon je boven in de toren komen en van het uitzicht genieten.
We nemen de kortste weg, een steile helling waar we over een zand/steenpaadje lopen.
Eenmaal boven is onze verrassing erg groot. Het gebouw is weliswaar van veraf helemaal klaar maar van dichtbij is het helemaal niet afgebouwd, de bouw ligt al enkele jaren stil. Een trieste aanblik, echt een spookomgeving.

Op onze namiddagwandeling ontmoeten we een echtpaar uit Sittard. Zij huren al 2 jaar een nieuwbouw appartement in Benidorm en wonen en circa 10 maanden per jaar. We mogen van hun een kijkje nemen in het appartement. Ziet er zeer mooi uit en we noteren onder in de hal een paar telefoon nrs van verhuurders van dit gebouw “Coblanca 41”. Je weet maar nooit.

Buenas noches lectores,
We waren weer onderweg, Dinsdagmorgen voor ons doen vroeg opgestaan om op tijd met de tram naar Alicante te gaan. Het station ligt op zo’n twintig minuten lopen van ons verblijf. We hadden gepland om 10:05 met de tram te gaan. Bij aankomst op het station stond er op de borden vertrek om 10:35. He he hebben we ons gehaast moeten we nog wachten. Bij het loket gevraagd of er iets veranderd was. Nee hoor de trein vertrekt gewoon om 10:05 uur  het bord was niet zijn verantwoording !
De reis gaat nu met een elektrische tram, dit rijdt een stuk rustiger.
De laatste paar kilometers wordt het een ondergrondse tram en we komen aan op een enorm groot ondergronds eindstation.
We lopen vanaf het station in een rechte lijn naar de prachtige boulevard, we kennen deze boulevard van een paar jaar geleden toen we bij Pieter en Maria in Torrevieja op hun boot een weekje vertoefden en ook Alicante bezochten.
We bezoeken de oude stad met nauwe, steile straatjes en komen aan bij Museo de arte contemporaneo. Een museum voor een groot deel met werken van Miro.

en nu ook van Sempere een andere bekende spaanse kunstenaar.
Na de cultuur gaan we uiteraard ook shoppen. Buiten het oude Centrum liggen de grote winkelstraten met  zowel kleine, mooie zaken als ook de winkelketens en warenhuizen.

Vandaag als vanouds rustig aan gedaan, in de middag de auto gepakt, deze staat keurig in een parkeergarage onder een hotelcomplex.. Als je gratis wilt parkeren moet je minstens een kwartier lopen en dan weet je  niet wat er met je auto gebeurt.
We rijden naar Guadalest. Een dorpje in de bergen van Sierra de Aitana. Het dorpje telt slechts 230 inwoners maar wel meer dan 2 miljoen bezoekers per jaar. Het is een tegen de rotsen geplakte natuurlijke vesting. Een echte toeristenattractie met een kasteel/fort.

9 musea, met je begrijpt wel de meest uiteenlopende verzamelingen van peper en zout stelletjes tot hekserij en miniaturen. De rest van het dorp zijn souvenirwinkeltjes en horeca ondernemingen.
Wel zie je beneden een prachtig stuwmeer.
.
Dit stuwmeer zorgt voor de irrigatie maar ook voor de watervoorziening in de zomer van de toeristencentra.
Op de terugweg bezoeken we nog korten de plaatsen Polop en Nucia.
Vanavond gaan we uit eten in Benidorm in de La Taperia de Aurrera. Prima verzorgde keuken met zeer redelijke prijzen.

We zijn inmiddels aan onze tweede week hier in Benidorm begonnen.
Het weer afgelopen week was volgens de harde kern van de overwinteraars de minst goede. December en januari was een stuk warmer. Wij vinden het weer al heel behoorlijk, jullie in de vrieskou en wij zo tussen de 12 en 15 graden. Vanaf morgen zou het alleen maar beter worden.
Wat hebben we zo al gedaan. Buiten de dagelijkse wandelingen, telkens een andere wijk ontdekken, boodschappen doen en koffiezaakjes bezoeken, hebben we ook al met de auto een paar dorpjes in de buurt bezocht.
Vandaag was wat het weer betreft een iets mindere dag, goed om wat meer binnen te blijven en daar onze bezigheden zoeken. Maar op onze korte wandeling vanochtend zagen we toch iets typisch spaans.

Op het Poniente strand was een groep spanjaarden uit volle borst aan het zingen en de vele spaanse toeschouwers zongen allemaal spontaan mee.
Terug in ons appartement werd er weer gelezen, Dora ging voor het eerst wat schilderen en ik pakte later een legpuzzel.
Op tijd gegeten want om 19:00 uur moesten weer aantreden om te bridgen. Het ging vanavond best redelijk we scoorden 49,47 %.
Bij thuiskomst nog snel wat schrijven, ondertussen naar BVN kijken (De nederlandse TV voor mensen over de hele wereld)   Jinek   en dan naar bed.

Het lijkt net wel vakantie. Na het opstaan even een kort rondje maken voor het vakantie ontbijtgevoel. Onder ons appartement is een krantenkiosk met elke dag de krant van vandaag, die wordt in Spanje gedrukt en is dus altijd “vers” (hoewel niet ons lijfblad, ze hebben helaas geen andere). Daarna wat straten verderop naar de “paneteria” . Hier hebben ze alle soorten brood die je maar wenst.
Na het ontbijt en krantje lezen volgt de ochtendwandeling. We lopen nu over de Levante boulevard naar de hoge bergpunt  aan de noordkant van de baai. Daarna gaat het terug door de wijk Rincoin de Loix. Hier staan alleen maar hoge apartementen. Deze wijk is zeer geliefd bij de Engelsen, de uitgaansgelegenheden zijn hier duidelijk op aangepast.

Tegen half twee weer terug en lekker op ons balkon in de zon.

We zijn modern, we doen ook al aan selfies.
Verder de dag vullen met lunchen en lezen en ja hoor er wordt ook gewassen!
Ze hebben in het gebouw een wasmaschine. De beheerder vraagt ook of je een drooghek hebt en op ons neen komt hij het even later brengen. Hebben we ook nog een strijkplank en strijkbout nodig, ok, hij brengt dit even later ook.
Dus zo ziet een pensionada dag eruit.
En jullie sterkte in de vrieskou.

In Benidorm hebben ze ook een station, of beter gezegd Benidorm ligt aan een smalspoor dat loopt van Alicante naar Denia. Of nog anders een trein op een tramrails.
Om het station te bereiken moet je  2 km lopen naar de westkant van de stad. Een retourtje Denia kost euro 6,40  en dat voor 2 x 60 km reizen. Dat is zeker niet teveel.
De lijn loopt redelijk langs de kust door een prachtig berglandschap. Hij slingert om de bergen heen en gaat soms door een tunnel om niet al teveel te hoeven omrijden. Dan weer kijk je in diepe dalen, dan weer zie je de zee. De trein stopt op 21 plaatsen, dan weer een perron in niemandsland en dan weer in een klein dorpje. De lijn is enkelspoor en op een tweetal plaatsen is er een dubbelspoor om de tegemoetkomende trein te passeren. Zoiets als de lijn Venlo-Nijmegen. Na Bijna 1,5 uur kom je aan bij het kopstation Denia.

Dit is de hoofdstraat van Denia met nu nog kale bomen.
Het is een kleine stad met goed verzorgde huizen en straten en geen massatoerisme.
Er is een grote jachthaven, vissershaven en ferryverbinding naar Ibiza.

Waarschijnlijk door de jachthaven is Denia, zeker in de zomer, een geliefde plaats voor de toerist die wat anders zoekt dan de overvolle stranden.
Tegen vieren boemelen weer terug naar Benidorm en genieten nogmaals van deze prachtige treinreis door de ruwe bergachtige streek.